Εγώ μιλώ με προσευχές, για σένα μάγισσα μου...

Τώρα πορεύομαι με τη γαλήνη...

Μια ιδέα της @adraxetim3ra - La Artista (Twitter - X)

Γύρισε στο Κιάρι αλαφιασμένη. Δεν μπορεί να της συνέβαινε αυτό. Ο Στέφανος ιερέας; Ο δικός της ο Στέφανος; Αδιανόητο της φαινόταν. Από όλα όσα περίμενε να ακούσει για 'κείνον, αυτό ήταν το τελευταίο. Έπρεπε να του μιλήσει. Ήθελε να τον δει. Ηταν ακόμα τόσο όμορφος. Είχε κοντά γένια τώρα πια, ακόμα όμως ένα βλέμμα καθαρό. Ίσως λίγο πιο πονεμένο αλλά καθαρό. Όλα τελείωσαν λοιπόν, οριστικά, όλες της οι ελπίδες βούλιαξαν στη θάλασσα της πίστης στο Θεό, στο θέλημα του. Έπρεπε ,όμως ,να μάθει. Είχε τόσα αναπάντητα ερωτήματα, μόνο εκείνος μπορούσε να της δώσει τις απαντήσεις που ήθελε. Μόνο εκείνος μπορούσε να την βοηθήσει να βγάλει το σαράκι που έτρωγε την καρδιά της τόσα χρόνια.
  
...

Εκείνο το βράδυ ο Στέφανος δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Η εικόνα της ήταν συνέχεια στο μυαλό του. Την είχε αφήσει κοριτσάκι και τώρα την βρίσκει γυναίκα. Τα μάτια της, τα βουρκωμένα. Τα χείλη της ,τα ζουμερά. Το σώμα της...  «Γιατί Θεέ μου με δοκιμάζεις; Δεν ήμουν πάντα πιστός σε σένα; Τώρα γιατί μου στέλνεις αυτόν τον πειρασμό; Γιατί με έφερες εδώ τώρα; Τώρα που είναι ελεύθερη.»

Ήξερε πως θα τον ψάξει. Ήξερε πως θα θελήσει να συναντηθούν. Δεν έπρεπε όμως, είναι εδώ ως ιερέας. Αυτό έπρεπε να είναι το μόνο του μέλημα, η μόνη του ασχολία, ο μόνος στόχος του. Το μόνο που έπρεπε να κάνει είναι να βγάλει την εικόνα της απ' το μυαλό του, απ' την καρδιά του. «Βοήθησε με Θεέ μου! Βοήθησε με να αντισταθώ στον πειρασμό.»

...

Το επόμενο πρωί κιόλας η Μαριέτα πήγε στη λέσχη. Προσπάθησε να εκμαιεύσει όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε από της κυρίες του συλλόγου για τον νεοφερμένο πατήρ Ιωάννη. Έμαθε πως είναι απόφοιτος ιερατικής σχολής και πως για κάποια χρόνια έμεινε στο Άγιο Όρος και για μερικά ακόμα στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ακόμα και ο πατριάρχης τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση και τον προόριζε για μεγάλα πράγματα. Ο ίδιος είχε αποφασίσει να κηρύξει το  λόγο του Θεού στους απλούς ανθρώπους θέλοντας να αποκτήσει ποίμνιο, μετά την Πάτμο λοιπόν, του ανατέθηκε η περιοχή τους.

Είχε κάνει μεγάλη εντύπωση στην περιοχή τους η ευγένεια και το θλιμμένο του ύφος. «Λες και κάτι τον πλήγωσε και ακολούθησε αυτόν τον δρόμο.» Είπε η Φωφώ πάνω στη συζήτηση τους.

«Κάτι ή κάποια.» Πρόσθεσε η Γιούλα.

Η Μαριέτα ήταν σκεπτική, έπρεπε να τον συναντήσει, αλλά πως.