Mrs Kim " kim ရှင် ဘယ်လိုဖြစ်
ရတာလဲ မနက်ကမှ အကောင်းကြီးပါ
အခု... အခုတော့ မြင်ရက်စရာ
တောင် မရှိပါ့လား ဟီး ဟီး
ဟီး.....
Kim Jennie " appa... appa
Jenကိုထကြည့်ပါအုံး ဟင့် ဟင့် ဟ
င့်.....
လူနာတင်ယာဥ်ပေါ်တွင် မလှုပ်မယှက်
လဲလှောင်းနေသော ဖခင်ဖြစ်သူကို
ဖက်၍ သားမိနှစ်ယောက် ငိုကြွေးနေ
မိသည် appaကို အခုပုံစံနဲ့မြင်ရလိမ့်
မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ခဲ့မိ
ဘူးappaရယ် ဟီး ဟီး ဟီး.....
Jen... Jen ဒီအခြေအနေကြီးကို
ဘယ်ရင်ဆိုင်ရမလဲappaရယ်
Jen... Jen ရင်မဆိုင်ရဲဘူး
Jenကြောက်တယ် Jenအရမ်း
ကြောက်နေမိတယ်appaရယ် ဟီး
ဟီး ဟီးးးးး
Mrs Park " Park ရှင် ကျွန်မ
သားကို တွေ့အောင် ရှာပေးမှာလား
မရှာပေးဘူးလား တစ်ခွန်းပဲပြော
Mr Park " ဟ ငါလည်းရှာနေတာပဲ
လေ
Mrs Park " ဘာလဲ အိမ်ထဲမှာ
ငုတ်တုတ်ကြီးထိုင်ပြီး ရှာနေတာကို
ပြောတာလား
Mr Park " ဒီမိန်းမ ငါ့ကို ဘာလို့
လာဂျစ်နေရတာလဲ
Mrs Park " ဂျစ်တယ်ပြော
ရအောင် ကျွန်မကို အရက်သမားများ
ထင်နေလား
Mr Park " မထင်ပါဘူး ငါလည်း
မင်းထက်မလျော့သော သတိရခြင်း
မျိုးနဲ့ ငါ့သားလေးကို သတိရနေရတာ
ပါ
Mrs Park " အို... တူမလားရှင့်
ကျွန်မက သားလေးကိုဝမ်းနဲ့လွယ်ပြီး
မွေးခဲ့ရတာရှင့် ကျွန်မသားလေး
ကို... ကျွန်မသားလေးကို မတွေ့ရ
တာ ခြောက်နှစ်ကျော်နေပြီ ကျွန်မ
