Kayıp Kız

Çıkma Teklifi

Kahve gözlerinin hatırınadır;Yaktığım kırk şiir.

"Ay Gökmen sen de iyice edepsizleşmeye başladın haa."dedim."Sana duyduğum açlık bunun tuzu biberi oldu."
"Of yürü git yaa."
"Aaa yakıştı mı sana hiç güzelim?"

"Ne demek istiyorsun Gökmen,bana hiçbir şey yakışmaz mı?Bunu mu demek istiyorsun yani?"
"Öyle olur mu güzelim,sana her şey yakışır."
"Az önce hiç yakışmıyor sana dedin.Ben mi sağırım?"Abarttığımı biliyorum,Fakat,sadece deneyesim gelmişti.Vereceği cevapları çok merak ediyorum.

Gökmen'in gözlerinden düşünce ifadeleri geçiyordu.
"Balayına nereye gitsek güzelim?"
"Evlenme teklifini aldım.E dolayısıyla kabul de ettim ama ben bir çıkma teklifi göremedim?"

"O da mı vardı?Biz direkt buraları hallettik sanıyordum be miniğim."
"Olmaz Gökmen.Ben çıkma teklifi almadan seninle ne evlenirim,ne de sevgili olurum."dedim ve yalandan kollarımı göğsümde bağladım.
"Ne yani Asena,sen önüne gelip evlenme teklifi eden kişilerin teklifini direkt kabul ediyor musun yani?

"Konumuzla ne alakası var Gökmen?"biz ciddi ciddi,çok saçma bir sebepten kavga mı ediyoruz şimdi?Olsun.Kavgalar ilişkinin kolonlarıdır.

"Çok alakası var."
"Tek bir alaka söyle."Biraz düşündü ve cevap verdi.
"İkimizin sevgili olması."
"Ben diyeceğimi dedim ama tekrar söylüyorum.Ben.Çıkma.Teklifi.Almadan.Seninle.Sevgili.Olmam.Namusum el vermez.Hatta dua et ki mezardaki babam mezarından çıkıp seni tüfek ile kovalamıyor."

"O kadar mı?"
"O kadar."Dudaklarını ısırmaya başladı.Benim de gözlerin refleks olarak dudaklarına kaydı ama sonra toparladım.Gökmen bana yaklaşmaya başladı.

"Aşkım,komşular var."
"Bir şey olmaz.Uyuyorlardır."diyip daha çok yaklaşmaya başladı.
"Bebeğim,caddeden arabalar geçiyor."
"Benim için sıkıntı yok."
"Gökmeeen."
"Hmm?"

Bunlar yaşanırken bize doğru bir kadın gelmeye başladı.Makyajını daha çok fondöten,allık,rimel ve ruj ağırlıklı yapmıştı.Yani daha çok bunlar öne çıkmıştı.Yoksa fosforlu pembe farı mı dersiniz?Allah kayına kadar çıkan eyelinerı mı dersiniz?Bunun gibi şeyleri mi dersiniz bilemem.

"Aaa selam Gökmeeenn."Sesini inceltip konuştuğu çok belli oluyordu.Kadın gözleri ile beni süzdü.

"Merhaba Aleyna Lara."
"Ayy Lara yeterli olur.Sonuçta yabancı değilsin."Ağzını yayarak konuşuyordu.Ağzının üstüne kireçle bir çarpacağım şimdi.

"Eee tatlım.Yanındaki kardeşin mi.Çok kısa duruyo.Bu yıl mı doğdu."dedi ve kahkaha patlattı.

Konuya bu sefer ben dahil oldum. "Aşkım arabanın anahtarını ver ben gideyim.İstersen benim arabamla gidelim."
"Bekle hayatım.Beraber gideriz."Kimseye çaktırmadan,koluna bir çimdik attım.Artık çimdiği nasıl atmışsam,Gökmen açıdan gözlerini kapattı.

"Lara sonra konuşuruz."
"Bir dakika.Hayatım senin numaran neydi?Seninle iyi arkadaş olacağız gibi."Hiç ikiletmeden numaramı verdim.

"Haydi bebeğim görüşürüz."Bunu Gökmen'e söyleği çok belliydi.Kısa bir baş selamı verip arabama doğru yol aldım.

Gökmen de sanırım arkamdan koşuyordu.

"Aşkım.Bebeğim..Bir tanem.Hayat-"
"BANA HAYATIM DEME.HUY KAPIYORUM."
"Özür dilerim."
"Senin suçun değildi.Ben spor ayakkabı giymek istedim.Normalde 30 santimetre topuklu giymediğim için,hiç alışmamışım."
"Asenam,miniğim.O albayın kızı.O yüzden.Başka hiçbir bağlantım yok."

"İsterse padişahın kızı olsun Gökmen.Ben önüne gelen herkesle konuşuyor muyum?"

"Turgay?"
"O ayrı mesele."
"Onunla da konuştun."
"Sonrasında ne olduğunu hatırlıyor musun Gökmen?"
"Miniğim öyle denk istemedim."