"Bahar Rüzgârı kendi özel çiçeğini yaratmak için herkesi kandırarak estiğinde Fulya Çiçeği bu oyuna düşmez. Ancak diğer çiçeklere olanı görünce üzüntüden mevsiminden önce uykuya dalar. Bir kış günü karların arasından çıktığında ise Karlar Prensi kış...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Anıl ve ben heyecanla Ozan'ın geleceği saati bekliyorduk sabahtan beri. Kardeşimin sevgilimin yolunu böyle istekle bekleyeceğini asla tahmin edemezdim. Yani tabii bu kesinlikle iyi bir şeydi. Canımdan da öte olan biricik kardeşim sevdiğim adamla iyi anlaşıyordu sonuçta. Bu çok önemli bir detaydı. Sırf benim için katlandığı birisiyle de birlikte olabilirdim. Çok şükür ki öyle bir şey olmamıştı. Gönlümün boka konması hepimizi üzebilirdi.
Anıl sırf Ozan'ın yolunu gözlemek için tek başına top oynamaya dışarı çıkmıştı. Bu yüzden bana seslendiğinde Ozan'ın geldiğini anladım. Onu bekletmek istemeyerek Anıl'ın terlemesine falan karşılık hazırladığım çanta ve ders çalışacağımız için final notlarımı koyduğum çantayla birlikte evden çıktım. Anıl topunu bahçeye atıp Ozan'la selamlaştıktan sonra arka koltuğa yerleşti.
Ozan dudağımın çok yakınına kaçamak bir öpücük kondurduktan sonra elimdekileri alıp arka koltuğa koydu. O sırada Necla teyzenin beni yanına çağırdığını gördüm. Hızlı adımlarla yanına gittiğimde gülümseyerek Ozan'ı izliyordu.
"Damat ne zaman elimizi öpecek?" dediğinde gözlerim kocaman açıldı. Damat mı? Yani daha yeni birlikte olmaya başlamıştık. "Çağır bakayım buraya, tanışalım artık." Bu kadar hızlı ilerliyor olmamızın onu korkutabileceğinden çekinerek Ozan'a seslendim. Ozan hiç tereddüt etmeden yanımıza geldi.
"Necla teyze, Ozan. Sevgilim," dediğimde Ozan söylenmesine gerek bile olmadan Necla teyzenin elini öptü hemen.
"Maşallah, maşallah! Pek de yakışıklı, boylu poslu!" Necla teyze beğendiğini gizleme gereği bile duymadan Ozan'ı utandırdı. "Kız, bu kuduruklar çocuk böyle yakışıklı diye konuşuyor. Günlerdir hasetlerinden çatladılar. Nazar boncuğu falan al da yakasına falan iliştir damadın. Bir de o arabayla geliyor. Vallahi Allah korusun!" Kuduruklar dediğinde kimlerden bahsettiğini biliyordum. Beni çok yakından tanımayan komşulardan bahsediyordu. Ozan buraya gelmeye başladığından beri çok dikkat çekiyordu zaten. Fakat damat kelimesini Ozan'ın önünde birden söylemesine daha çok takılmıştım. Gerçekten daha şimdiden onu korkutmak istemiyordum. Böyle bir durumun olup olmayacağını zaman gösterecekti sonuç olarak. "Buraya gelince iki dua oku çocuğum." Necla teyze Ozan'ı koluna hafifçe birkaç kere vurunca keyfim yerine gelmişti. Çünkü Ozan korkmuş gibi gözükmüyordu sadece gerçekten çok utanmıştı.
"Okurum merak etmeyin," dedi Ozan kibarca. Bu utancına rağmen sesi oldukça iyi çıktı.
"Bak hele! Pek de saygılı! Hadi sizi oyalamayayım ben. Anıl sıkılmasın. Dikkatli olun." Necla teyze bizi tavuk kovalarmış gibi yolladı arabaya. Ozan kapımı açtığında bizi izleyen herhangi biri varsa dibinin düştüğüne emindim. Çünkü benim dibim düşüyordu hep kendisine.
