punishment (jenlisa)

part 19

بن از اینکه خونه خاله جنی و خاله لیسا اومده بودن خیلی خوشحال بود اما خب از اونجایی که تنها بچه جمع، خودش بود دورهمی ها براش خیلی زود کسل کننده می شدند

در حال حاضر شام رو خورده بودند و بعد شام هم وقتی جنی براشون میوه آورد بن فقط یک چندتایی توت فرنگی خورد و بعد کم کم سنگین شدن پلک هاش رو احساس کرد....
.
.
.
.
.
.
جنی وقتی چشمش به بن که روی پای بکهیون خوابش برده بود افتاد، به طرفشون رفت و خواست بن رو بغل کنه

- لازم نیست جنی. خودم میبرمش

بک گفت

جنی بن رو روی دستاش بلند کرد: بزار این آقا کوچولو رو ببریم یک جای دیگه تا راحت بخوابه

و بن رو کمی دورتر از جمع، روی کاناپه راحتی خوابوند

- ممنون

بک گفت و جنی در جواب لبخندی زد
.

- آزمایش هایی مثل این انجام می داد! به خاطر همین بیشتر وقتا وقتی می دیدم جدا از ساعت کاریمون داخل آزمایشگاهه ازش می پرسیدم دقیقا می خواد چیکار کنه

نامجون گفت و چانیول خنده ای کرد: باورم نمیشه! لیسا! اگه نامجون جلوت رو نمی‌گرفت حتما یا یک بیماری جدید خلق می کردی یا یک موجود جدید!

جنی که تازه رسیده بود و حرف ها رو از اول نشنیده بود، در حالی که کنار لیسا می‌نشست گفت: چی شده؟ چی شده؟ از اول بگین من نشنیدم

لیسا نفس عمیقی کشید: موضوع خاصی نیست.... اوپا مثل همیشه داره وجه ام رو پیش بقیه خراب میکنه!

با این حرفش افراد جمع خندیدند

جنی هم لبخند کوچیکی زد و دست همسرش که معلوم بود از موضوع بحثشون خوشش نیومده رو نوازش کرد

نامجون اعتراض وارانه گفت: خب مگه چیه؟ من فقط دارم واقعیت رو میگم!

- اوپا تو همیشه اینطور کار هام رو برای بقیه تعریف می کنی و طوری رفتار می کنی که انگار همیشه از دستم کلافه بودی ولی نایون شاهده چقدر دوستم داشتی و از اینکه دور و برت باشم چقدرخوشت می اومد

نایون که نزدیکش نشسته بود سقلمه ای زد: مگه نه؟

نایون چشم هاش رو چرخوند

اینکه دو تا آدم بالغ داشتند سر یک موضوع بچه گونه با هم بحث می کردند، کاسه صبرش رو لبریز می کرد

به نامجون و لیسا نگاه کرد: همه افراد آزمایشگاه شاهد بودن که شما هر دوتون چقدر همدیگرو دوست داشتین. حالا این بحث های بچه گونه رو کنار بزارین. ناسلامتی بزرگ شدین!

جنی لبخندی زد

اون کنار لیسا و بقیه زیادی خوشحال بود

اونا همشون خانواده هم شده بودند و وجودشون برای هم تکیه گاه بود