The Black Rose Ecstacy (LCS Book 3)

TBRE: 58

I woke up feeling heavier than usual. Katulad ng date ay puting kisame ang sumasalubong sa akin. I looked around and found myself lying on the soft and comfy bed. I didn't have to think twice where I am, the memory is still fresh to me at kung nasaang kwarto ako. Tinanaw ko ang sariling katawan at nakabalot ako ng kumot. Nakabihis rin ako ng puting long sleeve na kakulay ng pajamang manipis pero hindi ako naiinitan dahil dinig at ramdam kong nakabukas ang aircon.

Then, who dared na bihisan ako? As far as I know, hindi ko natatandaan na nagbihis ako. Was it Liam? Did he see me naked? Maybe not. I don't know. I don't feel any pain in my body so imposibleng he took advantage of me.

But he already did a long time ago, right? Bakit pa ako magtataka kung uulitin niya?

I washed off the thoughts away at inilugay ang buong katawan sa kama. Now, my position looks like an ex as if I'd be punished.

Bigla kong naalala si Scout at si Van, paniguradong nag-aalala na ang mga 'yun sa akin lalo na't hindi ako nakapag-paalam sa kanila. I hope I get to see them again but when? Obvious naman na ayaw akong paalisin ni Liam sa poder niya. The way he acted, it was already a proof that he won't let me get away this time.

Never.

I let out a deep sigh at naupo sa kama. Iniikot ko ang paningin. I don't know what time it is dahil nakabukas ang ilaw sa kwarto but it was dim at nakasara ang mga kurtina.

Inalis ko ang kumot na nakabalot sa akin at tumayo na mula sa kama. There's a one pair of slipper kaya hindi malamig na sahig ang sumalubong sa aking paanan. Sinuot ko 'yon at tumayo. I looked around and there is only one door in front at sa tingin ko ay palabas ito ng kwarto. I need to take a shower.

Lumapit ako sa pintuan at hinawakan ang door knob para lumabas, but to my surprise, I couldn't turn it which only means one thing. Sinubukan kong ikutin muli ito but nothing happened.

Did he lock me up? Am I locked up?

Paulit-ulit kong binuksan ang pintuan pero walang pagbabago. Halos sirain ko na ang door knob. Humakbang ako ng ilang beses paatras habang nakatingin sa pintuan. On three, tumakbo ako at sinipa ito. It stays the same. Paulit-ulit ko pa rin itong sinipa pero ganon pa rin. I can't destroy the door knob, even the door itself. Wala akong nagawa kundi bumalik at maupo sa kama. My hands turned into fists. Lumalalim ang paghinga ko.

As much as I wanted to hate him, it is not the right time. Hindi ako makakagawa ng paraan para lumabas ng lugar na 'to kung magpapakain ako sa emosyon ko.

I took a deep breath for a couple of minutes. After composing myself up, nakuha ng kurtina ang atensyon ko. Tumayo ako at lumapit roon. Hinawi ko ito sa gitna at isa pala itong life-sized na babasaging bintana. Kaya pala parang inaantok pa ako dahil gabi na. I could clearly see a few lights outside, sa mga poste. Tinignan ko ang paligid. Walang mga kapitbahay at nag-iisa lang itong bahay. Kahit sumigaw ako at humingi ng tulong, walang makakarinig sa akin. He made sure no one would see me here.

Sinubukan kong suriin ang kabuuan ng bintana na sinlaki ko lang, umaasang makakakita ako ng lock o kung anuman. Pero wala, it is fixed. Pinagsisipa ko rin ito pero lalo lang sumakit ang paa ko.