@ នៅថ្ងៃបុណ្យសាលា ៤ ឆ្នាំមុន
នៅក្នុងពិធីបុណ្យសាលា ដែលតែងតែធ្វើឡើងម្តងក្នុងមួយឆ្នាំ នៅជ្រុងម្ខាងនៃអគារសិក្សាពុំសូវមានមនុស្សឆ្លងកាត់ទៅមក មានក្មេងប្រុស២ នាក់ដោយមានក្មេងប្រុសទើបតែពេញវ័យគ្រប់១៨ឆ្នាំ និងក្មេងប្រុសទើបតែពេញវ័យ១៤ឆ្នាំថ្មីៗម្នាក់ទៀត កំពុងនិយាយគ្នា ម្នាក់ៗ ហាក់មានទឹកមុខពិបាកបន្តិច។
« Tae ........ បង..... បងពិបាកក្នុងខ្លួនណាស់»
Jungkook ដែលទើបតែពេញវ័យមានកម្ពស់ខ្ពស់ជាងក្មេងប្រុសម្នាក់ទៀតឆ្ងាយណាស់ គេនិយាយដាច់ៗដោយសារមានអារម្មណ៍មិនស្រួល មុខវិញឡើងក្រហម ឯកូនប្រុសវិញភ្ញាក់ពីដំណេកមិនព្រមគេងសោះហើយ។
« បង.... បងកើតអី? ហ្ហឹក... បងឈឺឬ? »
Taehyung អណ្តឺតអណ្តកកែវភ្នែករកកលយំដោយសារបារម្ភពីអ្នកកម្លោះជាសង្សារខុសវ័យដល់ទៅ៥ ឆ្នាំរបស់គេ(Taehyungទើបតែគ្រប់១៤ ឆ្នាំថ្មីៗ ) ។ រាងតូចជាមនុស្សមុខងាប់ មិននិយាយស្តីរកអ្នកណា រឹតតែមិនឲ្យអ្នកណាមកប៉ះរាងកាយរបស់គេផ្តេសផ្តាសឡើយ ចរិតបែបនេះគឺមានតាំងពីក្មេងៗ ម្ល៉េះ ។
« បងអាច.... ទៅរកក្មេងស្រីផ្សេងបានទេ?»
Jungkook និយាយស្នើសុំទាំងទឹកមុខក្រែងចិត្តតែថា Taehyung គេទើបតែអាយុ១៤ ឆ្នាំថ្មីៗប៉ុណ្ណោះមិនអាចបំផ្លាញអនាគតអាល្អិតនេះពេលនេះទេ Taehyung ជាមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ និងឲ្យតម្លៃខ្លាំងណាស់។
« មានន័យថាម៉េច?... ហ្ហឹក... បងឈប់ស្រឡាញ់...ហ្ហឹក...អូនហើយ????»
មិនឲ្យអ្នកជាសង្សារនិយាយអ្វីបន្ត Taehyung និយាយអារកាត់ដោយខ្លួនឯងយ៉ាងលឿន គេគឺបែបនេះពេលនៅជាមួយ Jungkook តែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។
« មិនមែនចឹងទេ.. បង... គឺ.... នេះ... អូនប៉ះវាខ្លួនឯងទៅ!»
Jungkook បដិសេធទាំងស្លេកមុខខ្លាចអាល្អិតនេះយល់ច្រឡំ ហើយបន្តប្រយោគបកស្រាយទាំងស្ទាក់ស្ទើរ ចុងក្រោយក៏និយាយមិនចេញ មានតែចាប់ដៃតូចស្រឡូនរបស់អាល្អិតនេះមកប៉ះលើកូនប្រុសខ្លួនពេញៗដៃតែម្តង។
« នេះ.... ហ្ហឹក.... បង....កើតអីឬ? បងអាចស្លាប់ទេ? ហ្ហឹក... ហ្ហឹក..... បងកុំទៅចោលអូនអី»
Taehyung កាន់តែអណ្តឺតអណ្តកយំរហេមរហាមគិតថា Jungkook មានជម្ងឺ ហើយអាចនឹងស្លាប់ចោលខ្លួនមិនខាន ដោយហេតុថាគេនៅក្មេងមិនយល់ការរាក់ជ្រៅ អ្វីទើបគិតអីចម្លែកៗ បែបនេះចេញមក។
« បងមិនបានឈឺទេ ហុើយ.... បងមិនដឹងគួរនិយាយប្រាប់អូនមិចទេទើបសម អូននៅក្មេងមិនសមដឹងរឿងបែបនេះទេ!»
