អន្ទាក់

EPISODE 23 : ប្រមុខធំ

នៅក្នុងភូមិគ្រឹះចន ពេលនេះជុងហ្គុកកំពុងអន្ទះអន្ទែងបន្តិចពេលដែលទទួលបានការខលរាយការណ៍ហេតុការណ៍ពី ChiWen មកប្រាប់នាយ។ គេកំពុងបារម្ភពីថេហ្យុងខ្លាចថា មនុស្សនៅ S អាចនឹងចូលមកពាក់ព័ន្ធរករឿងថេហ្យុង ទទួលស្គាល់ថាពីដំបូងគេតាំងចិត្តដាក់អន្ទាក់ចាប់យកមនុស្សមានអំណាចម្នាក់នេះមកនៅក្រោមដៃនាយពិតមែន តែពេលនោះគេមិនទាន់ចងចាំថេហ្យុងប៉ុណ្ណោះ។
______________________________________
( សុំបើកវង់ក្រចកពន្យល់; គ្រប់គ្នាចាំអត់ពេលដែល ជុងហ្គុកនិយាយកាលពីផ្តើមភាគដោយនាយនិយាយថា ល្ងង់មែន ត្រង់នេះចង់និយាយសំដៅដល់ភាពចិត្តល្អរបស់ថេហ្យុង ពេលនោះជុងហ្គុកមិនទាន់ចងចាំថេហ្យុងទេហើយរកឃើញចំណុចខ្សោយថេហ្យុងដោយចៃដន្យនៅពេលទៅញាំុអាហារតាមផ្លូវនោះឯង ហើយក៏គិតថា អំពើល្អរបស់ថេហ្យុងជារឿងល្ងង់ៗ ថែមទាំងមានគំនិតឆ្កួតៗចង់ចាប់ជម្រិតខ្លួនថេហ្យុងទៀតផង អកុសលមិនទាន់អនុវត្តផងស្រាប់តែមានគេលួចដុតទំនិញរបស់គេធ្វើឱ្យគេត្រូវទៅពិនិត្យភ្លាមៗ ចៃដន្យស្រាប់តែមានក្រុមផ្សេងមកដេញសម្លាប់ពួកគេត្រង់នេះគឺត្រកូល Qanikurikai និង Anchochido ចូលពាក់ព័ន្ធតែជុងហ្គុកអត់ដឹង )
តោះតសាច់រឿង....
_________________________________
« ជុង~ »
សម្តីផ្អែមល្ហែមពិរោះស្តាប់របស់ថេហ្យុងបន្លឺឡើងកាត់អារម្មណ៍របស់ជុងហ្គុកដែលកំពុងអង្គុយលើសាឡុងជាមួយទឹកមុខមិនសូវល្អប៉ុន្មាន ដោយអារម្មណ៍មិនមូលតប់ប្រមល់។
« ថេ~ ឡើងទៅខាងលើបន្ទប់ជាមួយបង! »
ជុងហ្គុកបង្ហើបសម្លេងហៅឈ្មោះថេហ្យុង ទើបបន្តប្រយោគងើបឈរដើរទៅក្រសោបដៃថេហ្យុងថ្នមៗ នាំដើរឡើងទៅជាន់លើដើម្បីនិយាយគ្នាក្នុងបន្ទប់ ។
« បាទ! »
ថេហ្យុងតបទៅវិញ ដោយទម្លាក់សម្លេងឱ្យស្រាលពិរោះស្តាប់កម្រពិតមែនបើសិនជាឃើញថេហ្យុងលើកសម្លេងសម្តីធំធ្ងន់ៗលើជុងហ្គុក ព្រោះថេហ្យុងថ្នមចិត្តជុងហ្គុកមករហូតស្រាប់ទៅហើយ។

@ នៅក្នុងបន្ទប់គេង
