Kayıp Kız

Davetsiz Misafir

Nasıl yaşarsan,öyle ölürsün.
~Kahraman Tazeoğlu~

Gökmen:Yılbaşına da beklerim.

Asena:Zamanım olursa neden olmasın.

Dudaklarımı dişleyip cevap beklemeye başladım.

Gökmen:Yoğun birisin galiba.

Asena:Hastane işlerinden zamanım kalmıyor hiçbir şeye.

Gökmen:Sevgilini de mi boşluyorsun böyle?:)

Asena:Sevgilim?

Gökmen:Sevgilin varmış gibi hissettim nedense.

Asena:Sevgilim yok.Olmamasını da isterim.Hastane işleri yeterince yoğun.

Gökment:Hmm seninle kararın.

Asena:Başka bir şey yoksa görüşürüz.

Gökmen:Var aslında.Bilekliğini burada düşürmüşsün.

Asena:Ben de onu sabahtan beri arıyorum.Babam vermişti o bilekliği bana.

Tanımadığım birine içimi dökmem saçma olacak ama söylemeden edemezdim.

Gökmen:Senin adına üzüldüm.Tekrardan başın sağolsun.

Asena:Vatam sağolsun.Bugün hasteneye gelecekmişsin o zaman bilekliği verebilirsin.

Gökmen:Görüşürüz.

Asena;görüldü...11.12

"Aseeeenaaaa bugün bir öğretmen gelemeyecekmiş.Onun yerine sen derslere gelir misin?Konuları yine sana atarım."
"Taammamm."

Telefona saat için baktığımda Aylin de konuları atmıştı.Görüldü attım ve Gökmen'e yazdım.

Asena:Hastaneye bugün gidemeyeceğim okulda olacağım.Karahindiba İlkokulu.Bilekliği biri yardımı ile gönderebilir misin?(11.23)

Gökmen:Tamam.(11.25)

Götelek mesajıma geç cevap vermişti.Ama görevde de olabilirdi.Kafam bunlarla karışmasın zaten altı ders anlatacam.Odama gidip hazırlanmaya başladım.

(Temsili,çanta dışında.)
En resmî kombinin buydu.Giyindim ve aşağı indim.

"Aylliiiinn hazır mısııın?"
"Geldim,hazırım."
"Tamam kuzum hadi gidelim."Aylin kendi arabasına,ben kendi arabama binip okulun yolunu tuttuk.Okula geldiğimizde o dördüncü sınıfa ben ise Turgay hocanın yerine ikinci sınıfa.Sınıfa girdim.

"Günaydın."
"Güünnaaayyddıııınn öööğğğrrreetmeenniiimm."
"Oturabilirsiniz."
Tahtadan bir resim açtım.
"Çocuklar burada ne görüyorsunuz?"
"Bir kız ve bir sincap öğretmenim."dedi İlayda.
"Evet.Sizin burada gördüklerinizden bir hikaye yapmanızı istiyorum.Defterinizin bir sayfasına hikayenizi yazın ve bitince bugün bana Turgay öğretmeniniz geldiğinde de ona vereceksiniz.Anlaştık mı?"
"Anllaşttııkk öğğrerreeettmmeenniiimm."
"Tamamdır.Hadi başlayın."Onlar hikaye yazarken kapı çaldı.

"Geel."Turgay bey gelmişti.
"Bakar mısın Asena?"Çocukların arasında fısıldaşmalar başlamıştı.Kendinize gelin veletler.Benim Gökmenim var.
"Tabiki."Kapıyı kapattı ve çıktı.Ben de en cool yürüyüşümü yaparken ayağım takıldı ve az kalsın yere düşüyordum ki..

"Ananın-" diye fısıldadım.Tam düşüyordum ki biri beni tuttu.Tutan kişiye baktığımda Gökmen'di.Veletlerde bir susmuyor amk.

"Gökmen iki dakika bakar mısın Turgay beyle görüşmem gerekiyor."Gözlerinden bir şey geçti ama anlayamadan hemen gitti.
"Tamam."
"Ben Kıdemli Teğmen Gökmen ERTÜRK.Turgay öğretmeniniz gelene kadar ben bakacağım."Turgay'a baskı yapmıştı neden acaba.Sınıftan çıktım ve öğretmenler odasına girdim.

