Εγώ μιλώ με προσευχές, για σένα μάγισσα μου...

Μα πρέπει να ξεχνάς, και μόνη σου να ζεις... (part 2)

Μια ιδέα της @adraxetim3ra - La Artista (Twitter - X) βασισμένη στο «Άγγιγμα Ψυχής»

Ο Στέφανος προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς του έλεγε. Πριν λίγες ώρες την κρατούσε μέσα στην αγκαλιά του και ,τώρα που νόμιζε πως επιτέλους όλα θα φτιάξουν, τώρα του έπαιρνε πάλι τη γη κάτω από τα πόδια. Πάνω που πίστεψε πως όλα θα είναι όπως πριν τώρα η Μαριέτα του έλεγε το ακριβώς αντίθετο.

«Νόμιζα πως...» Ξεκίνησε να λέει και σταμάτησε. Τα είχε χαμένα αλλά βρήκε το κουράγιο να συνεχίσει «... Μαριέττα χθες το βράδυ σε ένιωσα όπως ποτέ άλλοτε. Ήμασταν μαζί, ήμασταν ένα. Μείνε μαζί μου και άσε με να κερδίσω ξανά την εμπιστοσύνη σου. Μόνο μείνε.» Σαν να την ικετεύει βρεγμένα μάτια πια.

« Δεν μπορώ Στέφανε...» Του είπε «... Δεν μπορώ να ρισκάρω πια. Τώρα πια έχω δύο παιδιά. Η Φανή είναι μικρή δεν μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου να σε εμπιστευτεί και μετά να βρεθώ στα πατώματα πάλι. Δεν θα καταλάβει το παιδί. Δεν θέλω να το κάνω να σε μισήσει επειδή με πλήγωσες πάλι.»

« Μα δεν είναι αυτός ο σκοπός μου Μαριέτα, δεν πρόκειται να σε ξανα πληγώσω. Προτιμώ να πεθάνω παρά να ξανα πληγώσω εσένα.» Την διακόψει προσπαθώντας να την κάνω να καταλάβει.

Καθώς μιλούσε έκανε μερικά βήματα προς το μέρος της, δυο βήματα τους χώριζα μόνο.

« Μόνο μία ευκαιρία σου ζητάω.» Της είπε κοιτώντας την κατάματα και η καρδιά της σκίρτησε.

« Δεν μπορώ, Στέφανε, να βρω ένα τρόπο να σε συγχωρέσω.» Του είπα ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής της με τα δάκρυα να τρέχουν τα μάτια της.

«Μα σ'αγαπώ...» Προσπάθησε να την πείσει.

« Αυτό είναι το δυστύχημα. Και για μένα και για σένα. Γιατί μεγαλώσαμε Στέφανε και το να αγαπάμε ο ένας τον άλλον δε φτάνει.» Τον διέκοψε.

Έμειναν για μερικά δευτερόλεπτα να κοιτάζονται.

« Πρέπει να φύγω τα παιδιά θα με ψάχνουν. Ο Ιάσονας είναι πολύ θυμωμένος. Θα του μιλήσω για να μη βάζει διάφορα με το μυαλό του σε σχέση με το παιδί, αν θες σε μερικές μέρες μίλησε του κι εσύ ίσως βοηθήσει να σε αποδεχτεί έστω και λίγο.» Το να του μιλάει για τα παιδιά ήτανε πιο ασφαλή συζήτηση που μπορεί να κάνει μαζί του.

Ο Στέφανος κούνησε καταφατικά το κεφάλι.

« Το απόγευμα θα έρθω να πάω βόλτα τη Φανή. Δεν θέλω να ανησυχείς για το δωμάτιο ή ότι μπορεί να σου την πάρω. Δεν θα το 'κανα ποτέ αυτό να το ξέρεις Μαριέτα. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι κοντά σας. Με όποιον τρόπο μου επιτρέπεις εσύ.» Έκανε την καρδιά του πέτρα και συνέχισε « Κι αν κάποτε καταφέρω να σε κάνω ξανά να πιστέψεις εμένα θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.»