ថេហ្យុងកំពុងអង្គុយលើពូកឯជុងហ្គុកអង្គុយពែនភ្នែននៅខាងក្រោមលើឥដ្ឋការ៉ូទាញចង្កេះតូចឱបថ្នមដៃបំផុតមិនមែនគេបន្ទាបតម្លៃខ្លួនឯងទេ តែគេគោរពស្រឡាញ់ឱ្យតម្លៃប្រពន្ធម្នាក់នេះទៅវិញទេ។
« ថេ~ អូនគិតចង់ទៅប្រទេស S ពិតមែនឬ? »
ជុងហ្គុកសួរបញ្ជាក់ ព្រោះអាចស្មានដឹងពីគោលដៅបន្ទាប់របស់ថេហ្យុង បើថេហ្យុងប្រកាសឡើងកាន់អំណាចត្រឡប់ទៅរកសង្គមងងឹតនោះហើយ ថេហ្យុងក៏មិនរអានឹងចាប់ដកទាំងដើមទាំងឫសរបស់ស្មៅកន្ត្រើយយកមកកាប់ចិញ្ច្រាំដុតកម្ទេចចោលកុំឱ្យដុះមកជាប់លើសម្លៀកបំពាក់គេបន្តទៅទៀតឡើយ។
« អូនមិនមែនជាប្រមុខធំទេ »
ថេហ្យុងតបទៅវិញទាំងញញឹម ដំណែងនេះមិនមែនជារបស់ខ្លួនឡើយ ព្រោះគេជាប្រមុខតូចឬជាប្រមុខរងប៉ុណ្ណោះ។
« អេ៎?! ចឹងនរណាជាប្រមុខធំ »
ជុងហ្គុកលើកចិញ្ចើមសួរ ព្រោះពេលនេះសញ្ញាសួរលោតចេញពេញខួរក្បាលពោរពេញដោយចម្ងល់ហើយ បើថេហ្យុងមិនមែនជាប្រមុខធំចឹងនរណាជាប្រមុខធំទៅ។
« កៅអីដំណែងនេះអូនទុកឱ្យប្រមុខធំមកច្រើនឆ្នាំហើយ»
ថេហ្យុងតបដោយស្នាមញញឹមហាក់អស់សំណើចនឹងទឹកមុខឆ្ងល់របស់ជុងហ្គុកបន្តិច គេទុកដំណែងនេះឱ្យប្រមុខធំមកច្រើនឆ្នាំហើយ គ្រប់គ្នាក៏តែងតែយល់ច្រឡំមករហូតថាគេជាប្រមុខធំ គឺ Taehyung Anushka Sharma ទាំងដែលការពិតវាមិនមែនទេ។
« មានន័យថាអូនជាប្រមុខរង »
ជុងហ្គុកងក់ក្បាលតិចៗដូចជាយល់បានខ្លះៗហើយ ទើបសួរបញ្ជាក់ថេហ្យុង។
« បាទ » ថេហ្យុង
« ចឹងម្នាក់នោះជានរណា? » ជុងហ្គុកសួរម្តងទៀត
« ហាសហា~ច្បាស់ជាលោកម្ចាស់ប្រុសធំរបស់គ្រប់គ្នាហើយ»
ថេហ្យុងសើចខឹកៗដោយការអស់សំណើច បើមិនមែនជាជុងហ្គុកគួរតែជានរណាទៀតទៅ មិនចាប់អារម្មណ៍ទេឬថា គ្រប់គ្នាស្តាប់បង្គាប់ជុងហ្គុកច្រើនជាងស្តាប់បង្គាប់គេទៅទៀត ព្រោះដំណែងជាប្រមុខធំគឺជារបស់ជុងហ្គុកតាំងពីដំបូងមកម៉្លេះ ( ចាំលុយ10000$ ដែលជុងហ្គុកឱ្យថេហ្យុងអត់ ថេហ្យុងតម្កល់លុយនោះជាតំណាងថា ម្ចាស់លុយជាប្រមុខធំ ពេលនោះអ្នកក្នុងក្រុមក៏គាំងមិនស្ទើរដែរ លុយ10000$ ដូចកម្ទេចលុយចឹងតែបែរជាធ្វើឲ្យជុងហ្គុកក្លាយជាប្រមុខធំទៅវិញ ) ។
« នរណាជាលោកម្ចាស់ប្រុសធំរបស់គ្រប់គ្នា?????»