Jungkook ធ្វើមុខមិនសម អាល្អិតនេះក្មេងពិតមែន ឆ្លាតគ្រប់រឿង តែល្ងង់រឿងបែបនេះទៅវិញ។
« អូនធំហើយ អូនមិនមែនក្មេង »
Taehyung ប្រកែកទាំងនៅយំនៅឡើយ មើលទៅគួរឲ្យស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់ ធ្វើឲ្យអ្នកជាសង្សារក្រឺតខ្នាញ់ជាខ្លាំង។
« មកតាមបង... »
Jungkook ចាប់ដៃអាល្អិតទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកដែលមិនមានមនុស្សសូម្បីតែម្នាក់ ព្រោះគ្រប់គ្នារវល់សប្បាយជាមួយបុណ្យសាលាអស់ទៅហើយ។
« បងនាំអូនមកទីនេះធ្វើអី!?»
Taehyung ធ្វើមុខឡេឡឺ មិនដឹងខ្យល់ តាមបែបជាក្មេងប្រុសបរិសុទ្ធ មិនធ្លាប់មកឆ្លងកាត់រឿងអីបែបនោះដូចរាងក្រាស់ឡើយដែលស្គាល់ខ្លះទោះមិនធ្លាប់ឆ្លងកាត់។
« Tae មើលខ្លួនឯងទៅ បើចង់ជួយបង»
Jungkook ទាយទូរស័ព្ទពីក្នុងហោប៉ៅខោរៀន ទើបវាយរក Video XX រវាងប្រុសនិងប្រុស ហុចឲ្យអាល្អិតនោះមើលវាពិបាកពន្យល់រឿងនេះដល់ក្មេងប្រុសបរិសុទ្ធដូច Taehyung ណាស់ ចឹងហើយទើបគេមានតែឲ្យមើលផ្ទាល់ៗ ដោយខ្លួនឯងចុះ។
« វា... វាជារឿងធម្មតារបស់ក្មេងប្រុសទើបពេញវ័យ»
Jungkook និយាយបន្ថែមដាច់ៗ ពេលឃើញអាល្អិតនោះធ្វើមុខឡេឡឺដូចដើម។
« បើចឹង... បងមិនធ្វើ...មិនបានទេឬ??»
Taehyung ធ្វើមុខស្ទាក់ស្ទើរ និងសួរបកទៅវិញ បើរាងក្រាស់មិនធ្វើរឿងនោះមិនបានទេឬ??
« មិនបានទេ... មិនចឹងបងស្ទះស្លាប់មិនខាន ឬអូនចង់ឃើញបងវេទនា???»
Jungkook ធ្វើមុខអង្វរករក្នុងចិត្តក៏មិនបានចង់ទៅរកអ្នកណាផ្សេងទៀតដែរ ខួរក្បាលនិងបេះដូងរបស់គេមានតែឈ្មោះ Kim Taehyung ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ គេមិនចង់ប្រឡូកប្រឡាក់ជាមួយអ្នកដទៃ ចង់ឲ្យលើកដំបូងរបស់ខ្លួនគឺជាមួយ Taehyung ប៉ុណ្ណោះ ។
« អូន... អឺ... អូនអត់ចេះទេ!!»
Taehyung មិនបានឆ្លើយបដិសេធតែនិយាយស្ទាក់ស្ទើរទាំងទឹកមុខអៀនផងភ័យផង គេមិនធ្លាប់ស្គាល់ មិនធ្លាប់ឆ្លងកាត់ មិនចេះធ្វើរឿងអស់នេះទេ។
« អូនយល់ព្រមហើយ?»
Jungkook សួរទាំងទឹកមុខសមបំណងសប្បាយចិត្តអីរបៀបនោះ ទាំងមិនបានដឹងទេថា ថ្ងៃខាងមុខគេត្រូវភ្លេចក្មេងម្នាក់នេះ ហើយពាក់ព័ន្ធប្រឡូកប្រឡាក់ជាមួយស្រីផ្សេង ។
« បាទ »
Taehyung ឆ្លើយអឹមអៀន គេលះបង់ឲ្យរាងក្រាស់សង្ឃឹមថា រាងក្រាស់មិនធ្វើឲ្យខកបំណង មិនធ្វើឲ្យគេស្តាយក្រោយដែលជ្រើសរាងក្រាស់តែម្នាក់ ។
« អុឹម ...... »
រាងក្រាស់មិនចាំយូរឱនមុខមកថើបជញ្ជក់មាត់អាល្អិតនេះ ក្រេបយករសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ ដូចស្ករគ្រាប់ គ្រលាស់អណ្តាតប្រលែងលេងជាមួយក្មេងល្អិតយ៉ាងយូរធ្វើឲ្យ Taehyung ជិតអស់ដង្ហើម ។
« បាន...បានហើយ»
Taehyung ហើបមាត់និយាយតិចៗ មិនហ៊ានវាយឬរុញច្រានអ្នកខាងណោះចេញឡើយ។
« ផ្អែមណាស់!»
