ŞEYTAN'IN GÖZDESİ

bölüm/13

Hı guys arkadaşlar Mafya kurgu mu da okursanız sevinirim onu da kısa sürede bitirip final yapmak istiyorum. Ayrıca bölüm için güzel yorumlarınızı bekliyorum.

--
--
--
--
--
--

Buraya gelmemin üzerinden 2 hafta geçmişti, Lucifer artık çok geç gelmeye başlamıştı. Çok sıkılıyordum. İşin en garip tarafı ise...

Kendime arkadaş edinmiş olmam. Arkadaş derken insan arkadaş değil. Şeytan arkadaş, Eliza, çok tatlı bir kızdı. Lucifer ise onunla arkadaşlık kurmamda sakınca olmadığını belirtmişti, demek ki güveniyordu. Hava karanlıktı. Yine de karşımda ki manzara belki de burayı çekilir kılan tek yerdi. Öyle güzeldi ki... Cenneti merak ediyordum sürekli. Burası iğrenç insanların geldiği, günahın var olduğu bu yer bile böyleyse, kim bilir cennet nasıldı.

Boynumda hissettiğim ıslak dudaklarla irkilip ayağa kalktım. Lucifer sırıtarak oturmuş bana bakıyordu, geldiğini de duymamıştım. Göz devirerek yanına tekrar oturdum. "Ne zaman geldin? " Yatakta kendini geriye atarak uzandı, kolumdan çekip benim de yanına uzanmamı sağladı. Bir kolumu omzuna koyarak bacağımı bacağının üzerine attım. Dirseğimin üzerinde durarak uzanan bedenine hafif yukarıdan baktım.

Uzanarak dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı. " Eşim beni özlemiş mi? Karşıya bakarak ne düşünüyordun, seslendim onu bile duymadın. Bende dedim herhalde beni düşünüyor." Bu dediğine gülerek eğilip ince sayılmayacak kırmızı dudaklarına sulu bir öpücük bıraktım.

"Evet seni düşünüyordum, Başımın belası gelse de öpsem diyordum. " Sırıtarak doğruldu, bu sefer yatan ben, üstten bakan oydu. "Ah ah, aklımdan bir dakika çıktığın yok, karşımda halletmem gereken işler varken ben seni düşünüyorum. Aklımı başımdan aldın. " Öyle bi tonlamıştı ki eriyeceğimi hissettim.

"Beni neden bu kadar çok seviyorsun, ve ne zamandan beridir seviyorsun? İlk bana ne zaman tam anlamında aşık olduğunu hissettin. " Sorduğum sorulara güldü, ben olsam gerilir ne cevap vereceğimi düşünürdüm iki saat. Ha çok sevsem de ilk ne zaman sevdiğimi bi hayal eder aklımdan geçirirdim. Yok Lucifer hop diye cevap yapıştırmıştı.

"Seni bir kez küçük bir çocukken gördüm, öyle mutluydun ki, abin seni okula götürüyordu. İçime ilk o an işledin. İleride eşim olacağını biliyordum. Bunu ben ve babam dışında hiç bir varlık bilmiyordu. Uzun bir süre seni göremedim. Kanatlarım için savaşıyordum. Yanına gelerek seni de tehlikeye atamazdım. Çok zaman geçmişti. Belki de benim zamanımdan 100 yıl senin zamanından ise 7-8 belki de 10 bilmiyorum, kaderime yazıldığın ilk gün çalışıyordun o gün karşılaştık. Öyle güzel olmuştun ki herkese kapandı gözüm, tek sen vardın sanki. Sonra arkadaşlarınla o saçma oyunu oynadığınızda. Bi fırsata ihtiyacım vardı bu fırsatı da arkadaşın eğlence uğruna bana sundu. Öyle güzel bir fırsattı ki, siz uyuduktan sonra ben başınızdaydım. Tam senin yanında, baş ucunda. Öyle güzeldin ki yakından ds aşık olmamak elde değildi. Ben ilk defa babama teşekkür ettim. Bana en güzel ceza olan seni verdiği için. Bana ceza olarak cezaların en güzeli olarak seni verdiği için. Ben hiç bi cezaya bu kadar kapılmamıştım. "

Sessizce dinledim söylediklerini, gözümden düşen gözyaşını, parmağının ucuyla engelledi. Gülümseyerek öptü, göz altımdan. "B-ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Benim için biraz geç oldu seni sevmek, ama o kadar pişmanım ki en başında seni sevmediğim için, korkmuştum sadece, şimdi ise nefesim nefesinden ayrı kalsın, uzak kalsın istemiyorum. Sana o kadar aşığım ki bunu sana anlatamıyorum. "

Gözleri parlamıştı, oysa onun kadar güzel şeyler söylememiştim. Onun söylediği şeylerin yanında söylediklerim hiçti. Buna bile sevinmişti. "Babam seni bana neden verdi biliyor musun? Bana neden ceza dedi biliyor musun? Anlatmamı ister misin? " Merakla kafamı salladım. Madem ben cezaydım. Neden böyle bir aşk bağı kurmuştu ki aramızda.