Εγώ μιλώ με προσευχές, για σένα μάγισσα μου...

Κι εσύ μετράς τις αντοχές...

Μια ιδέα της @adraxetim3ra - La Artista (Twitter - X) βασισμένη στο «Άγγιγμα Ψυχής»

Η Φανή ξύπνησε με μεγάλη αγωνία και χαρά. Ο αδελφός της, της είχε πει κρυφά απο τη μητέρα τους, το μυστικό σχέδιο για σήμερα και δεν έβλεπε την ώρα. Πρώτη φορά δεν χρειάστηκε να πάει κανένας στο δωμάτιο να την ξυπνήσει. Σηκώθηκε μόνη της, έπλυνε το προσωπάκι και τα δοντάκια της, ντύθηκε με το γαλάζιο της φουστάνι και χτένισε τα μαλλάκια της με τη Μπέμπα να την ακολουθεί παντού. Διάλεξε από το κουτί της μια λευκή κορδέλα και την φόρεσε στο κεφαλάκι της. Φόρεσε τα λευκά της καλτσάκια και τα λουστρινένια της παπούτσια. Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη περιφανή που τα κατάφερε μόνη της.
Πήγε στην κουζίνα αλλά κανείς ακόμα δεν ήταν εκεί. Ο ήλιος είχε αρχίσει να βγαίνει. Έβαλε μόνη της λίγο γάλα σε ένα ποτήρι και έκανε να πιει μια γουλιά, ήταν παγωμένο και αηδίασε αμέσως. Έκοψε με το χεράκι της λίγο ψωμί για αν φύγει η γεύση απο το στόμα.
Επόμενη στάση της ήταν το σαλόνι. Ήταν λίγο σκοτεινό αλλά δεν φοβήθηκε. Ήταν μεγάλο κορίτσι πια. Κάθησε στον καναπέ και βοήθησε τη Μπέμπα να καθήσει δίπλα της.

«Και τώρα Μπέμπα τι κάνουμε;» Ρώτησε το σκυλάκι της. «Δεν μπορώ να περιμένω για το μυστικό σχέδιο. Έχω παρά πολύ μεγάλη αγωνία!» Είπε και ξεφύσησε «Μήπως να πάμε στο σπίτι του μπαμπά να μας πει το σχέδιο και να του κάνουμε αγκαλίτσες;» Είπε ενθουσιασμένη και τα ματάκια της άστραψαν με την ιδέα.

Πήρε λοιπόν το σκυλάκι της και βγήκε σιγά σιγά απο την πόρτες για να μην ξυπνήσει τους υπόλοιπους.

...

Η Μαριέτα ξύπνησε και κοίταξε το ρολόι δίπλα της στο κομοδίνο της. Οκτώμισι η ώρα. Παραξενεύτηκε. Δεν άκουγε τη φασαρία που συνήθως κάνει το πρωί η Φανή. Χαμογελασε και σκέφτηκε πως μάλλον θα παράκοιμήθηκε το μικρό της ζουζουνάκι.

Σηκώθηκε ευδιάθετη, φόρεσε το πράσινο καθημερινό της φόρεμα και τα παπούτσια της και βγήκε από το δωμάτιο για να πάει να ξυπνήσει το κοριτσάκι της. Όταν μπήκε όμως στο δωμάτιο δεν βρήκε το παιδί. Πήγε στην κουζίνα πιστεύοντας πως θα την βρει εκεί, η Γεωργία όμως ήταν μόνη της.
«Γεωργία είδες την Φανή;» Ρώτησε κάπως ανήσυχα.
«Όχι κυρία, μάλλον θα κοιμάται;» Είπε η κοπέλα και η Μαριέτα άρχισε να ανήσυχη περισσότερο.
«Δεν είναι στο δωμάτιο της Γεωργία από εκεί έρχομαι, που είναι το παιδί;» Ανέβασε τον τόνο της φωνής της και άρχισε να χάνει και την υπομονή της.
«Μην ανησυχείτε κυρία θα την βρούμε, κάπου εδώ θα είναι. Πάμε μα ψάξουμε μαζί.» Είπε η Γεωργία και ακολούθησε τη Μαριέτα που έφυγε φουριόζα μπροστά.