My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 27

Y̆̈ŏ̈h̆̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Napahawak ako sa dib dib ko ng maramdaman ang kirot dun

ʜᴀʏᴀᴀɴ ᴍᴏɴɢ ᴛᴀᴘᴜsɪɴ ᴋᴏ ɴᴀ ᴀɴɢ ᴘᴀɢ ʜɪʜɪʀᴀᴘ ᴋᴏ ᴀᴛ ɴɢ sᴀ ɢᴀɴᴜɴ ʜɪɴᴅɪ ᴍᴏ ɴᴀ ᴀᴋᴏ ᴘᴀᴛᴜʟᴏʏ ɴᴀ ᴍᴀsᴀᴋᴛᴀɴ ᴘᴀ...

ʙᴀᴋɪᴛ ᴀɴɢ sᴀᴋɪᴛ ᴍᴏɴɢ ᴍᴀʜᴀʟɪɴ?

Bakit ba ako naaapektuhan sa mga sinabi nya? Bakit ba ako nagkakaganito? Pumikit ako at nakita ko sa pag pikit ko ang mukha ni zean

ᴋᴜʟᴀɴɢ ᴋᴀ sᴀ ᴛᴀᴍɪs sᴀ ᴋᴀᴛᴀᴡᴀɴ

ᴅɪᴀᴘᴇʀ ɢᴜʏ

ᴍᴀsᴀʏᴀ ᴛᴏ ᴘʀᴏᴍɪsᴇ ɴᴀᴋᴀᴋᴀᴛᴀᴋᴏᴛ ᴛᴀʟᴀɢᴀ ᴋᴀᴘᴀɢ ɴᴀᴛᴀᴋᴏᴛ ᴋᴀ ᴡᴀɢ ᴋᴀɴɢ ᴍᴀʜɪʏᴀɴɢ ʜᴜᴍᴀᴡᴀᴋ sᴀᴋɪɴ...

Kada ipipikit ko ang mata ko mukha nya lang ang nakikita ko gusto kong bawiin ang sinabi ko kung pwede lang sana bawiin ko na lang lahat ng sinabi ko

Y̆̈ă̈n̆̈n̆̈ă̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

"How is he?" Tanong ko sa doctor na nag asikaso kay zean "he's ok medyo mataas lang ang laganat nya dahil sa sugat na natamo nya nag cross arm lang ako " thank you doc" saad ko tiningnan ko lang si zean na nanginginig sa lamig "y-yohan" saad nya para ko namang tinusok ng karayom ng makita syang nagkakaganan

"Y-yohan please..." Saad nya nilapitan ko sya at hinaplos ang ulo nya "zean..." Tawag ko sa kanya "y-yohan wag mo akong iwan" saad nya ngumiti ako totoo nga yatang wala akong magagawa kapag nagmahal ang isang tao kahit paghiwalayin ko sila si yohan pa din ang hinahanap hanap nya "totoong minahal mo na ang kapatid ko zean" saad ko

K̆̈ĕ̈n̆̈z̆̈ŏ̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Nakatingin lang ako kay lawrence "glad at ok na si zean" saad ni jared tiningnan ko naman sya umiling ako "buti na lang nadala agad sya sa hospital hindi ba kenzo?" Saad ni lawrence hindi nila alam ang totoo tungkol sa kutsilyo na yun... Kung bakit  yun ang pinaka mahalagang gamit ng pamilya namin

Dahil ang bagay na yun ay may lason sinadya ng mga lolo namin na lagyan yun ng nakamamatay na lason para kung sino man ang saksakin nun ay mamatay agad... Dahil sa lason na nakalagay sa kutsilyo na yun kahit maliit na sugat pwedeng ikamatay ng mahiwa nun

Pero ano yung tinurok ni kenji kay zean hindi siguro napansin ng iba pero nakita ko kung paano turukan ni kenji si zean "kamusta na kaya sya? Ang higpit ni ate yan yan hindi tayo makapasok sa hospital dahil sa kanya" totoo nga kayang iniligtas ni kenji si zean? Pero bakit? Dahil nga kaya yun sa pagmamahal nya kay zean? Tama ba ang hinala kong may mahal nya si zean? "Ken ok ka lang?"

Nabalik ako sa realidad ng hawakan ni lawrence ang kamay ko tumango naman ako "oo..." Saad ko na lang "para kasing ang lalim ng iniisip mo" saad nya " umiling naman ako "wala to..." Saad ko nalang

Agad kaming napatayo ng makita ang pagpasok ni ate yanna "ingatan nyo sya" saad nya agad namin syang sinalubong tiningnan namin si zean na nakahiga sa strecher wala syang malay "ate?" Tanong ko "binabalik ko na sya dahil ayokong makitang nahihirapan si zean " saad nito may kinuha sya sa bag nya "sabi ni kenji ibalik ko to kay zean sa oras na magising sya" saad nya kinuha ko ang kutsilyo "sana makarating kay zean ang bagay na yan" saad nya bago umalis tiningnan namin si zean na ngayun ay natutulog

"Babalik ako ng canada at sa oras na saktan nyo ulit si zean hindi na ako magdadalawang isip na bawiin sya at isama sya sakin " saad nya at naglakad na paalis "matutuwa kaya si yohan pag nakita nya si zean dito?" Tanong ni jared

Ĕ̈l̆̈ĭ̈z̆̈ă̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Hindi pa din pala namatay ang isang to kahit na sinaksak na nya ang sarili nya napairap na lang ako habang inaasikaso ng lahat si zean "masaya ako at ibinalik na sya ni ms.yanna" saad ni manang sana nga hindi na lang ehhh naibalik si zean ng ligtas pero nasa amin pa din ang Usb ni kenji

Bumaba ako at pumunta sa kusina "sinabi sakin ni kenji ang ginawa mo eliza" saad ni lawrence dahilan para tingnan ko sya "so?" Tanong ko sa kanya "bakit mo pinahamak si zean ng ganun?" Tanong nya kumuha ako ng tubig "para sabihin ko sayo ako lang ang gumawa ng bagay na hindi ginawa ni yohan" saad ko "yun naman talaga dapat ang kapalaran ng zean na yun hindi ba? Ang mamatay?" Saad ko uminom ako ng tubig "hindi pa ba malinaw sayo na hindi natuloy ang pagkamatay ni zean dahil may nararamdaman na si yohan para sa kanya" saad nya

Sarcastic naman akong tumawa "love? Yun ang magiging kahinaan nya" saad ko "kayo na din ang may sabi na hadlang ang pag ibig" saad ko "yun lang ba talaga eliza? Oh hangang ngayun hindi ka pa din maka move on" saad nya "para saan ba at kinakausap mo ako ngayun?" Tanong ko sa kanya "lahat ng nalaman ko kay kenji hindi makakarating kay yohan... Hindi dahil sa naaawa ako sayo kundi dahil kaibigan kita Eliza" saad nya bago naglakad hindi pa man sya nakakalayo ay huminto sya

"Sana ay kalimutan mo na yung sakit na nararamdaman mo eliza... Para maging masaya ka" saad nya tumulo ang luha ko "kailanman hindi ako magiging masaya " saad ko na lang

Z̆̈ĕ̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Marahan kong idinilat ang mata ko bumungad sakin ang pamilyar na silid inilibot ko ang paningin ko napatingin ako sa katabi ko "yohan!!!" Saad ko tumulo ang luha ko ng makita ang mukha nya kita ko naman na iminulat nya ang mata nya agad syang naupo at hinaplos ang mukha ko "zean... Is there something wrong? May masakit ba?" Tanong nya sakin marahan akong umiling "nanaginip ba ako? Pwede bang wag na akong gumising?" Saad ko naramdaman ko naman na niyakap nya ako "ofcourse not your not dreaming zean..." Saad nya

"Nakabalik na ba talaga ako?" Tanong ko sa kanya marahan naman syang tumango "welcome home zean" bulong nya ngumiti ako at niyakap din sya "masaya ako... Masaya akong nakabalik na ako sa piling mo yohan" saad ko hinaplos nya ang ulo ko "don't do that again you idiot..." Saad nya napangiti naman ako "nag alala ka pala sakin... Akala ko hahayaan mo akong mamatay" saad ko hindi na sya umimik "let's go back to sleep" saad nya tiningnan ko naman sya

"Bakit?" Tanong ko pinitik nya ako sa noo ko "i just can't sleep without you" saad nya napangiti naman ako nahiga sya inunan ko ang braso nya masaya ako na ganito kami ni yohan sana parati na lang kaming ganito.