TBRE: 60

23 3 0
                                    


Halos mapangiwi ako nang tumama ang aking likuran sa matigas na pader. I never imagined na mapupunta ako sa ganitong sitwasyon. He didn't do it but I was too reckless to bump my back against the hard wall, "I wonder how you escaped, wife," sobrang lapit ng mukha ni Liam sa akin. Nakayuko ako habang halos magdikit na ang mga noo namin. Ramdam ko ang matatalim nitong titig sa akin. Nasa magkabila ko ang kanyang mga kamay na nakahawak sa pader. Now, I am locked up by his arms.


Dinner has finished and I was too shocked to find him na sinundan ako dito sa dressing room ng mga maids. I was supposed to change my clothes pero siya ang bumungad sa akin. Ni hindi ko namalayan ang pagpasok niya. He's still wearing his formal suit he had in dinner.


"You didn't lock the door properly, Liam," pilit kong tinapangan ang pagsasalita kahit ang totoo, bumibigat nanaman ang paghinga ko.


Why does it always feel like this? Kung may mga tao na kapag nakikita natin ay gumagaan ang loob natin, kabaligtaran 'yon kay Liam. Parang ang bigat ng presensya niya?


"And now I am confused as to how you and Vlaireen met each other? Gumagawa ka ba ng paraan para mapalapit sa mga taong nasa paligid ko? Because if yes, I am warning you, Roz. Stop or I won't just lock you up this time but I'll tie you up," seryoso ang boses niya ngunit walang bahid ng dahas unlike what he did when we were still in that house.


"Bakit ko naman pipiliin na mapalapit sa kung sinumang nakapaligid sa'yo? Baka nga maski ang katotohanan tungkol sa pagkatao nila ay ipagkait mo kagaya ng kung paano mo ipinagkait sa akin ang pagkatao ko," this time around, nakuha ko siyang tingalain. I reciprocated the way he looks at me with danger.


"Hindi mo maiintindihan dahil wala kang alam. Everything I did, I did it all to protect you, even if I have to hurt you in front of them, gagawin ko maprotektahan ka lang."


"Kaya ayos lang sayo na saktan mo 'ko basta hindi lang iba ang makasakit sa akin? Ganon ba 'yon Liam ha?" hindi makapaniwalang tanong ko.


"Dahil kaya kong kontrolin ang sarili ko, ibahin mo 'ko sa kanila. I could only hurt you, but them? They could kill you. There is difference between the two. Don't forget that I didn't punish you for escaping my territory, Roz."


"You don't have the rights to punish me dahil makatarungan ang pag-alis ko. Nambabae ka," diin ko, "I am supposed to be the one to punish you."


"You already did, wife," sandali kaming natahimik. Nakatingala pa rin ako habang nakayuko siya, "You already did pubish me by leaving me."


"And you brough me back here without my permission."


"Wife- "


"Magsabi ka nga ng totoo just this once, Liam," nanlisik ang mata ko dahil sa nararamdamang inis, "We are not married, aren't we?"


Tumalim ang tingin niya sa akin. Mula sa gilid ng mata ko ay napansin ko ang pagkuyom ng mga kamay niya sa pader, "We are."

The Black Rose Ecstacy (LCS Book 3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon