19. Bölüm

11.2K 1.1K 422
                                    

Keyifli okumalar...

"Ateş git Efsun bizi öldürür git çocuğum." Sezen teyze kızımı diğer tarafa çevirdi ama Duru iyice ağladığında beklemediğim bir hamle yaparak Ateş'e, babasına kollarını uzattığında dişlerimi sıktım.

Ateş bir Duru'ya bir de ona uzanan kollarına bakarak kızıyla ilk temasını gerçekleştirdi.

Duru'yu kucağına aldı.

Babasının kucağına giden Duru eskiden benim yaptığım gibi kafasını hemen onun boynuna gömdüğünde Ateş gözlerini kapatmış kızının boynunu koklamıştı.

Ateş ve Duru tanışmıştı.

************

Bir süre onları izledikten sonra sinirle adım atacağım zaman annem mutfaktan çıkarak yüksek sesle konuştuğunda onları izlemek için yerimde durdum.

"Defol git şuradan Ateş, birde almış kızı kucağına bırak.!" Annem Ateş'in kucağındaki kızımın karnından tutup almaya çalıştı ama Ateş hala başını onun boynuna gömmüş öylece duruyordu.

"Ateş git.!" Annem hala bağırmasına devam ederken Sezen teyzeye baktı.

"Sezen neden Duru'yu buna veriyorsun Efsun'la aramın iyice açılmasını mı istiyorsun." İkisi arasında kavga çıkmasını istemediğim için hızla olaya dahil oldum.

"Sen ne laftan anlamaz bir insansın Ateş. Sana diyorum ki karşıma çıkma kızıma yaklaşma.!" Son cümleleri bağırarak söylediğimde Duru tekrar ağlamaya başlamıştı.

Oyuncak etmiştik çocuğu.

Sürekli kavga ve bağırışın içinde büyüyordu resmen.

Anneme sinirle baktığımda tekrar ona döndüm. Ateş'te kızarmış gözleriyle bana baktığında yüzümde nasıl bir ifade gördüyse şaşırmıştı.

"Ben bu evden siktir olup gidiyorum." Anneme döndüm.

"Tamam mı anne.!"

Annem dolu gözleriyle bana bakmaya başladığında Sezen teyze koluma dokunup ağlar bir şekilde konuşmaya başlamıştı.

"Ben izin verdim annenin haberi bile yok Efsun." Onu dinlemeden babasının kucağında kollarını bana uzatan kızıma uzandım.

Duru kucağıma geçtiğinde iki eliyle boynuma sarılıp ağlamaya başladığında onu sakinleştirmek için yerimde kıpırdanıp sırtını okşamaya başlamıştım.

"Ben geldim Duru...gel çiçeklere bakalım aşkım." Hala kafasını kaldırmadan ağlamaya devam ediyordu.

"Size sesten korkuyor dedikte beni bağırtıyorsunuz...bıktım hepinizden."

Hiçbiri bir şey söylemediğinde Sezen teyzelerin bahçesinden koşarak buraya gelen adamla oturup ağlamak istemiştim.

Abim gelmişti.

"Noluyor." Dedi hepimize bakarak.

Ben kucağımda Duru'yla beraber bir kaç adım arkaya gidip yerimde sallanmaya devam ettim.

YAKARIŞ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin