My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 45

Zean's pov

Naglalakad ako papunta sa bahay namin no choice naman ako kundi ang umuwi samin eh matapos akong pagtaksilan ni yohan at ni amber napatingin ako ng makita ang mga taong nagkukunpulan sa bahay namin may mga pulis din dito "anong meron?" Natanong ko na lang sa sarili ko

Kumabog ng sobra ang dib dib ko ng makita na nilabas nila mula sa bahay ang isang bangkay na nakabalot sa kumot duguan na din yun "zyrile..." Bulas ko agad akong tumakbo "padaan ako " saad ko pinigilan ako nung pulis "sir... Parang awa nyo na gusto kong makita yung bangkay" saad ko "sir nanay at kapatid nya po yung bangkay" saad ni aling nita halos hindi ako makahinga ng sabihin yun ni aling nita

Hinayaan nila akong lapitan ang bangkay parang hindi ko kaya na makita ang bangkay huminga ako ng malalim at marahan itong binuksan halos gumuho ang mundo ko ng makita ang bangkay ni zyrile

kuya promise mo sakin na kapag balik mo maglalaro tayo ahhh...

kuya kapag nag birthday na ako dapat pumunta ka ahhh

kuya miss ko na mga pastillias mo

Niyakap ko si zyrile "zyrile..." Saad ko bakit? Ano bang ginawa ko para mangyare to? "Nayyy" umiiyak na saad ko ng makita ang bangkay ni nanay "ayon sa mga kapitbahay mo may narinig silang putok ng baril at may mga lalaking nakitang lumabas sa bahay nyo " saad nya tiningnan ko sya "may alam ka ba na pwedeng gumawa nito sa inyo?" Tanong ng isang pulis

Tumulo ang luha ko... Si amber... Sya lang ang may galit sakin at motibo para gawin yun sakin... "Wala po..." Pero bakit? Bakit hindi ko sinabi ang totoo?

Kenzo's pov

Agad akong lumapit ng makita ko si zean "Zean..." Tumayo sya at niyakap ako "wala na ang nanay at kapatid ko ken... Wala na akong pamilya" saad nya gustong pumatak ng luha ko pero pinigilan ko yun "andito ako... Kami... Kami na ang pamilya mo..." Saad ko dahil yun ang totoo zean... Kami ang tunay mong pamilya...

pumasok kami sa loob ng morgue halos ikadurog ko ng makita ang pag iyak ni zean "zean..." Napatingimi ni Lawrence sa pagpasok ni Yohan "anong ginagawa mo dito?" Tanong ni zean "zean... Let's talk " saad nya lumapit si zean at tinulak si yohan

"Umalis kana..." Saad nya bago talikuran si yohan pero niyakap sya ni yohan "i'm sorry" saad ni yohan "please umalis kana" saad nya pero kita ko ang paghigpit ng yakap ni yohan "UMALIS KANA" sigaw ni zean sabay alis ng yakap ni yohan at tulak sa kanya

"Kasalanan mo tong lahat... Kung hindi kita nakilala hindi naman to mangyayare ehh" saad nya lumapit si lawrence kay zean "kasalanan mo tong lahat... Kundi kita nakilala at hindi ka pumasok sa buhay ko hindi naman mawawala ang pamilya ko sakin ehhh..." Saad nya habang umiiyak "sana hindi na lang kita nakilala..." Saad nya

"Sana hindi na lang kita minahal... Sana nung araw na papatayin mo ako sana tinuluyan mo na lang ako" saad nya agad akong lumapit kay yohan "umalis kana yohan pakiusap... Hayaan mo muna syang makapag pahinga " saad ko at sinamahan syang lumabas

"Sa ngayun hayaan mo na lang muna si zean... Nasasaktan lang sya sa nangyayare sa kanya ngayun pero hindi ibig sabihin nun hindi ka na nya mahal..." Saad ko tinapik ko sya sa balikat "just let him be for now yohan"

Yanna's pov

Huminga ako ng malalim at tiningnan si holiday "kailan mo pa alam na si zean at zeke ay iisa?" Tanong nya umiling ako "nung araw na sinaksak ni zean ang sarili nya..." Saad ko "ganun na katagal? Bakit hindi mo sinabi kay yohan?" Tanong nya sakin tiningnan ko sya "i have my reasons holiday..."

Tumingin ako sa labas yeah... I have my reason

"At bakit sa tingin mo hahayaan kitang makita si zean? Gayung isa ka sa dahilan kung bakit sya nagkakaganun" saad ko ng makita si Kenji sa harapan ko gusto nyang makita si zean "please yanna i need to see him..." Saad nya "i just want to make sure zean is ok..." Saad nya

"Why would i let you see him? Give me a reason..." Saad ko tiningnan ko sya "because i love zean more than my life..." Saad nya napangiti naman ako "akala ko ba si luhence ang taong gusto mo.? Bakit ngayun si zean na..." Saad ko niyukom nya ang kamay nya "ate yanna " napangiti ako "ngayun mo lang ulit ako tinawag na ganan kenji..."

"Zean is my everything..." Saad nya "your all aware zean is already yohan's property right?" Tanong ko sa kanya tiningnan nya ako sa mata "zean is no one's property..." Napangiti naman ako kahit kailan talaga "then give me a acceptable reason kung bakit hahayaan kitang makita sya" saad ko

Kita ko ang paghinga nya ng malalim "ever since then i always want to protect him... Zean and kenzo... But then when i hear the news that zean is already with yohan i can't help but overthink... Na baka hindi ko sya ma protektahan... Kaya nung sinaksak nya ang sarili nya infront of me... Hindi ko alam ang gagawin ko..." Anong pinagsasasabi nya? Ang layo ng sagot nya sa tanong ko ahhh

"Zean is zeke... My younger brother ... So please let me see my little brother... At wag mo syang ipagkait sakin... I already suffer too much from loosing them..."

That day i realize how kenji suffer alone sinabi nya din sakin ang totoo tungkol sa ginawa ng nanay nya para protektahan sina zeke at kenzo mag isa nyang hinarap ang lahat just to protect his beloved brothers

Yun ang bagay na kailangan alamin ni kenzo sa sarili nya... Na ginawa ni kenji ang lahat to protect him and zeke... Matagal din naghirap si kenji at walang nakakaalam ng tungkol sa bagay na yun kundi sya lang... Tiniis nya lahat para kina zean at kenzo...

Maybe it's time for kenzo to know about what happen to his beloved mother... It's time for him to realize how much kenji suffer from pain