My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 26

Y̆̈ă̈n̆̈n̆̈ă̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Agad akong nagtungo sa hospital ng mabalitaan ang nangyare kakabalik ko lang ng pilipinas dahil sa nabalitaan ko agad akong bumalik at dito ako dumeretso pag punta ko dun nakita ko sina yohan na nakatayo agad ko syang nilapitan  "ate-"

ᴘᴀᴋ

Tumabingi ang ulo nya dahil sa lakas ng sampal ko "ilang beses ko bang sasabihin sa inyo? Wag na kayong mag damay sa problema nyo" saad ko tiningnan ko si kenji "isa kapa... Bakit binigay mo kay zean ang kutsilyo na yun ha?" Tanong ko "it's my gift for him" saad nya umiling ako "adicct ba kayo? Ang dami dami nyo hindi nyo napigilan ang ginawa ni zean?" Tanong ko

"Akala ko ba ang away na to sa pagitan mo lang yohan at kenji..." Saad ko yumuko naman silang lahat maliban kay yohan at kenji "pero bakit nandadamay kayo ng inosenteng bata?" Tanong ko huminga ako ng malalim "kamusta si zean?" Tanong ko tiningnan naman ako ni kenzo "ok na sya ate yan yan stable na sya mabuti na lang at mababaw lang ang sugat nya" tumango ako

"You leave me no choice yohan... Babawiin ko na sayo ang asawa mo" saad ko "kenzo ipahanda mo ang papeles ni zean ililipat ko sya sa bahay ko" saad ko "no one's aloud to visit him without my permission" saad ko "you can't do that yanna zean is still my wife" saad nya tiningnan ko sya "asawa bang maituturing ang ginagawa mo ha yohan?" Tanong ko sa kanya " gawain ba ng asawa na hayaan ang asawa nyang saktan ang sarili nya? Anong claseng asawa kaba?" Tanong ko tinalikuran ko sya

"Subukan mong galawin ang pamilya ni zean yohan... Kapag ginawa mo yan ako makakalaban mo" saad ko at naglakad na paalis hindi ako makapaniwala na mangyayare to... Dapat una palang inilayo ko na si zean sa kanya hayyy naku umasa akong magbabago pa si yohan jusko

H̆̈ŏ̈l̆̈ĭ̈d̆̈ă̈y̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Tatlong araw na pero hindi pa din pumapasok si zean... Ano bang nangyayre sa isang yun? Tumingin ako sa pag pasok ni sir lawrence huminga ako ng malalim bago lumapit sa kanya "sir nasaan po si zean?" Tanong ko tiningnan naman nya ako "nasa hospital sya" saad nya

Nagulat naman ako sa sinabi nya "po? Bakit po nasa hospital sya ano pong ginagawa nya dun?" Tanong ko "mahabang kwento... Kung gusto mo ikaw na ang magtanong sa kanya" saad nito "sumabay ka sakin mamaya pupuntahan ko sya " tumango naman ako

Z̆̈ĕ̈ă̈n̆̈'s̆̈ p̆̈ŏ̈v̆̈

Nakaupo lang ako sa kama ko habang nakatingin sa labas ᴡᴀʟᴀ ʟᴀɴɢ ʙᴀ ʟᴀʜᴀᴛ ɴɢ ᴘɪɴᴀɢsᴀᴍᴀʜᴀɴ ɴᴀᴛɪɴɢ ᴅᴀʟᴀᴡᴀ?

ᴏᴏ

Tumulo ang luha ko ng maalala ko yun hindi nya ako mahal nakatingin lang ako sa labaa habang patuloy ang pagpatak ng luha ko pinabantayan ako ni ate yanna sa mga butler nila walang pwedeng pumasok kundi si ate yanna "zean may bisita ka" napatingin ako sa nurse na nagsalita "holiday" saad ko tumakbo si holiday at niyakap ako niyakap ko sya pabalik

"Ano ba nangyare anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya "ang totoo nyan..." At sinimulan ko na ngang i kwento ang lahat sa kanya lahat as in lahat lahat "grabe ka hindi ka ba nag iisip? Paano kung namatay ka talaga?" Tanong nya umiwas ako ng tingin at pinunasan ang luha ko "at least diba hindi ko na kailangan masaktan ng paulit ulit"

