My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 2

>S̆̈Ŏ̈M̆̈Ĕ̈Ŏ̈N̆̈Ĕ̈'S̆̈ P̆̈Ŏ̈V̆̈<

I was just sitting in my swivel chair when I heard someone knock on my door "come in..." I said with my cold tone "sir may update na po kung saan matatagpuan ang pinapahanap nyo... Si Rolando garcia " he said tumango lang ako

He put the brown envelope on my table, Agad ko yung kinuha at tiningnan ang laman kumunot naman ang noo ko ng makita ang nilalaman ng envelop "what is this?" I ask him

"Sya po ang panganay na anak ni Rolando garcia si Zean at ang bata sa kanyang tabi ang bunsong anak" saad nya huminga ako ng malalim " ang sabi ko Find Rolando Garcia ano to? " hindi ito ang impormasyon na kailangan ko... I need you to find Rolando Not to investigate his family"

I said huminga naman ang private investigator ko " wala na po si Rolando garcia sir... Dalawang taon na po ang nakalilipas " he said dahilan para tingnan ko sya "what do you mean?" I ask him " namatay po si Rolando sa isang axidente. Ayon po sa mga kapit bahay niya " he said

Tumayo ako at lumapit sa larawan ni Emely hindi ako makakapayag na walang magbayad sa kasalanan sakin ng taong yun. Muli kong tiningnan ang larawan ng isang batang babae kung hindi mo mababayaran ang utang mo sakin rolando sa anak mo ipaparanas ko ang hirap na dapat ay sayo...

Buhay ang inutang, Buhay din ang magiging kapalit at sisiguraduhain kong maghihirap sya at hihilingin na lang nya na sana hindi na lang sya nabuhay ipaparamdam ko sa kanya kung gaano kasakit ang pinaramdam mo sakin Rolando garcia

>Z̆̈Ĕ̈Ă̈N̆̈'S̆̈ P̆̈Ŏ̈V̆̈<

Nakatingin lang ako sa labas ng bahay namin bakit naman ang lakas ng ulan? Kanina ok lang yung panahon ahh huminga ako ng malalim bago pumasok sa loob " nay maliligo lang po ako" saad ko at pumasok sa banyo at nag ayos ng gagamitin ko sa paliligo

Naligo ako kurtina lang ang nagsisilbing pinto ng aming cr ganun din sa aming silid gamit ang tabo inumpisahan ko na ang paliligo " zyrile tapusin mo home work mo " saad ko habang naliligo " ok po kuya"

Habang naliligo ako "zean bilisan mo diyan at ng tayo ay makakain na..." Saad ni nanay matapos kong maligo aynagbihis na ako isang sando at short lang ang sinuot ko dahil nasa bahay na din naman ako "nay-"

Paglabas ko ng banyo  nagulat ako ng may humila sakin at tutukan ako ng patalim sa leeg ko "nay!!!" Saad ko ng makita si nanay na katulad ko may nakatutok na patalim "sino kayo anong kailangan nyo?" Tanong ko sa kanila.

Naagaw ang attention ko sa lalaking nasa harapan namin naka upo lang sya sa silya habang walang emosyong nakatingin sakin "Ahhhh..." Daing ni zyrile ng hilahin sya sa buhok ng lalaking nasa harapan ko "ZYRILE.. " Sigaw ko.

Hindi ako makakilos "Ano bang kailangan nyo?. Bakit nyo ba kami ginaganito?" Tanong ko sa kanila nag sindi lang ng sigarilyo ang lalaking nasa harapan ko bago ako tingnan" naniningil." Saad nya gamit ang malamig nyang tono "wala akong natatandaang utang sayo..." Matapang na saad ko napaluhod naman ako sa sakit ng pukpokin ako ng matigas na bagay sa likod ko

"Ikaw wala... Pero ang tatay mo meron..." Dag dag pa ng isang lalaki na katabi lang ng sa tingin ko ay boss nila " ano naman ang kinalaman namin sa utang ni tatay? Matagal na syang patay... Kung may utang man sya ako na magbabayad hindi naman kailangan umabot pa sa ganito..." Saad ko habang naka luhod

"Kung magkano man ang utang ni tatay huhulugan ko na lang." Saad ko seryoso lang akong tiningnan ng lalaking ito marahan syang lumapit sakin at marahas na hinawakan ang panga ko ramdam ko ang gigil dun ang sakit...

"You don't understand... Buhay ang kinuha... Buhay din ang kapalit..." Saad nya napapikit naman ako ng maramdaman ang pag diin pa lalo ng pag pisil nya sa pisngi ko tumulo ang luha ko "anong ibig mong sabihin?"

Tanong ko sa kanya mahina naman itong tumawa " your father kill my daughter bilang kapalit kukunin ko din ang buhay ng anak nya..." Saad nya sabay tingin kay zyrile "HAYOP KA. WAG MONG IDAMAY ANG KAPATID KO SA ATRASO SAYO NG TATAY KO..." Sigaw ko sa kanya

Pero parang bingi nitong naglakad palapit kay zyrile umiiyak na si zyrile sa gilid dahil sa takot "AKO NA LANG..." Sigaw ko dahilan para tingnan nya ako "ako na langn.. Sakin mo ibunton lahat ng galit mo... Ako na lang paki usap" saad ko sa kanya kita ko naman ang pag kurba ng ngisi sa labi nya

Nilapitan nya ako "sure about this?" Tanong nya marahan akong tumango at tiningnan sya sa mata "Isa lang naman ang kailangan mo diba? Sakin mo na lang ibunton lahat ng galit mo tatangapin ko layuan mo lang ang kapatid ko" saad ko

Lumabas silang lahat naiwan kami nina nanay sa loob tiningnan ko si zyrile "kuya ano pong ginagawa nila? Wag kang sasama sa kanila ahhh" saad nya ngumiti ako at pilit tinatago ang sakit "patawarin mo si kuya sa gagawin ko Zyrile..." Saad ko "kuya?"

Napaka inosente pa nya para danasin ang bagay na ganito masyado pa syang bata huminga ako ng malalim pinunasan ko ang aking luha at tumingin kay nanay ngumiti ako lumapit si nanay sakin "zean..." Saad ni nanay ngumiti ako kasabay nun ang pagpatak ng luha ko " para kay zyrile nay... Kaya ko"

Muli kong binaling ang attention ko kay zyrile "laro tayo... Taguan!!! Ako ang taya... Pag bilang ko ng sampo dapat nakatago kana ahhh" sa ganitong paraan hindi mo makikita ang pag alis ko "nay sali ka po..." Saad ni zyrile ngumiti ako bago tumango

Tinakpan ko ang mata ko "tagu taguan maliwanag ang buwan... Wala sa likod..." Tinakpan ko ang bibig ko para pigilan ang paghikbi ko " wala sa harap pag bilang kong sampo nakatago na kayo..." Inalis ko ang kamay ko sa aking mata naglakad ako palabas ng bahay

"Isa... Dalawa... Tatlo... Apat... Lima..." Muli kong nilingon ang aming tahanan mukhang ito na ang huling pagkikita natin munting tahanan dahil wala ng kasiguraduhan kung mabubuhay pa ba ako... "Anim..." Walang humpay sa pagtulo ang luha ko "pito..." Patawarin mo ako zyrile kung hindi ko na makikita ang pag tupad mo sa pangarap mo...

"Get in" utos nya binuksan ko ang van at sumakay dun "zyrile..." Bulong ko sinaraduhan na nga ang sasakyan at umandar na ito patawad...