Εγώ μιλώ με προσευχές, για σένα μάγισσα μου...

Κέντημα στην καρδιά μου...

Μια ιδέα της @adraxetim3ra - La Artista (Twitter - X) βασισμένη στο «Άγγιγμα Ψυχής»

Είχαν να ειδωθούν από εκείνη τη μέρα στο σπίτι του. Βασανίζονταν από απόσταση και οι δυο. Όσο και να προσπαθούσαν οι σκέψεις δεν τους άφηναν να ησυχάσουν. Η Μαριέτα όποτε πήγαινε στη λέσχη ή σε συνάντηση με της κυρίες του συλλόγου ήταν πάντα θέμα συζήτησης. Είχαν αρχίσει όλοι στο χωριό να τον αγαπούν. Κάθε βράδυ οι μνήμες και η επιθυμία της φούντωναν ακόμα παραπάνω.

Ο Ιωάννης ήταν στην ίδια μοίρα. Κάθε βράδυ προσεύχονταν στην κύριο να απαλλάξει την καρδιά του από αυτό το μαρτύριο και κάθε βράδυ η Μαριέτα ερχόταν στον ύπνο του. Να του χαμογελάει, να λάμπουν τα μάτια της. Να τον αγγίζει και να ανατριχιάζει ολόκληρος, να τον φιλάει και... αυτά τα χείλη της. Πόσο πολύ διψούσε γι' αυτά τα χείλη; Πόσο αμαρτωλός ήταν Χριστέ μου;

Εκείνες της μέρες ήρθε να τον επισκεφθεί ο πνευματικός του, ο γέροντας Φιλήμονας. Τον διάβαζε σαν ανοιχτό βιβλίο. Περπατούσαν στο δάσος και βρέθηκαν στο ποτάμι, θαυμάζοντας τις ομορφιές του τόπου.

«Μίλησε μου παιδί μου...» του είπε «... από χθες σε βλέπω να βασανίζεσαι. Ξέρεις ότι σε μένα μπορείς να πεις τα πάντα. Είμαι εδώ για σένα.»

«Δεν ξέρω γέροντα αν κατάφερα να σου μεταφέρω τον προβληματισμό μου, αλλά είναι από τις λίγες στιγμές που αισθάνομαι αδύναμος να αντιμετωπίσω σωστά μια κατάσταση.» Είπε ο Ιωάννης κοιτόνταν το νερό να κυλάει

«Σε καταλαβαίνω παιδί μου. Ο κοσμικός βίος είναι γεμάτος αντιφάσεις και πολύπλοκες συμπεριφορές. Ίσως αυτό αν με οδήγησε στον μοναχισμό. Τώρα όμως δεν είναι ώρα εξομολογήσεως.» Είπε ο παππούλης.

«Με εγώ θα ήθελα αυτή τη στιγμή να την δω σαν στιγμή εξομολογήσεως.» Είπε με ένα τρέμουλο στη φωνή «Υπήρξαν και στο παρελθόν στιγμές που στο βλέμμα ή στα λόγια μιας γυναίκας διέκρινα μια, μια σαφή σχεδόν ερωτική πρόκληση. Είναι όμως η πρώτη φορά, μετά από είκοσι χρόνια, που αισθάνομαι ότι...» κόμπιασε «...είμαι αδύναμος να μείνω ανεπηρέαστος.» Τα μάτια του κοκκίνησαν από τα δάκρυα «αυτό με βασανίζει.»

Ο γέροντας του έπιασε το χέρι.

«Σε νιώθω παιδί μου, και εγώ έχω περάσει τέτοιες δοκιμασίες. Είναι κάτι που όλοι μας το περνούμε.» Είπε ο γέροντας.

«Δεν είναι το ίδιο γέροντα.» Τον διέκοψε ο Ιωάννης «Είναι εκείνη, η Μαριέτα.»

«Το κορίτσι που...» πήγε να πει ο γέροντας αλλά σταμάτησε.