Kabanata 4: Baka Sakali

11 2 0
                                    

Kabanata 4
"BAKA SAKALI"

Naging palaisipan sa akin ang sinabi ni ate Paulina. Dahil sa panghihikayat niya ay natetempt din tuloy ako na sundin ang sinabi niya. Pero sa tuwing naiisip at naiimagine ko ang gagawin ay kumakalabog ang dibdib ko sa kaba.

I admit that I admired and liked someone before, but I have never liked a man as much as I do this one, to the extent that I would joined the Zetes fans club to attract his attention, and to consider of confessing about how I truly felt. It is an enough evidence to tell that I'm completely smitten with him.

I notice, though, regardless of what I do. As a supporter of his, I'm still here at this point and haven't notice any progress. To put it simply, yes, we communicate sometimes and he always acknowledge my presence, but I have never seen him treat me like a woman rather than just a fan. I want to be more than just his friend or devoted fan. I want him to think of me as a woman, who would make a good impression as a proud girlfriend.

"Hayst, I am completely head over heals." I told to myself.

Nagising ako ng maaga dala ang kaisipang iyon, pero hindi ko akalain na dadalhin ko iyon ng ilang araw sa isipan ko lalo na sa tuwing nakikita ko si Paul na may kasama at kausap na iba.

I was in the library reading a book with Cyprian but I was interrupted when I saw Paul seating in front of our table with a woman beside him. He was with his classmates, but the woman next to him was being touchy. Magkadikit ang mga braso nila at tumatawa sila habang nag-uusap.

My forehead furrowed when the woman slapped his arm.

"Tumigil ka nga. Ang ingay ingay natin baka palabasin tayo dito sa library." Rinig kong saway ng babae sa kaniya.

The woman giggled as Paul whispered something to her.

"Prian." Tawag ko sa kaibigan ko sa harapan ko. "Girlfriend ba yan ni Paul?" I asked and glanced at Paul and the girl behind her.

Nangunot ang noo niya at nilingunan din si Paul sa likuran niya, bago ako hinarap at pinagtaasan ng kilay.

"Classmate niya yan. 'Di niya girlfriend. Ka fling lang siguro."

"Fling?!" I asked in shock. I bit my lip to lower my voice after some people on the other table turn to us.

Ngumuso siya at nagkibit balikat. Umirap ako at muling sinulyapan sila Paul na ganun pa din ang ayos.

Tss.

Nakakunot kong ibinaba ang tingin sa libro. Paulit ulit ko iyong binasa bago ibinalik muli ang tingin sa kanila. May itinuro ang babae sa libro at tumango naman si Paul.

The girl was obviously flirting with Paul. I know Paul wasn't like that, for sure he was just being polite and gentleman that's why he's talking back to her. Kaya bakit ko nga ba naisip na girlfriend iyan ni Paul. Paul never had a girlfriend. Kung meron man, alam na dapat ng lahat iyun.

Bahagyang tumingin si Paul sa banda namin kaya yumuko ako at nagkunwaring nagbabasa ng libro. Nakasimangot at magkasalubong ang kilay nang paulit ulit kong binasa ang letra sa talata. Sinubukan kong ibalik ang tingin sa kanila at nakita na magkausap padin silang dalawa.

What are they talking about? Kanina pa sila magkausap, ah!

Ngumiwi ako at biglang nawalan ng gana. Muling bumaba ang tingin ko sa libro at tinitigan nalang iyon. Ilang minuto lang ay narinig ko ang ingay sa banda nila. Muli ko silang tiningnan at nakita na tumayo na ang grupo nila at dumeretso sa desk ng librarian.

My gaze fell on Paul's hand as he pushed the woman's back so they could pass the crowd. Masikip ang daan dahil may isang grupo ng mga estudyante ang pumasok ng library at nakapila sa tapat ng librarian. They slowly walked in front while excusing the other student. I followed them with my gaze until they finally went out of the library.

Until You Say I DoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon