Babasını ve annesini kaybettiğinde bulduğu aşkta daha çok kaybolan kızın hikayesi.
Küfür bulunur.Kitabın ismi şahsımızadır.
Kitabı üç arkadaş yazıyoruz. Hepimizin fikirleri farklıdır saygı duyunuz....😀
Kapıyı kapattığı anda kalbim hızla çarpıp acımaya başladı.Bu acının ve tatlı duygunun tarifi yoktu,evet doktor olabilirim ama kendi yaralarımı iyileştirmem.Bu duygu farklı bir duyguydu sanki Gökmen'e aşık oluyor gibi kalbimde kelebekler uçuşuyor hep onu düşünüyordum.Uzaklara dalıp gitmişken telefonum çaldı.
Arayan her zaman ki gibi Aylindi telefonu açtığımda direkt şu sesi duydum: ''Asena saat kaç oldu hala gelmedin ben bile eve geldim nerdesin sen?'' Bu cümleyi duyunca şaşırdım çünkü saat daha 4 olması gerekiyordu.Saate baktığımda 6 olduğunu fark ettim ve Ayline dönüp: ''Ayy benim saatten haberim yok tabiki yarım saate geliyorum.'' dedim. Aylin: ''Dikkat et kendine seni seviyorum canom.'' dedi ve telefonu kapattı.Telefonumu masaya koyup önlüklerimi çıkardım,üstümü giydim ve tam kapıdan çıkacakken hemşireyi gördüm.Bana şöyle dedi: ''Merhaba Asena hanım, çıkıyordunuz sanırım kusura bakmayın ama bunu Gökmen bey size iletmemi istedi.'' dedi. ''Teşekkür ederim'' deyip elindeki kağıdı aldım.
Kağıtta bir numara yazıyordu,bu numara Gökmenin olmalıydı.Hemşire ilerleyip gitti,kapıyı kapatıp bende çıktım.Hastanenin merdivenlerinden inerken aklıma yarın yemeğe gideceğim geldi,bir yandan mutlu olup bir yandan üzüldüm.Ne yapacağımı hiç bir şekilde bilmiyordum.Karışık duygular içerisindeydim.Hızlı adımlarla hastaneden çıktım ve eve doğru ilerledim.Eve gittiğimde içeriden mis kokular geliyordu.Oda ne? Aylin en sevdiğim yemeği mi yapmış,yes be.Mutfağa doğru ilerledim ve evet Aylin en sevdiğim yemek olan Lazanyayı fırından çıkartıyordu.
Yanına yaklaştım ve şu sözleri söyledim: -Hayırdır kanka hamaratlılığın mı tuttu? -Hayırdır hayır ee hastanede noldu anlat bakalım. Deyip sofrayı kurdu ve tabakları çıkardı.Şöyle sözler mırıldandım: -Nerden öğrenmiş olabilir ki? Derken kulağıma eğildi ve ''Bilmem acaba nerden öğrendim'' dedi ve tabaklara lazanyayı koydu.Tabağı uzattı ve karşıma oturdu.''Eee anlat bakalım güzelim neler oldu?'' diyince yüzümde tatlı bir gülümseme oluştu.Tabiki çok sürmeden Aylin,Asenaaa diye bağırınca irkildim.Olanları anlatınca öylece kaldı.Uzun bir sessizlikten sonra şöyle dedi:Ee hanımefendi sen bu Gökmen'e aşık olmuş olabilir misin bakalımm. Kafamda cümleleri toparlamakta zorlanıyordum,üstelik yemeğe çağırdıklarını bile söyleyememiştim.
En sonunda cümlemi toparlayıp şöyle dedim:Bilmem olabilir he birde söylemeyi unuttuğum bir şey var.Deyince Aylin bana kafasını bana doğru çevirip meraklı gözlerle baktı.''Annesi beni yarın akşam yemeğine davet etti.'' dedim ve Aylin bağırarak ''Ooo hadi yine iyisin hanımefendi'' diyip sırıttı.Yemekler yendi sofralar toplandı ve bulaşıklar yıkandı derken koltuklara yayılarak oturduk.Bir yandan konuşurken konu yine Gökmen beyefendisine geldi.İçimden kendi kendime söyleniyordum ''Kara gözlerine kurban olduğum bir gün olacağız inşallah'' bu işin esprisi tabi ama ne yapsan kendime engel olamıyorum.Sadece daha çok seviyordum.