Saad ko huminga sya ng malalim "gago naman kasi ng yohan na yun akala ko pa naman iba sya" saad nito tumango naman ako "pero... Kahit ganun hindi nagbago ang nararamdaman ko para sa kanya" saad ko "gusto ko syang makita" saad ko "edi papuntahin mo sya dito" saad nya umiling ako "dahil sa nangyare ayaw na ni ate yanna na lumapit sakin si yohan kaya imposible" tumango naman sya "leave it to me" saad nya habang nakangiti

"Anong gagawin mo?" Tanong ko sa kanya ngumiti lang sya "trust me"

••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Ano ba kasing ginagawa mo?" Tanong ko sa kanya pinagdusugsong nya yung mga kumot na andito tapos tinali nya sa bintana "dito tayo dadaan" saad nya "dati ka bang addict holiday?" Tanong ko sa kanya "zean ito lang ang tanging paraan para makita mo si yohan" saad nya tumingin naman ako sa baba

"Ang taas ehhhh..." Saad ko nauna syang bumaba dun sinundan ko sya ng tingin "halika na zean minsan lang to... Lagi ko tong ginagawa kaya madali lang to" saad nya huminga ako ng malalim bago sumunod sa kanya "jusko holiday ito yata ikakamatay ko" saad ko habang pababa "inhale... Exhale ka lang" saad nya sinunod ko ang sinabi nya "Alleluyah... Alleluyah"

Saad ko habang pababa kami dahil sadyang kinakabahan ako dito "amanamin sumasalangit ka..." Saad ko rinig ko naman ang pagtawa ni holiday "patawarin nyo po ako aking pagkakasala jusko... Wag nyo po munang kuhain ang buhay ko madami pa po akong pangarap" saad ko habang pababa "ang lakas ng loob mong sasaksakin ang sarili mo pero takot kang mamatay" saad nya

"Alleluyah...." Nasabi ko na lang ng ligtas kaming makababa "hahahahahahahaha...." Tawa nya dahilan para tingnan ko sya "dapat ni record ko yun " saad nya lalakad na sana kami ng "at saan nyo balak pumunta?" Kumabog ng sobra ang dib dib ko ng marinig ang boses ni ate yanna agad akong napatingin sa kanya "ate..." Saad ko na lang nag cross arm sya habang palapit samin

"Saan mo balak pumunta ha zean?" Tanong nya "kay yohan ate" saad ko "at bakit? Sinaktan ka na nya..." Saad nya huminga ako ng malalim "miss ko na sya ate... Gusto ko syang makita... Gusto ko ng umuwi " saad ko tumulo ang luha ko "gusto ko ng umuwi sa tabi nya" saad ko "sinaktan ka nya diba?" Saad nya yumuko ako "pero kahit ganun... Gusto ko pa ding manatili sa tabi nya"

"Kaninong pakana to?" Tanong nya "kay holiday po" saad ko "luh... Nilag lag ako agad... Eh ikaw may sabi na gusto mo makita asawa mo tinulungan lang kita" saad nya seryoso lang syang nakatingin samin "tapos na ang oras ng bisita makakauwi kana ija" saad ni ate yanna tiningnan ko si holiday tumango ako "sige na baka nag aalala na din sayo ang magulang mo" saad ko tumango naman sya "kita tayo sa school kapag ok ka na" saad nya niyakap ko naman sya bago sya umalis

"Halika na sa loob zean" saad ni ate yanna pumasok naman kami sa loob napahawak ako sa dib dib ko ng maramdaman ang sakit "yan ang dahilan kung bakit hindi ka pwedeng umalis hangat hindi pa tuluyan nag hihilom ang sugat mo..." Saad ni ate yanna tiningnan ko sya "dahil ang sugat mo matagal mag hilom" saad nya hindi ko sya maintindihan "yun ang dahilan kung bakit special ang kutsilyo ng mga mendeleeve" saad nya lumapit sya sakin

"Pwedeng ikamatay ng sino ang pag gamit sa kutsilyo na yun zean" saad nya natumba naman ako sa sahig "dapat nakikinig ka sakin" saad nya nandilim ang paningin ko "yohan" bulong ko bago pa ako tuluyang mawalan ng malay