My Heartless Husband

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 49

Zean's pov

Napapagod na akong isipin lahat... Ayoko na... Kinuha ko yung baril sa gilid "gagawin ko na ang gusto mo..." Saad ko at naglakad paalis "zeke... Hindi mo kailangan patayin si yohan..." Saad ni kenzo umiling ako "pero sya ang punot dulo ng lahat ng problema nyo hindi ba..." Saad ko hinawakan nya ako sa kamay

"It doesn't matter kung ano man ang meron sa nakaraan zeke... Past is past.. Ang mahalaga yung ngayun... Kung anong meron kayo ngayun" saad nya tumulo ang luha ko "mahal ko si yohan... Alam nya yun pero yung pagmamahal din na to ang nagtulak sakin na gawin to" saad ko

Naglakad ako paalis "zeke mahal ka ni yohan" saad nya pero hindi ko sya pinakingan at naglakad lang ako he never said he loved me... Hindi nya sinabi sakin yun kahit isang beses... Pero... Naramdaman ko yun...kung naniniwala ako sa kasabihan na

ACTION SPEAK LAUDER THAN WORS

Baka pa pero hindi eh... Mas maganda pa din kapag sinabi yung totoong nararamdaman nya kasi mahirap mag assume na mahal ka tapos hindi naman pala... Ayoko ng masaktan napaupo ako sa isang gilid habang nakasandal sa pader

I just concern about you

Concern ka ba talaga sakin? Or ginamit mo lang talaga ako simula pa lang... Kapag naaalala ko lahat ng mga araw at gabi na pinagsamahan natin nasasaktan ako na parang gusto ko na lang ibalik yung panahon na ok pa tayo... Ok pa ang lahat satin

Bakit kasi hindi na lang umayon ang lahat sa kung paano natin gustuhin diba? Bakit kasi hindi na lang ginawa ang love ng walang halong sakit? Bakit kailangan kapag nagmamahal ka kailangan mo din masaktan? Hindi ba pwedeng magmahal tayo pero hindi tayo masaktan?

Luhence pov

Tama ang hinala ko iniwan nya ulit ako... Ilang beses ko ba dapat maranasan ang maiwan? Naupo ako sa swivel chair nya napatingin ako sa isang papel na nakatupi sa gilid kinuha ko yun

Isa itong sulat mula sa kanya agad ko itong binasa

ᴅᴇᴀʀ, ʟᴜʜᴇɴᴄᴇ. 

ᴀʟᴀᴍ ᴋᴏ ɴᴀ ᴋᴀᴘᴀɢ ɴᴀʙᴀsᴀ ᴍᴏ ɪᴛᴏ ᴡᴀʟᴀ ɴᴀ ᴀᴋᴏ... ɪ'ᴍ sᴏʀʀʏ ғᴏʀ ʟᴇᴀᴠɪɴɢ ʏᴏᴜ ʙᴇʜɪɴᴅ ғᴏʀ ᴛʜᴇ 5ᴛʜ ᴛɪᴍᴇs... ɪ ᴅᴏɴ'ᴛ ᴡᴀɴᴛ ᴛᴏ ʜᴜʀᴛ ʏᴏᴜ ᴇɪᴛʜᴇʀ ʙᴜᴛ ɪ ʜᴀᴠᴇ ɴᴏ ᴄʜᴏɪᴄᴇ

Tumulo ang luha ko "duwag ka..."

sᴏʀʀʏ ғᴏʀ ᴇᴠᴇʀʏᴛʜɪɴɢ... ᴀʟᴀᴍ ᴋᴏ ɴᴀɴɢᴀᴋᴏ ᴀᴋᴏ ɴᴀ ʜɪɴᴅɪ ᴋɪᴛᴀ ɪɪᴡᴀɴ ʙᴜᴛ sᴛɪʟʟ ɪ ᴄᴀɴ'ᴛ ғᴜʟғɪʟ ᴍʏ ᴘʀᴏᴍɪsᴇ... ɪ ᴊᴜsᴛ ᴡɪsʜ ғᴏʀ ʏᴏᴜ ᴛᴏ ʙᴇ ᴡɪᴛʜ sᴏᴍᴇᴏɴᴇ ᴡʜᴏ ᴄᴀɴ sᴛᴀʏ ᴡɪᴛʜ ʏᴏᴜ ғᴏʀ ᴛʜᴇ ʀᴇsᴛ ᴏғ ʏᴏᴜʀ ʟɪғᴇ

"Ayoko... Ayoko sa kanila..." Saad ko "ikaw yung gusto ko" bulong ko habang binabasa ko yung sulat nararamdaman ko lahat ng emosyon na naramdaman nya habang sinusulat nya to... Kalungkutan... At pag iisa

ᴀɴᴅ ɪғ ʏᴏᴜ ғᴏᴜɴᴅ ᴀ ᴘᴇʀsᴏɴ ᴡʜᴏ ᴄᴀɴ ʟᴏᴠᴇ ʏᴏᴜ ʙᴇᴛᴛᴇʀ ᴛʜᴀɴ ɪ ᴡᴀs... ɪ'ᴍ ʜᴀᴘᴘʏ ғᴏʀ ʏᴏᴜ... sᴀɴᴀ ᴋᴀᴘᴀɢ ɴᴀʙᴀsᴀ ᴍᴏ ᴛᴏ ᴅᴏɴ'ᴛ ᴛʀʏ ᴛᴏ ғɪɴᴅ ᴍᴇ ᴀɢᴀɪɴ ᴘʟᴇᴀsᴇ ᴊᴜsᴛ ʙᴇ ʜᴀᴘᴘʏ ᴀɴᴅ ʟɪᴠᴇ ʏᴏᴜʀ ʟɪғᴇ ɴᴀ ᴘᴀʀᴀɴɢ ʜɪɴᴅɪ ᴀᴋᴏ ɴᴀɢ ᴇxɪsᴛ sᴀ ᴍᴜɴᴅᴏ

Paano? Kung nasanay na ako na nasa tabi mo? Sinanay mo ako sa presensya mo pero bigla mo akong iiwan ano yun? Binusog mo ako ng pagmamahal mo sinanay mo ako...

