Εγώ μιλώ με προσευχές, για σένα μάγισσα μου...

Μα πρέπει να ξεχνάς, και μόνη σου να ζεις... (part 1)

Μια ιδέα της @adraxetim3ra - La Artista (Twitter - X) βασισμένη στο «Άγγιγμα Ψυχής»

Το μυαλό της είχε σταματήσει να λειτουργεί. Μόνο την καρδιά της άκουγε πλέον. Τα χέρια του ταξιδεύαν στο κορμί. Το παλτό της βρέθηκε στο πάτωμα. Δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά. Η καρδιά της έκανε ότι ήθελε. Και αυτή τη στιγμή ήθελε τον Στέφανο.

Την είχες στην αγκαλιά του, μέσα στα χέρια του Και νομίζω πως από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνήσει. Νομίζε πως όλο αυτό ήταν ένα όνειρο, πως ήρθε μέσα στο όνειρο του σαν νεράιδα και κουρνιέσαι μέσα στην αγκαλιά του. Το σώμα της ήταν ακριβώς όπως το θυμόταν ένιωθε το δικό του να αντιδράει, να την θέλει όλο και περισσότερο, αν ποτέ ήταν αυτό δυνατόν.

Η φούστα της, η μπλούζα της, ο στηθόδεσμος, τα παπούτσια της. Το γιλέκο του, το πουκάμισο του, παντελόνι του, τα παπούτσια του. Είχαν πεταχτεί ανάκατα στο πάτωμα του σαλονιού του. Τώρα νιώθω το δέρμα της πάνω στο δικό του, τώρα ένιωθε την ανατριχίλα του πάνω στο κορμί της. Με μία του κίνηση την σήκωσα από τη μέση. Με μία δική της τα πόδια της τυλίχτηκαν γύρω από τους γοφούς του. Γαντζώθηκε πάνω του σαν να ήταν ένα σωσίβιο και η ζωή της εξαρτώνταν από αυτό.

Τα χείλη τους συναντιόντουσαν που και που καθώς εξερευνούσαν και ταξίδευαν στο λαιμό, στα μάγουλα, στο πρόσωπο, στο στέρνο.
Ο Στέφανος Δεν ήθελε να την κάνει δική του στο πάτωμα στον καναπέ ήθελα να είσαι εδώ μαζί αγκαλιά πάνω σ'ένα κρεβάτι. Να την κάνει να νιώσει την αγάπη του και όχι το ζωώδες ένστικτο που το ξυπνούσε το κορμί της. Η Μαριέτα δεν ήταν απλά ένα κορμί για 'κεινον. Μετά από όσα έγιναν και αφού εκείνη είχε χάσει την εμπιστοσύνη τους αυτόν, ήθελα να την κάνει να καταλάβει πως ήταν, είναι και πάντα θα είναι ο έρωτας στη ζωή του. Η γυναίκα του. Η βασίλισσα της καρδιάς του. Και έτσι ήθελε να της φέρεται από δω και πέρα σαν βασίλισσα.

Την πήγε στην κρεβατοκάμαρα. Την ξάπλωσε απαλά πάνω στο κρεβάτι. Γονατίσει ανάμεσα στα πόδια της και σήκωσε τον κορμό του. Απλά την κοίταζε, εκεί ξαπλωμένη ανάμεσα στα λευκά σεντόνια.

Η Μαριέτα ήταν σαν να ζούσε μέσα σε μία ζάλη. Όταν τον είδα να την κοιτάζει, πήρε μια βαθιά ανάσα, άπλωσε τα χέρια και τον τράβηξε πάλι πάνω της. Τον είχε ανάγκη, τον χρειαζόταν. Άρχισε να κουνάει τους γοφούς της και τον ένιωθε να αντιδράει μέσα από το εσώρουχο του. Δυο λεπτά υφάσματα μόνο τους χωρίς να πια.

Δεν της έκανα όμως το χατίρι ήθελε να πάρει το χρόνο του μαζί της. Λύσεις Τρισέ πάνω στο σώμα της. Τα χείλη του βρέθηκαν πάνω στα στήθια της. Ήθελες να τους δώσει την προσοχή που τους αξίζουν. Ήξερα, μετά από τόσα χρόνια, πως αυτό το σημείο μπορούσε να την φέρει στο τέρμα. Μπορούσε να την φτάσεις στην απόλυτη έκσταση, αρκεί να του έδινα την απαραίτητη προσοχή. Και αυτό έκανε. Μέσα σε μερικά λεπτά την ένιωσε να σπαρταράει μέσα στα χέρια του, κάτω από τα χείλη του.