War Minsung

~ 8

Medyayı sallamayın fazla anlayan anladı

~Nam Ra

(Yazar)

Prens şok içinde gözlerini açtığında karşısında sırıtan bir omega vardı.Gözleri omegalara has mavi renge bürünmüştü.

"Eee prens dilinizi mi yuttunuz? "

Üzerinde ki omega'nın sırıtışı büyümüş gözleri kısılımıştı.Ama atladığı bir şey vardı.Yere yatırdığı kişi Han Jisungdu.Kollarını üstünde ki omegaya geçirip karşı koymasına fırsat vermeden bu sefer üste geçti.Alfanın şaşkın yüzüne bakıp dudaklarını kulağına doğru yaklaştırdı.

"İyileşmene sevinim,Minho-ah"

Ardından ayağa kalktı ve elini prense uzatıp onuda ayağa kaldırdı.

"Felix,olanları anlattı.Luna nasıl?"

Kafasını iki yana sallası alfa olan...

"Bilmiyorum ama onu..."

Omega olan parmağını susması için alfa olanın dudağına koydu.

"O güçlü biri ve bir alfa kurtulacaktır."

Alfa olanın gözleri doldu ve öbürünün elini dudağından çekti.Tam konuşacaktı ki bir den tüm sarayı derin bir leylak kokusu kapladı.Jisung şifa odasına doğru koşarken omega olanın elini tuttuğunun fark etmedi bile.

Şifa odasında ne mi oldu? Gerçekler olduğu gibi serildi gözünün önüne. acı ama gerçek...

¤1 gün sonra¤

Üzerindeki siyah takıma aynadan göz gezdirip dışarı çıktı.Adımlar tamamen siyaha boyanmış bir kapının önünde durduğunda derin bir nefes aldı ve içeri girdi.

Babası,abisi ve annesi hepsi bu odadaydı.Yatağın etrafına halka olmuş yatakta yatan kişiye odaklanmışlardı.Yavaşca yanlarına gelip yatağın kenarında durdu.Yine duymak istedi alıştığı kokuyu.Eli örtüye gitti ve yavaş yavaş yüzünü açtı.

Simsiyah saçları yastığa dağılmıştı.Elleri göğsünde kavuşturulmuştu.Elinde...kendisini temsil eden çiçek vardı.Leylak...

Elini sanki kırılacakmış gibi yavaşca saçlarına attı.Yüzü bembeyazdı ve porselen bir bebeği anımsatıyordu.

"A-abicim...Bak ben geldim."

Yanağına dokundu yavaşca o his elinden tüm vücuduna yayıldı.Onu bu kadar ürpertiyorsa kim bilir kardeşi ne yaşıyordur.

"Saçların dağılmış sevmezdin sen bunu toplardın h-hep"

Yanağından eline getirdi ellerini artık buzlaşmaya başlayan elini iki avcunun içine aldı.

"Çok çok erken be güzelim hani beraberdik hep hani yanımda sen olacaktın."

Elini yavaşca öptüğünde bu kokunun çiçekten değilde kardeşinden yayılmasını nasıl diledi içniden.

"Hem daha eun ile duello sözün varmış.Onu tutmadın.Beraber kardeşlerin hayatlarını güzelleştirecektik."

Yavaşca dolmaya başlayan gözlerini elinin tersi ile sildi.Omzunda bir baskı hissetiğinde dönüp arkasına baktı.Babası omzunu tutmuştu.

"Jeongin ve Felix sana minnet borçlu olduklarını söylediler.Kurallar var ama biliyorsun gelemediler.Ayrıca biliyor musun laneti yendik artık hepsi normale döndü."

Gözlerini tekrar sildi ve gülümsemeye çalıştı.

"Ama huzurla uyu kardeşim ve seni bu hale getirenleri yanına gönderdiğimde onlara hesap sor.Törende olmayacağım Felix ve minho'da olmayacak abimde kırılma bize luna seni bu hale getirenleri bulmaya gidiyoruz."