Jungkook ក៏ព្រមដកមាត់ចេញទាំងមានខ្សែទឹកមាត់ជាប់មិនដាច់ រាងក្រាស់ប្រឡេះឡេវអាវ សម្រាតសម្លៀកបំពាក់របស់អាល្អិតចេញទាល់តែអស់ទើបចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងចេញ ឯអាល្អិតពេលឮសម្តីរាងក្រាស់អៀនឡើងក្រហមមុខអស់ មិនបានសោកស្តាយដែលប្រគល់ខ្លួនឲ្យសង្សារ ព្រោះជឿជាក់លើរាងក្រាស់ គេជាក្មេងកំព្រា មុនជួបរាងក្រាស់គេរស់នៅដើម្បីតែមួយថ្ងៃៗ តែពេលនេះខុសគ្នា ។
« អុឹម.... »
Jungkook ចាប់លើកអាល្អិតឲ្យច្រកគៀវចង្កេះរបស់ខ្លួន ហើយឱនមុខទៅបឺតជញ្ជក់ខាំចេញជាស្នាមលើកសខ្ចីរបស់ក្មេងល្អិតឡើងក្រហមបញ្ជាក់ពីកម្មសិទ្ធិ ដៃម្ខាងទ្រទម្ងន់អាល្អិត ដៃម្ខាងទៀតស្ទាបអង្អែលចុងឈើរីដែលក្រហមស៊ីជម្ពូនោះធ្វើឲ្យ Taehyung ស្រៀវស្រាញពេញមួយតួខ្លួន អារម្មណ៍ប្លែកដែលគេមិនធ្លាប់ទទួលបាន។
« ឈឺខាំស្មាបងមក»
Jungkook ងើបមុខបន្តិចខ្សឹបដាក់ត្រចៀកអាល្អិតទើបសន្សឹមៗ ចាប់កូនប្រុសដាក់ចូលរន្ធតូចចង្អៀតមិនសមសមាមាត្រគ្នានោះមួយកប់ គេខំទប់ហើយតែទ្រាំមិនបានមិនចង់ធ្វើបាបអាល្អិតក្មេងខ្ចីនោះទេ តែរាងកាយអាល្អិតនេះទាក់ទាញខ្លាំងណាស់ ទោះស្ថិតក្នុងវ័យក្មេង ចុះទម្រាំធំពេញវ័យស្អាតថ្នាក់ណាទៅ ?
« ហុឹក.....»
Taehyung អួលដល់ថ្នាក់ចំហរមាត់និយាយមិនចេញ ទឹកភ្នែកហូរតក់ៗ កូនប្រុសរាងក្រាស់ចូលស្ទើរតែដល់ពាក់កណ្ដាលពោះគេទៅហើយ ទាំងឈឺ ទាំងក្រហាយតែយំមិនចេញព្រោះឈឺពេក ។
« កុំយំ.. សឺត... បងសុំទោស»
Jungkook ឃើញទឹកមុខអាល្អិតគួរឲ្យអាណិតពេកក៏និយាយលួងលោមថើបថ្ពាល់អាល្អិតខ្សឺតៗ នៅស្ងៀមមិនទាន់ហ៊ានកម្រើកយ៉ាងណាអាល្អិតនេះទើបតែអាយុ១៤ ឆ្នាំថ្នីៗនេះប៉ុណ្ណោះ នៅក្មេងណាស់ ទុកពេលឲ្យគេសម្របបន្តិច តែបើឲ្យដកចេញគឺមិនបានទេ។
« បងកម្រើកបានទេ? បងទ្រាំមិនបានទេ»
ស្ងាត់សម្លេងអាល្អិតឈប់យំហើយក៏ឱនសួរអាល្អិត ដែលខ្ទប់មុខនឹងទ្រូងគេ។
« បាទ...»