"Efendim Turgay bey?"
"Öncelikle beyi kaldıralım.Bugün 10 dakikalık bile olsa benim yerime baktığın için teşekkür ederim.Ben kendime bile itiraf edemediğim bir şeyi sana itiraf etmek için geldim.Daha sonra bugün full gideceğim."
"İtiraf edeceğin şey?"
"Seni seviyorum."Birden yüzüme doğru gelmeye başladı.Orasına tekme atıp kaçtım.
"Biliyorum Asena sen de beni seviyorsun.Sadece kendine itiraf edemiyorsun."diyip daha çok yaklaşmaya başladı.Yüzüme doğru eğildi.

"YARDIM EDİİİNN.YARDIM EDİİİİNNN LÜÜTTFFFEENN."Avazım çıkıncaya kadar bağırdım.Gökmen nerdesin?Gözümden yaşlar akmaya başladı.
"YARDIM EDİİİNN."Üstümü çıkarmaya çalışıyordu.
"YARDIM EDİİİNN lütfen."Ağladım.Sadece ağlıyordum.Üstümü çıkartınca sadece südyenim ile kalmıştım.Pantolonum hala bendeydi.

Gökmen birden geldi.Turgay'ı sayısızca yumruklamaya başladı.Ben de ceketimi giyip dördüncü sınıfa gittim.Ağlıyordum.Sadece ağlıyordum.Kapıyı açtım.Aylin hemen yanıma geldi.
"Ne oldu sana."Cevap bile veremedim.Gözüm ile öğretmenler odasını işaret ettim.
"Anladığım şey mi?"Kafamı salladım.Koşarak öğretmenler odasına doğru koştu.O da yumruk atmaya başladı.Benim ise yaptığım tek şey duvarın kenarına çöküp ağlamak oldu.Gökmen koşar adım ile yanıma geldi.Sarıldı.

Nedensizce sarılması rahatlık verdi.Bilekliği hafif dokunuşlar ile bileğime taktı.Aklıma babamın bu bilekliği verdiği gün geldi.

Flashback işte:

Asena 7 yaşında.

"Kızım,Asenam.Bak,seni ağlatmaya çalışanlar olacak ama sen onlara izin verme tamam mı?"
"Kötü adamlar mı?"
"Evet güzelim.Şimdi sana bir bileklik vereceğim sende her taktığında güçlü hissedeceksin tamam mı?"
"Tamam baba.Peki bu bileklik sihirli mi?"
"Evet canım.Bu ikimizin arasında bir sır olarak kalacak."dedi ve kelebek,uğur böceği ve papatya desenli bilekliği taktı.

(Temsili)

"Peki baba sevdiğim kişilere söyleyebilir miyim?"
"Erkekler dışında istediğin herkese söyle.Yada iki kişiye sadece.Evet evet iki kişiye söyle."
"Tamam babacığım."
"Oy benim mis kokulu çiçeğim."diyip Asena'yı öptü.

Flashback son:

Baba,özür dilerim.Bilekliğim yanımda olmadığı için kendimi savunamadım.Sen hep dersin ki;kendini hep koru.Her güçsüz hissettiğinde bilekliği hatırla.Özür dilerim,şimdi hatırlayabildim.

Hemen göz yaşlarımı silip lavaboya gittim.Gökmen'de yanıma geldi.Kadınlar lavabosunu umursamadan yanımda durdu.Yüzüme su çarptım.Saçlarımı tekrardan topladım.Sınıfa girdim.Çantamı alıp geri çıktım.Yeniden lavaboya geldim.Makyajımı tazeleyip kafeteryaya çıktım.Gökmen sadece ne yaptığımı izliyordu.Parasını verip su aldım.Aşağı indim.Arabama bindim.Gökmen de ön koltuğa bindi.Bildiğim bir çiçekçi vardı.Oraya gittim.

"Bir buket gül,üç orkide saksıda olsun ve iki gelincik saksıda."
"Tamam."dedi ve işe koyuldu.Hemen yaptı(ismi lazım değil kişiler yanlış anlayabilir.).Parasını ödeyip arka koltuğa koydum.Tekrar sürücü koltuğuna geçtim.Gökmen de benimle beraber.Şehit mezarlığına gittik.Gelincik ve orkideyi ektim.Buketi ise mezar taşının yanına koydum.Babamın en sevdiği çiçeklerdi.Toprağına sarılıp ağlamaya başladım.Gökmen de bana sarıldı.Bir on dakika ağlamaya devam ettim.Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu.Sonrası koca bir karanlık.

Özür dilerim...