Gökmenden: Şaka gibi Asenayı düşünemeden duramıyorum yani şey Asena hanımı.Acaba Asena'ya aşık mı oluyorum? Hayır hayır olamaz ama çok güzel bir kız ne yapayım.Gökmen kendi kendine söylenip düşünürken annesi Selvihan hanım içeri girer.''Oğlum yarın misafirimiz var biliyorsun değil mi biraz plan yapalım kalk bakayım'' der ve bekler. Gökmen:Biliyorum anne ama daha erken değil mi? Selvihan hanım:Ne erkeni oğlum kalk ne yemek yapacağıma karar verelim. Gökmen:Tanam geliyorum anne.Der ve ikisi birlikte salona giderler.Salona gittiklerinde annesi kalem ve kağıt çıkarır. Selvihan hanım:Ee oğlum yaz bakalım bir kız hangi yemekleri sever? Gökmen:Ne bileyim ben anneciğim sen daha iyi anlarsın. Selvihan hanım:Olur mı öyle şey oğlum Asena hangi yemekleri sever tahmin edeceksin sadece. Gökmen:Of peki anne o zaman Lazanya yapalım ek olarakta yayla çorbası yap? Selvihan hanım:Bu nasıl ikili oğlum ama olsun yinede yapacağız bakalım,e sadece bu kadar mı olacak? O senin hayatını kurtardı. Gökmen:Haklısın anne o zaman şöyle bir menü yapalım.Çorba,lazanya,yaprak sarması,kısır,ağlayan pasta ve son olarak elmalı kurabiye ne dersin ? Selvihan hanım:Maşallah oğlum ama çorba olmadı sanki,lazanya,yaprak sarması.kısır,elmalı kurabiye ve ağlayan pasta evet oldu bu iş! Gökmen:Evet anne çok dolu bir menü oldu. Selvihan hanım:Olsun oğlum olsun o senin hayatını kurtardı.Ben yemekleri yaparken sende çiçek falan alırsın yada Asena kızıma hediye alırsın ne dersin? Gökmen:Olur olur tabiki olur hallederim ben. Selvihan hanım:Tamam oğlum hadi yatalım geç oldu.He yarın baban evde olamayacak haberin olsun yemekte sadece biz olacağız. Gökmen:Tamam anne iyi geceler. Gökmen odasına çekilir ve yatar.Selvihan hanımda odasına çekilir ve yatar.
Asena'dan: Aylinle uzun uzun konuştuktan sonra Aylin bir hızla bana : ''Asenaaa yarın ne giyeceksinn şimdiden hazır etmeliyiz'' dedi.Bende öylece kaldım tabii ''Aylin sakin ol yarın hallederiz.'' Dedim ama tabiki her zaman olduğu gibi kafasını sallayıp içeriye gitti.İçeriden geldiğinde elinde kırmızı dekolteli elbise vardı. Aylin:Buna ne dersin canım eminim bu sana çok yakışıcak. Asena:Biraz fazla abartı değil mi Aylin, sadece bir teşekkür yemeği. Aylin:Of Asena of ne zaman bu halinden vaz geçeceksin neyse bekle beni burda,deyip içeriye geri gitti.Bu sefer geldiğinde elinde siyah fırfırlı bir elbise vardı,evet bu sefer getirdiği elbiseyi beğenmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aylin:Bunu beğendiğini düşündüm denemek ister misin canım? Asena:Sen yok musun sen,sen beni çok iyi tamıyorsun. Aylin bana elbiseyi uzattı ve bende hiç düşünmeden aldım.Denemek için odaya gittim ve giydim ilk defa kendimi bir elbisenin içinde güzel hissetmiştim. Aylin:Ayy Asena çok şık oldun Gökmen seni bu halinde görse kesinlikle dü-şer-dii,deyip sırıttı. Asena:Yaa Aylin sus tamam yeter bu kadar hadi yatalım geç oldu. Aylin:Tamam tamam sinirlenme güzel kız elbiseyi çıkarda yatalım. Asena:Tamam. Elbiseyi çıkardım ve dolaba geri koydum yatağa döndüğümde Aylin çoktan uyumuştu bile.Bende daha fazla üstelemeden yattım.Fakat uyuyamıyordum çünkü Gökmeni ve akşam yemeğinde olacakları düşünüyordum.En sonunda gözlerimi kapattım ve derin bir uykuya daldım.
