My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 33 ᴍᴇᴍᴏʀɪᴇs

Z̆̈ĕ̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Gaya ng napag usapan nakauwi na ako samin naninibago ako... Wala ng manang na mag luluto ng pagkain ko... Wala ng lawrence na gigisingin ako para pumasok sa skwela... Wala ng kenzo na aalagaan ako kapag may sakit ako... Wala ng eliza na iirapan ako ng walang dahilan... At higit sa lahat wala ng yohan na ngingiti tapos bigla na lang magsusungit... Kasi babalik na ako sa buhay na meron ako bago pa man sila dumating sa buhay ko.

Huminga ako ng malalim at naupo sa papag hindi na din malambot ang hihihagan ko "kakapanibago..." Nasanay din ako sa buhay ko sa mansion na yun... Pero ok na din to at least wala ng yohan na susungitan ako araw araw kapag bad mood sya napangiti naman ako sa naalala ko "diaper guy" saad ko tumayo ako "walang oras para magmukmok kailangan kong kumilos..." Saad ko

Pumunta ako sa kusina at inayos ang mga kailangan kong ayusin "gagawa na lang ako ng pastillias para sa may itinda si zyrile " saad ko habang inaayos ang mga kakailanganin ko "para din kahit papano makalimot ako" tama... Lilibangin ko na lang ang sarili ko sa ibang bagay para makalimutan sya

H̆̈ŏ̈l̆̈ĭ̈d̆̈ă̈y̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Napapansin ko ang tamlay ata ni yohan baka naninibago lang kasi wala si zean dito pumasok ako sa dating kwarto ni zean "grabe... Kwarto ba to oh kulungan?" Nasabi ko na lang buti nakakatulog pa sya naupo ako sa isang kama at nakita ang isang sketch kinuha ko yun at tiningnan

Puro si yohan lang ang andito sa sketch na ito   -_-   dapat ata hindi ko na tiningnan ang laman ng sketch...ambastos talaga ni zean... Nagiging wild sya ahhh napangiti naman ako pinunit ko yun at dinala kay yohan "what do you want?" Saad nya habang nakatingin sa laptop nya ngumiti naman ako "wala naman..."

Saad ko at lumapit kay yohan marahan kong pinatong ang sketch sa desk nya "just found this sketch in zean's sketch pad" saad ko kinuha naman nya yun... Kita ko naman ang pagkurba ng ngiti sa labi nya "if you really love him then why did you let him go?" Tanong ko sa kanya pero hindi nya ako sinagot wala ng bago jan yohan... Mukha nga talagang nahulog na sya...

Y̆̈ŏ̈h̆̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Napangiti ako ng maalala ang araw na pinatawag ako sa deans office dahil kay zean... Kinuha ko sa drawer ko ang drawings nya

••••••••••••••••• flashback••••••••••

"What?" Tanong ko bago tumingin kay eliza "pinapatawag ka sa deans office ng school dahil kay zean... Ano na naman ba sa palagay mo ang ginawang kalokohan ng lalaking yun?" Tanong nya agad kong nilinis ang papeles ko at tumayo "take care of this eliza i'll go check on him" saad ko at naglakad paalis

"Good afternoon sir yohan..." Bati ng mga employee ko hindi ko sila pinansin at naglakad palayo i don't care about them. Ng makarating ako sa parking lot agad akong pumunta sa cotse ko at sinimulan ang pagmamaneho ano naman kaya ginawa ng lalaking yun?

Mg makarating ako sa school agad kong pinarada ang cotse ko at pumasok sa loob ng school dumeretso ako sa deans office at nakita si zean na hindi mapakali... Ano naman nangyare sa isang to? Parang bulateng binuhusan ng asin "m-mr useda... Are you the legal guardian of zean?" Tanong nya tumango naman ako "yes." Maigsing saad ko pero nakatingin pa din ako kay zean bakit pulang pula yung pisngi nya?

"Well mr. Useda hindi namin nagustuhan ang kilos ni zean lalo na sa arts nya" saad ng principle sabay abot sakin ng sketch pad kinuha ko yun at tiningnan ang drawing "i don't see anything wrong about his drawings" saad ko dahil panay mukha ko lang naman ang andun "and i think he has a talent..." Saad ko ng buksan ko ang isang page nakita ko dun ang isang drawing na Aso "hindi po yun sir tingnan nyo po yung pinakang last page" saad ng isang teacher

Agad ko naman binuklat ang sketch sa pinakang last page napangiti ako pinunit ko yun at tinupi nilagay ko din yun sa bulsa ko "i apologize for zean's behavior " saad ko "about sa drawing..." Saad ng principle ngumiti naman ako "it's ok... I don't mind" saad ko naman huminga ng malalim ang principle "pero sir ang drawing ay sadya namang napakalaswa ikaw at sya-" hindi ko na sya pinatapos ng magsalita ako "we always doing that" saad ko dahilan para matahimik sila "it's his favorite position..." Dag dag ko pa "mr.useda" gulat na saad ng principle "zean is my wife so i don't mind about his drawings about us..." Hinila ko palapit si zean sakin at hinawakan sya sa bewang nya "wife how many times do i have to tell you about your drawings" saad ko nilapit ko ang bibig ko sa tenga nya at sumeryoso ng mukha "humanda ka pag uwi mo mamaya zean " bulong ko sa kanya

"Kinasal kayo?" Tanong ng isang teacher marahan naman akong tumango "before he enroll here im his husband already..." Saad ko "well if you'll excuse me i have a lot things to do" saad ko

••••••••••• end of flashback•••••••••••

That memories brings back about his doggy style drawings... Zean is full of surprises

Z̆̈ĕ̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Nakahiga lang ako sa papag habang naniningin ng mga picture miss ko na ang mga yun... Kamusta na kaya sila? Si yohan kaya? "Nak..." Agad akong napatingin kay nanay ng magsalita sya lumapit sya sakin naupo sya sa gilid ko kaya naupo ako at humarap sa kanya "bakit malungkot ka?" Tanong nya sakin umiling lang ako "wala po nay..." Saad ko naman

"Zean... Alam kong may bumabagabag sa isip at puso mo... Ano yun?" Tanong nya sakin huminga ako ng malalim "naisip ko lang po nay... May apat na buwan din akong nanatili sa mansion... Nasanay lang ako sa kanila" saad ko niyakap ko ang tuhod ko naramdaman ko naman ang haplos ni nanay sa likuran ko

"Naiintindihan kita... Normal lang na makaramdam ka ng ganyan anak ko... Lalo na kung tuluyan ng nahulog ang loob mo sa kanya" saad nya dahilan para tingnan ko si nanay "po?" Tanong ko sa kanya ngumiti sya "nung pumunta ka dito at kasama mo sya... Nakita ko ang liwanag sa mga mata mo... Ang ganda ng mga ngiti mo... Ang saya mo... Kaya alam kong nahuhulog na ang loob mo sa kanya hindi ba?" Saad nya totoo nga na wala tayong maitatago sa magulang natin

"Kahit hindi maganda ang unang pagkikita namin... Kahit hindi maayos ang unang pagsasama namin... Natutunan ko syang mahalin..." Saad ko kay nanay at sa hindi ko din maipaliwanag na dahilan may tiwala akong hindi nya ako mapapatay.

Tumayo si nanay "lumabas ka na dyan at kakain na tayo ng hapunan" saad nya tumango naman ako "opo" maigsing saad ko ngumiti naman ako siguro babaunin ko na lang yung ala ala namin ni yohan ng magkasama... Sapat na siguro yun para maging masaya