ជុងហ្គុកធ្វើមុខឡេឡឺមិនយល់ន័យដែលថេហ្យុងនិយាយ ទើបសួរម្តងហើយម្តងទៀត គេពិតជាមិនដឹងពិតមែនថានរណាជាម្ចាស់ប្រុសធំនោះ ត្រកូល Anushka នេះកាន់តែស្គាល់កាន់តែមានអារម្មណ៍ថាអាថ៌កំបាំងនិងស្មុគស្មាញសម្បើមណាស់។
« សឺត~ ក៏ Jeon Jungkookie នោះអី»
ថេហ្យុងឱនទៅថើបថ្ពាល់ជុងហ្គុកមួយខ្សឺត ទើបបន្តប្រយោគរបស់គេ ។
« Jungkookie ហ៎???? អេ៎!!! ជាបង????»
ជុងហ្គុកងក់ក្បាលតិចៗហាក់ដូចជាយល់ហើយ តែបន្ទាប់មកក៏នឹកឃើញថា ក្រែង Jeon Jungkookie ជាគេមិនចឹង?! មានន័យថា គេជាប្រមុខធំរបស់ JJAS ( Jeon Jungkook Anushka Sharma) នេះជាឈ្មោះក្រុមត្រកូលនេះឯងជាអក្សរកាត់ដែលគ្រប់គ្នាមិនបានដឹងពីអត្ថន័យវាឡើយ មានតែថេហ្យុងនិងសមាជិកប៉ុណ្ណោះដែលដឹង។
« បាទ ត្រៀមខ្លួនទៅស្អែកនេះ ChiWen នឹងយកក្រដាសលិខិតបញ្ជាក់ពីឋានៈបងមកឱ្យបងសុីញ៉េហើយ ចុងក្រោយបងត្រូវឡើងទៅប្រកាសខ្លួនកាន់ដំណែងនេះឱ្យពិភពលោកបានដឹងពីវត្តមានប្រមុខធំ កុំឱ្យគេយល់ច្រឡំលើអូនបន្ត »
ថេហ្យុងនិយាយទាំងញញឹមមិនឈប់ និងឆ្លៀតនិយាយលេងសើចពីការយល់ច្រឡំរបស់គ្រប់គ្នាមកលើគេ ទីបំផុតដំណែងនេះក៏បានរកឃើញម្ចាស់ពិតប្រាកដហើយ ។
« មិនខ្លាចបងបោកប្រាស់អូនទេឬ? » ជុងហ្គុក
« មិនទេ អូនសុខចិត្តឱ្យបងបោកចុះ » ថេហ្យុង
« សឺត~ នរណាដាច់ចិត្តបោកប្រាស់ក្មេងតូចគួរឱ្យស្រឡាញ់ដូចអូនទៅ » ជុងហ្គុកថើបថ្ពាល់ថេហ្យុងមួយខ្សឺតទើបបន្តនិយាយទាំងញាក់ចិញ្ចើមបែបព្រាននារីដាក់ថេហ្យុង។
« ហិហិ~ ចឹងមេត្តាដល់ក្មេងតូចម្នាក់នេះផង »
ថេហ្យុងសើចកខឹកធ្វើមុខ cute cute ដាក់ជុងហ្គុក ធ្វើឱ្យជុងហ្គុកចង់ចាប់ក្រញិច ចង់ញ៉ោះឱ្យយំសម្បើមណាស់ ។
« សឺតៗ~ យប់នេះបងមិនមេត្តាទេបងទ្រាំមិនបំពានអូនយូរហើយ»
ជុងហ្គុកថើបមាត់ថេហ្យុងមួយដង្ហើម ទើបដកមាត់ចេញទៅនិយាយខ្សឹបៗក្បែរត្រចៀកថេហ្យុង និយាយបណ្តើរផ្លុំខ្យល់ក្តៅប៉ះត្រចៀកថេហ្យុងឱ្យព្រឺឆ្អឹងខ្នងអស់ហើយ។
« អូ-អូន មិនទាន់ត្រៀមខ្លួនទេ!»