ᴡʜᴇɴ ɪ sᴀɪᴅ ɪ ʟᴏᴠᴇ ʏᴏᴜ ɪ ʀᴇᴀʟʟʏ ᴍᴇᴀɴ ɪᴛ... ɪ ʟᴏᴠᴇ ʏᴏᴜ ʟᴜʜᴇɴᴄᴇ ғʀᴏᴍ ᴛʜᴇ ᴛɪᴍᴇ ɪ ᴍᴇᴛ ʏᴏᴜ ᴜɴᴛɪʟ ɴᴏᴡ... ᴍᴀʜᴀʟ ᴘᴀ ᴅɪɴ ᴋɪᴛᴀ ɢᴀʏᴀ ɴɢ ᴜᴍᴘɪsᴀ... ᴘᴇʀᴏ ʜɪɴᴅɪ ᴛᴀʟᴀɢᴀ ᴛᴀʏᴏ ᴘᴀʀᴀ sᴀ ɪsᴀᴛ ɪsᴀ ᴋᴀʏᴀ ᴘʟᴇᴀsᴇ ɢᴏ ғɪɴᴅ ᴀɴᴏᴛʜᴇʀ ᴍᴀɴ ᴡʜᴏ ᴄᴀɴ ʟᴏᴠᴇ ʏᴏᴜ ᴍᴏʀᴇ ᴛʜᴀᴛ ɪ ᴅɪᴅ... ғᴏʀ ʏᴏᴜʀ sᴀᴋᴇ... ᴘɪɴᴀɢᴛᴀɢᴘᴏ ʟᴀɴɢ ᴛᴀʏᴏ ᴘᴇʀᴏ ʜɪɴᴅɪ ᴛᴀʏᴏ ᴛɪɴᴀᴅʜᴀɴᴀ... ɪ ʟᴏᴠᴇ ʏᴏᴜ ʟᴜʜᴇɴᴄᴇ ᴀɴᴅ ɢᴏᴏᴅ ʙʏᴇ...

-ᴋᴇɴᴊɪ

Tumulo lang ang luha ko mali ka nung sinabi mo na pinagtagpo lang tayo pero hindi tayo tinadhana dahil pinagtagpo tayo sa maling panahon... Pero hindi ibig sabihin nun hindi tayo ang para sa isat isa... Dahil kahit anong katapusan ang kwentong meron tayo ilalaban kita hangang sa huling hininga ko

Holiday's pov

"Wala ba kayong balak ipaglaban ang mga mahal nyo?" Tanong ko kay yohan para nyang sira... Ilang araw na syang ganyanan... "Nasa harapan ko na pala si zeke... Tapos sinaktan ko na naman sya" saad nya napairap naman ako "hindi ko kayang manatili sa tabi ni luhence kasi patuloy syang mapapahamak" saad naman ni kenji

Napairap naman ako nag cross arm naman ako "alam nyo ang lalaki nyong duwag..." Saad ko dahilan para tingnan nila ako "anong nangyare kay kenji na walang inaatrasan? Anong nangyare kay yohan na walang kinatatakutan?" Tanong ko "lahat ng tao may kinatatakutan Holiday" saad ni kenji

Parang nasusuka yata ako... "Wala ba talaga kayong balak habulin si zean at luhence? Hindi nyo man lang ba sila ipaglalaban?" Saad ko umiling naman ako seeing them like this is making me crazy... Iiwanan ko na nga lang sila baka kailangan lang nila ng time para mag isip

Mula ng umalis si kenji sa mansion nila dito sya nagtungo sa bahay ni mama ... Sabagay sino nga ba naman ang mag aakalang matatagpuan si kenji sa bahay ni mama... Ang alam nya hindi ok si kenji at mama... Sa mga sinasabi ko ngayun parang wala akong galang sa mga tito ko...

Lalong sumasakit ang ulo ko ayoko ng mag isip sa problema nila... Nakaka stress...

Lawrence pov

Naaawa ako ngayun sa kalagayan ni luhence... Wala syang ibang ginawa kundi ang umiyak at hanapin si kenji... Nilalagnat sya ngayun "may problema ba?" Tanong ko kay kenzo lumapit sakin si kenzo "luv... Buntis si luhence" saad nya dahilan para tingnan ko sya

"Ano?" Nasabi ko na lang "dapat malaman ni kenji to para-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng mag salita sya "Hindi pwedeng malaman ni kenji ang tungkol dun" saad nya  dahilan para tingnan ko sya "bakit hindi?" Tanong ko huminga sya ng malalim "nakaya nyang patayin ang sarili nyang ina... Tingin mo ba kapag nalaman ni kenji ang tungkol sa bata sasaya sya? Magbabago sya?"

Tanong nya "Ilang beses na bang iniwan ni kenji si luhence? Ito na yung pang limang beses lawrence... Hindi na ako magtataka kapag nalaman nya na buntis si luhence sabihin nya na ipalaglag na nya ito" saad nya hindi ganun klaseng tao si kenji... Pero may punto sya paano kung sabihin nya kay luhence na ipalaglag yung bata?

Baka lalong masaktan si luhence dahil sa kagagawan ni kenji "kailangan lang natin ihanda si luhence sa balitang ito..." Tama sya kailangan namin ihanda si luhence kapag malaman nya na buntis sya...