YAKALA

15.Bölüm

Yeni yılınız kutlu olsuunn!🌲

Ehehheheheh

İyi okumalarrr

***

Bak Dora yine ve yine elindeki her şeyi berbat ettin.

Ben lanetliydim. Ben var olmaması gerekendim. İnsanların içinde lanet bırakandım.

Bu hayatta sevgi duygusunu tatmıştım. Gülmüştüm. Ağlamıştım.

Dışarıyı görmüştüm. İnsanları görmüştüm. Ben belki fark etmiş miydim bilmiyorum ama belkide bir kısmı ben lanetliyim diye benden kaçmıştı.

Peki kimim ben? Lanetli mi? Gün ışığı mı? Lanetim o kadar büyüdü ki gün ışığımıda yerle bir etti.

Elimize kül düştü. O küle üfledik. Ve artık bir tozdan ibaret oldu. Geriye kalan ise yanık kokusuydu.

Çünkü her güzel şeyin bir acısı vardır.

Acı hiç kimsenin kelimelerle tarif edemediği şeydir. Lanet olsun ki acıyı yok edemezsin. Kaçamazsın. Onunla bir ömür boyu yaşarsın.

Kimse acılarını yok edemez ama biri gelir ve seni yeni acılarla değil yeni kalplerle yaşatır.

Ne olduğunu anlamadım. Ama bir anda çevremizdeki insanlar çığlık atarak kan kusmaya başladılar. Acıdan değilde zorla yapıyorlarmış gibi avazları çıktıkları kadar bağırıyorlardı. Kulaklarımı kapadım. Etraf çok kısa sürede cesetlerle dolmuştu.

"Gösteriye hoşgeldiniz çocuklarım"

"Her zaman bir planımız var Emrah burdan sağ çıkacağını mı sanıyorsun?" Diye bağırdı Gökmen. Emrah kahkaha attı. Metin ise sırıtıyordu.

"Ölüm umurumda değil tek istediğim sizsiniz" Küfür savurdum içimden. Emir'in endişeli yüzü dahada endişeli hala geldi. Yüzünün rengi değişmişti.

"TUZAK!" Diye bağırdı. "Saklanın!" Geri adım atacaktık ki bütün sandalyeler patladı. Kapıyı açmaya çalıştım ama otomatik olarak kilitlendi.

"Yakala ekibi! Plan değişti geldiğimiz yoldan girip sel timini yok edeceğiz"

"Delirdin mi sen!" Dedi Savaş bağırarak. Bağırmak zorundaydık. Çünkü burdaki bütün eşyalar patlıyordu. Ve bu çok ses çıkarıyordu.

"Şuan burdaki tek deli ben miyim sence!" İki planları vardı. Biri diğer timlerden yardım almaktı olmadı. İkinci planları ise saldırmaktı. Ve şuan saldırıyorduk. Plan iptal derken? Hiç bir şey anlamamıştım.

"Yedek planınız neydi!" Diye bağırdım hala bomba sesleri geliyordu. Geldiğimiz yoldan koşarak ilerlemeye başladık.

"Metin'i ve ordaki insanları zehirlemekti. Ordaki insanları bizim zehirlememiz gerekirken Emrah daha önce zehirlemiş. Emrah hesabımızda yoktu. Sadece Metin'i zehirleyecektik. Ama o hiç bir şey yememiş içmemiş!" Kolumdaki tokayla hızlı bir at kuyruğu yaptım. Şuan gerçekten sesten başım ağrımaya başlamıştı.

Diğer kapıya da giriyorduk ki bir grup adam önümüzde durdu. Silahlarına uzanıp kurşun sıkmaya başladılar. Yakala Ekibi hemen duvarın arkasına geçti. Emir'de beni yanına çekti.