ថេហ្យុងចាប់ផ្តើមនិយាយរដាក់រដុប ចាំបានថា ពេលដែលជុងហ្គុកចាប់គេសុីតែម្តងនោះតាំងពីគេចូលអាយុ១៤ ថ្មីៗគឺត្រូវដេកឈឺជាច្រើនថ្ងៃសម្បើមណាស់ហើយនៅត្រូវជុងហ្គុកល្បួងឱ្យគេងជាមួយគ្នាសឹងមិនលស់ថ្ងៃតែម្តង គេទាំងឈឺខ្នងឈឺចង្កេះ ចុករោយឈឺចាប់ពាសពេញរាងកាយខ្លាំងៗ បែបនេះទើបមិនហ៊ានប្រថុយទេទោះធ្លាប់គេងជាមួយគ្នាជាច្រើនដងនៅពេលនោះក៏ដោយ ។
« អូនមិនអាណិតបងទេ? បងចង់ឱបចង់ថើប ចង់ចូលទៅក្នុងខ្លួនអូនខ្លាំងណាស់ ដូចកាលពីមុននោះអី!!»
ជុងហ្គុកធ្វើភ្នែកកូនឆ្កែ ខំធ្វើមុខគួរឲ្យអាណិត អង្វរផងល្បួងថេហ្យុងផង តែកុំស្តាប់សម្តីចុងក្រោយឱ្យសោះខិលសម្បើមណាស់ចង់ឱ្យដូចពីមុនដែលថេហ្យុងត្រូវជុងហ្គុកល្បួងបានសឹងរាល់ថ្ងៃគ្មានរលស់ថ្ងៃនោះមែនទេ? ម្តងនេះ ថេហ្យុងស្លាប់មិនខានទេបើនាយល្មោភម្លឹងនោះថែមទាំងពេលធ្វើម្តងៗនាយដូចខ្មោចចូលចឹង ថ្នមតែដំបូងទេក្រោយៗមកឃោរឃៅសម្បើមណាស់។
« អូនមិនដែលប្រកែកបងបានម្តងណាសោះ! »
ថេហ្យុងងក់ក្បាលយល់ព្រម និងនិយាយតិចៗដាក់ជុងហ្គុក មិនដែលមានម្តងណាដែលគេអាចបដិសេធជុងហ្គុកបានសោះឡើយ តែងតែទន់ចិត្ត ចិត្តមិនដាច់ទេ។
« សឺតៗ~ បងស្រលាញ់អូនថេហ្យុង »
« អូនដូចគ្នា អ្ហឹប~ »
ជុងហ្គុកមិនឱ្យថេហ្យុងបន្តប្រយោគក៏ងើបឈរទម្រេតខ្លួនទ្របពីលើរាងកាយតូចស្រឡូនសខ្ចីគួរឱ្យចង់ចាប់ឆីនោះថ្នមៗ ដៃមាំសុទ្ធតែសរសៃរស្រវាចាប់ក្រសោបម្រាមដៃវែងស្រឡូនស្អាតរបស់ថេហ្យុងជាប់ណែនមិនលែង មិនចាំយូរជុងហ្គុកឱនមកក្រេបជញ្ជក់ទម្លាក់បបូរមាត់របស់គេមកប្រថាប់លើបបូរមាត់ក្មេងតូចសំណព្វចិត្តភ្លាមៗ ប្រលែងអណ្តាតទៅដួសដងប្រលែងលេងជាមួយអណ្តាតថេហ្យុងយកភាពផ្អែមល្អែមចេញពីក្រអូមមាត់ក្មេងតូចយ៉ាងស្អិតរមួត។

________________________
Waiting for next Episode
មកលេងហើយទៅវិញ ទាន់ទំនេរ !!!
ចង់សួរថា គួរសរសេរភាគ NC អត់ឬក៏ skip ចោលបើបងៗថា ចង់អាន ចាំខ្ញុំសរសេរಠ⁠_⁠ಠ
Take care about your health because it's the rainy season.