គ្រាន់តែទទួលបានចម្លើយភ្លាមរាងក្រាស់ចាប់កម្រើកចង្កេះធ្វើចលនាដកចេញដកចូលញាប់ស្ញេរ ធ្វើឲ្យអាល្អិតត្រូវឱបករាងក្រាស់ជាប់ ។
« អ្ហាស៎..... បង.... ហុឹក... អ្ហាស៎.... តិចៗ...ហុឹកៗ... ឈឺ»
« អ្ហឹស៎.... Tae... ស្រួលណាស់ អ្ហាស៎.. ហៅឈ្មោះបងមក»
« អ្ហាស៎... Jung.....អ្ហាស៎.....kookie »
« អ្ហឹស៎... ល្អ.... បងស្រលាញ់អូន...អ្ហាស៎... ស្រួល»
« អ្ហាស៎.... Taeស្រឡាញ់...អ្ហាស៎ .. Jung ដូចគ្នា»
« អ្ហាស៎.... អស្ចារ្យណាស់...»
« អ្ហឹស៎.. តិចៗ... អ្ហាស៎....»
អាល្អិតយំអង្វរក្បែរត្រចៀករាងក្រាស់ ដៃឱបកជាប់ រាងកាយក៏យោលយោគទៅតាមកម្លាំងរាងក្រាស់ តែទោះបីអាល្អិតខំយំអង្វរប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ពេលនេះរាងក្រាស់ហាក់ស្តាប់មិនឮអ្វីទាំងអស់ក្រៅពីពាក្យថា ស្រួលលើសពីស្រួល រន្ធអាល្អិតនេះតូចចង្អៀត នៅខាងក្នុងកក់ក្តៅខ្លាំងណាស់មិនចង់ដកចេញទេ គេគិតតែពីសម្រុកទោះអាល្អិតយំអង្វរប៉ុណ្ណាក៏គេលែងស្តាប់ឮដែរ អាល្អិតនេះពង្វក់គេពេកហើយ។
« អ្ហាស៎..... បង... អ្ហឹស៎.... ចេញហើយ »
« អ្ហាស៎.... »
អ្នកទាំងពីរស្រែកតំណាលគ្នា រាងក្រាស់ក៏បញ្ចូលមេជីវិតចូលក្នុងខ្លួនអាល្អិតមិនឲ្យសល់សូម្បីតែមួយតំណក់ ទឹកមុខពេលនេះហាក់សប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ព្រោះយកបានទាំងរាងកាយនិងចិត្តរបស់អាល្អិត លើកទី១ របស់គេក៏អស់ជាមួយអាល្អិតនេះដូចគ្នា ។
« ហត់ណាស់...ជុង»
Taehyung បន្លឺសំឡេងខ្សោយៗ ក្បែរត្រចៀករាងក្រាស់ហាក់ចង់សន្លប់ម្តងៗ ទៅហើយ ។
« សឺត....បងសុំទោស ពួកយើងបន្តទៀតបានទេ???»
Jungkook និយាយសុំទោសធ្វើម៉េចបើមិញគេក៏រាងធ្ងន់ដៃដែរ ក្លិនក្រអូបស្រាល សាច់ទន់ៗ សខ្ចីរលោង និងរន្ធតូចចង្អៀតនោះពង្វក់គេចង់ឆ្កួតហើយ ។
« អត់ទេ... ហុឹក... អ្ហាស៎.... ឈឺ»
« សុំទោស.... អ្ហាស៎..... បងមិនទាន់ចង់ឈប់ទេ»
« អ្ហាស៎... ជុង!»
អ្នកទាំងពីរឲ្យបន្តតាំងពីព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ ទាល់តែអាល្អិតសន្លប់បាត់មាត់បាត់ក ទើបរាងក្រាស់ព្រមបញ្ឈប់សកម្មភាព ហើយរៀបចំស្លៀកពាក់ឲ្យអាល្អិតនិងខ្លួនឯង ហើយបីរាងតូចកាត់មុខមនុស្សជាច្រើនដែលនៅក្នុងសាលាដើម្បីជូនទៅខនដូរបស់ខ្លួនដែលបានទិញទុកសូម្បីតែគ្រួសារក៏មិនដឹងដែរ ។
ស្មាទោស បាបតែអ្នកអានបានហើយ អ្នកសរសេរអត់ដឹងអីទេ!!!!!!🌚🤣
To be continue..........☘️
បានម្តងញ៉ាមហ្មង សុីក្មេងអត់គ្រប់អាយុ ចង់ញាំុបាយក្រហមហើយមើលទៅបងគុក 😒😾
YOU ARE READING
អន្ទាក់
De Todoការវិលត្រឡប់មកជួបគ្នាវិញរបស់ Tae និង Jungkook វាជារឿងដែលមិនបានព្រៀងទុកឬគ្រាន់តែជាអន្ទាក់ របស់ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ? ______________________ Taehyung Anushka Sharma (btt)X Jeon Jungkook (top)
