YAKARIŞ

7. BÖLÜM

İyi okumalar...

"Efsun." Can'ın sesini sırtımdaki acıdan duyamamıştım bile.

Fena bir şekilde Ateş'in balkonundan aşağıya düşmüştüm. Ve sanırım belim kırılmıştı.

                       ******************

Can hızla duvardan atlayıp yanıma gelince beni kaldırmak için dokundu ama kıpırdayamadım.

"Can belim." Dedim acı içinde.

Etrafına bakıp tekrar yanıma eğildi.

"Annemleri çağırıyorum.!" Dediğinde elimi kaldırıp kolundan tuttum.

"Bekle geçecek birazdan söyleme." Gözlerimden acıdan dolayı istemsizce yaşlar akıyordu.

"Efsun saçmalama kırılmış olabilir mi korkuyorum şu an hissediyor musun kırık mı sence." Yerde öylece yatıyordum.

"Bilmiyorum acıyor." Dediğimde o koluma bakıyordu.

Kanamıştı. Tamam çok kanıyordu bir yere vurmuştum.

"Bir kaldırmayı dene Can." İki kolumu kaldırıp ona uzattım.

"Anneni çağıralım lütfen." Dedi iki elimi tutarken.

Başımı olumsuz anlamda salladım.

Yavaşça kollarımdan çektiğinde inlemem bir oldu.

Belim fena bir şekilde ağrıyordu.

"Tamam bekleyelim biraz geçecek panik yapma." Dedim alnımdaki terleri silip.

"Bacağında kanıyor." Şort olduğu için açıktı bacaklarım ve bir şeyler kesmişti.

"Bacağım ağrımıyor belim." Dedim sessizce.

Ateş'in balkonundan düşmüştüm resmen.

Yaklaşık on on beş dakikadır buradaydık. Acısı biraz azalıyor gibiydi.

"Kucağıma alayım mı.?" Dedi başımı iki yana salladım.

"Gitmiş midir o kız rezil olacağım Can." Derken kararan gökyüzüne bakıyordum.

"Gidip bakayım mı.?" Ben onay verince hızla kalkıp kendi ön bahçelerine geçti.

Bacaklarımı kendime çekmek istedim ama pek başarılı olamadım.

Hareketsiz bir şekilde Can'ı beklerken sonunda koşarak gelmişti.

"Ablan ve Gamze yok..abimler annemler bir de Nil var bahçede oturuyorlar."

Derin bir nefes alıp yan dönmeye çalıştım.

Ağrı yavaş yavaş hafifliyordu ama arada kendini belli ediyordu.

"Kucağıma alıyorum ve annene söylüyoruz bacağındaki kanamada durmuyor." Yanıma eğilip kollarını bacaklarımdan geçirince acıdan ufak bir çığlık attım.

Havalanırken çok kötü bir şekilde canım acımıştı.

"Can kırık galiba çok kötü." Derken gözümden yaşlar akıyordu.

Ön bahçeye yaklaştığımız da gözyaşlarımı sildim.

Masadakiler görüş açıma girince herkese baktıktan sonra celladıma da baktım.

Masadakilerin konuşmasına katılmayıp öylece bizim bahçeye doğru bakıyordu.

Dalmış gibiydi.

"CAN.!" Sezen teyze çığlık atarak yerinden kalkınca herkes bize baktı.