Herkes itaat etmişti kötülüğe. Herkes çoktan alışmıştı o zalim kurallara. Yanlızca bir kişi... Ve ona ölüm dediler. Ama bilmedikleri bir şey vardı ki. Onun Ruhu çoktan ölüme alışıp sevmişti.
💦
Her masalın sonu mutlu iyi olacak diye bir şey yoktu. Bazen o çok sevdiğimiz kitapların sonları hatta gerçek hayatların sonu bile mutsuz son bitiyordu. Ve ben sanki hayatımda ilk defa mutsuz son dinlemişim gibi sarsılmıştım.
Donmuş bir şekilde kadının anlattığı masalı dinledim. yaşlı adama gerçekten çok üzülmüştüm. hatta ağlamıştım.
Küçük çocuklar gibi ağlamıştım masal kötü son bitti diye! Pekala bu ihtiyar bunakın anlattığı şey kesinlikle bir masal değildi. kesin ucu bu yaşadıklarımıza dayanıyordur. Hislerim beni sürekli uyarıyordu.
Hadi o zaman düşüncelerinizi paylaşma zamanı. Kısa bir bölümdü. Bu aralar işlerim yoğun olduğu için çok uzun yazamadım.
Ama bence akıcı bir bölüm.
Ager ve mehla'yı konuşmayı size bırakıyorum. Gelecek bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.💙💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK HİS
General FictionKimsesiz olduğumu öğrendiğim ilk anda sakinleştirici bir melodi gibi sesin Kulaklarımda var oldu. Belkide hep vardın ve o an duymayı istedim. En savunmasız anımda herkesin dokunmaktan tanımaktan kaçındığı ruhuma dokundun. Sana güvendim. Çok sonradan...
