Ch 43&44

1.9K 220 2
                                    

Ch 43

ဝိန်ရှောင်ရှောင်က ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်နေပြီး မျက်လုံးအနည်းငယ်မှေးမှိန်သွားကာ သူမရဲ့ရှည်လျားသော မျက်တောင်များက အတွေးထဲတွင် ပျောက်ကွယ်သွားသကဲ့သို့ ညင်သာစွာ လှုပ်နေသည်။

ပေါ်ရီ့လျန်က ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲလျောင်းနေကာ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် နာကျင်ခြင်း မရှိတော့ဘဲ တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက်သွားသည်။

သူထပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေချိုး ခေါင်းလျှော်ပြီး ထွက်လာသည်။

ဝိန်ရှောင်ရှောင်က အခန်းထဲပြန်သွားပြီး အာကာသထဲရှိ ကလေးငါးယောက်ကို အပြင်ပြန်ခေါ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် သူမက သူတို့ကို ခေါ်ပြီး ယွင်ကျောင်း ထမင်းပြင်ထားတဲ့ အောက်ထပ်ကို လာခဲ့သည်။

စားသောက်ပြီးတဲ့အခါ ရိက္ခာများ စုဆောင်းရန် သွားကြသည်။ ထို့နောက် B မြို့သို့ ခရီးဆက်ကြသည်။

B မြို့ကိုရောက်ဖို့ ကီလိုမီတာ ရာဂဏန်းလောက်ရှိပေမယ့် အခုအချိန်တွင် ရောက်ဖို့ ကီလိုမီတာ ထောင်ချီကြာပါသည်။

RV က မြို့ငယ်လေးကို ဖြတ်ပြီး မောင်းနှင်လာသည်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိသော်လည်း ဒီနေရာတွင် ဖုတ်ကောင်များ နည်းပါးသွားပါသည်။ သို့မဟုတ် သူတို့အားလုံး တခြားနေရာသို့ ထွက်ပြေးသွားခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ပထမတော့ သူတို့က အဝေးပြေးလမ်းက‌နေ သွားဖို့ စိတ်ကူးထားပေမယ့် လူအများအပြား အသုံးပြုနေခြင်းကြောင့် ယာဉ်ကြောပိတ်ဆို့မှု မြင့်မားနိုင်ချေနဲ့ အန္တရာယ်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားကာ အောက်လမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။

အောက်လမ်းများသည် လုံခြုံမှုမရှိသော်လည်း အဝေးပြေးလမ်းများထက် သာလွန်သည်။

"ဒါက ရွာငယ်လေးနဲ့တူတယ်" ပေါ်ရီ့လျန်က ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။  အပြင်မှာ မြေကွက်တစ်ကွက်ရှိသည်။ စိုက်ထားတဲ့ သီးနှံတွေက နည်းနည်း ညှိုးနွမ်းပြီး သေနေတာ သိသာသည်။

ရှေ့မလှမ်းမကမ်းတွင် အုတ်ကြွပ်မိုးထားသော အိမ်များ ရှိသော်လည်း အဆောက်အဦ အနည်းငယ်သာရှိသည်။

ကမ္ဘာပျက်မှာ ကလေးငါးယောက်နဲ့အတူ ဖြတ်သန်းခြင်းWhere stories live. Discover now