Sinek Valesi | Texting ✓

0.9

Bu bölümde çokça yorum istiyorum lütfen 🥺🥺 maddi bir talebim yok, yalnızca oy verip yorum yaparak hikayenin büyümesine destek olacaksınız. Sizleri seviyorumm<33

***
"Anne," diye seslendim mutfakta akşam yemeği hazırlıklarıyla uğraşan anneme.

"Efendim," diye bağırdı o da.

Tüm evin altını üstüne getirmiş olsam da tabletimin şarjını bulamıyordum. Bilgisayarım bozuktu. Abim ise kendi bilgisayarına dokundurtmuyordu. Onu da anlıyordum. Tüm ders notları, her şeyi bilgisayarındaydı.

Mutfağa girip, "Tabletin şarjını bulamıyorum," diye huysuzlandım. Annem salatayı yaparken kısaca dönüp bana bakmış, ardından hemen önüne dönmüştü.

"Kızım git abinin odasına bak."

"Orada mıdır?" diye sordum kaşlarımı hafifçe çatıp. Başını salladı. Dediğini yapıp abimin odasına girdim. Her daim toplu ve düzenli odaya bakarken kendi odamın dağınıklığını düşünmek yüzümü buruşturmama neden oldu.

Abimin odasını arayınca annemin dediği gibi şarjı bulabilmiştim. Abim İstanbul Medeniyet Üniversitesi diş hekimliği ikinci sınıf öğrencisiydi. İlk yılından kazanmıştı. Bende onun gibi ilk yılımdan kazanmayı hedefliyordum.

Ama İstanbul'da okumayı düşünmüyordum.

Dolabı kapatacakken içinden düşen bir resmi elime aldım. Yarısı kesilen fotoğrafa bakarken dudaklarım aralık kaldı. Abim hâlâ Alara'nın resmini mi saklıyordu?

Alara'nın sarı saçlarına bakarken geçmiş gelip bugünüme hakim oldu. Aklımda yalnızca eski anılar vardı. Alara şu an yoktu. Bir daha hiçbir zaman da geri gelmeyecekti. Geri dönüşü olmayan bir yola girmişti.

Murat abim ve Alara çocukluktan beri tanışırlardı. Abim her zaman Alara için bir arkadaş, abi gibi olmuş olsa da Alara abimi hep çok sevmişti. Abim onun çocukluk aşkı olduğunu bildiğinden Alara'yı sırf üzmemek için kendisinden uzaklaştırmıyordu. Zamanla Alara'nın hastalığı ortaya çıktığında abim onunla daha fazla ilgilenmişti. Dört yıl geçmişti Alara'nın vefatının üzerinden. Eğer yaşıyor olsaydı abim gibi yirmi bir yaşında olacaktı.

Tek bildiğim şey abimin Alara'nın son nefesini verdiği anda bile onu sevmediğiydi. Sadece çok değer veriyordu. Ama farklı hisleri olmamıştı.

Gözlerimin buğusunu silip fotoğrafı aldığım yere koydum. Şarjı alıp odama geçtiğimde telefonumu şarjdan çekip tabletimi taktım. Yemek saati gelene kadar biraz müzik dinleyip sosyal medya da gezinsem iyi olabilirdi.

Spotify'a girip Yüzyüzeyken Konuşuruz, Dinle Beni Bi şarkısını açtım. Normalde dinlediğim şarkıları tekrar tekrar dinlemek beni bıktırırdı ama bu şarkı bambaşkaydı. Hiç bıkmadan, sıkılmadan dinlerdim.

Instagram'a gireceğim zaman Sinek Valesi'nin mesaj atmış olması genişçe gülümsememe neden oldu. Bugün akşam yeniden parka gidecektim ama bugün tamamen bana herhangi bir formasını verecek olmasından kaynaklıydı.

Bana her şeyi itiraf edeceği zaman o formayı giymemi istemişti.

Sinek valesi; Naber balımmm

İrem; İyi senden

Sinek valesi; Süper

Sinek valesi; Çünkü akşam senin yanına geleceğim

Sinek valesi; Ben aslında sana başka bir konu hakkında yazmıştım

İrem; Konu ne?

Sinek valesi; Biliyorum bunu istemek saçma gelebilir sana ama

Sinek valesi; Sana ait bir kazağını istesem

Sinek valesi; Çok mu saçma olur

Sinek valesi; Sadece kokunla uyumak iyi hissettiriyor

İrem; Ciddi misin?

Sinek valesi; Evet ama neyse

Sinek valesi; Hiç istememiş gibi davranalım

İrem; Sana en sevdiğim sweatshirtime parfüm sıkarak vereceğim

İrem; Ama karşılığında bende bir şey isterim

Sinek valesi; Ne istersen iste çiçeğim

İrem; Senin hakkında yeni bilgiler

Sinek valesi; Bu biraz fazla geldi ama olur

Sinek valesi; Sana kendim hakkında yeni bilgiler seve seve vereceğim

İrem; O zaman akşam görüşürüz

Sinek valesi; Görüşeceğiz fıstığım

İrem bir mesajı beğendi.

***
NEEE FISTIĞIM MII??🤤

Böyle karakterler yazıyorum ancak mutlu olabiliyorum. Normal günlük hayatımda hep üzülüyorum ya imdat🤧 (şaka değil cidden çok şanssızım love işlerinde)

Instagram; themeeryy_ takiplemek isterseniz ^^