YAKALA

1.Bölüm

Miribalar yine ben geldimmm.

Uzun süre sonra yeni bölüm geldii.

İyi okumalar gün ışıklarım:)

Ben Doraydım terkedilmiş sevilmeyen bir çocuktum. Ailenin lanetiydim. Ben doğduğumda mutlu olmak yerine hüzün getirmiştim aileme. Bugünde ölecektim. Ailemin laneti kalmayacaktı. İnsanlar lanetleri yok etmek için büyü yaparlar. Ama artık büyüye gerek yoktu. Benim ölümüm büyük bir lanetin yok oluşuydu.

Umutsuzca ellerimi birbirine sürttüm. Eminimki babam beni öldürmek için bir çok suikastçi göndermiştir. Belkide onlardan biri bu adamdır. Kim bilir ki?

Mutfağın tezgahında duran suyu kafama diktim. Çıkış yoktu. Ve çıkmaya da başaramazdım artık.

Kapı açılınca elim istemsizce titredi. Arkamı döndüğümde adını söylemeyen maskeli çocuk vardı.

"Ama çok erken geldin" dedim sakince koltuğa oturdu. Ellerini belinde birleştirdi ve bana baktı.

"Seni görmeye geldim intihar etmediğini öğrenmek için" koşarak kapıya gittim. Kapıyı tam açacakken

"Kapıyı sadece ben açabilirim korkak kız" dedi rahat bir sesle sinirle tepelendim.

Maskeli çocuk bana kafasını çevirdi. Ve sabır dilercesine kafasını salladı.

"Tuhaf adamsın" Bende bir sandalye çekip oturdum.

"Neyim tuhaf"

"Erkekler kızlara hep yaklaşır ama sen bana yaklaşmıyorsun" Erkekleri genellikle böyle biliyordum. Lanet olsun bir insan bile bana erkeklerin nasıl biri olduğunu anlatmadı.

"Belkide sana yaklaşmaya korkuyorumdur." yüzüm dondu. O ise bu tepkime karşılık olarak burnundan güldü. Gözlerini kapattığında donuk halimden çıktım.

Uyuyor muydu cidden? Şu vazoyu kafasında kırmak fikri çık aklımdan!

Biraz daha maskeli adama yaklaşıp gözleri tam kapalı mı diye baktım. Maskesi vardı ancak gözleri gözüküyordu.

Kızılımsı gözleri vardı. Acaba maskesini indirsem beni şimdi öldürür müydü?

Acaba silahını çalıp kafasına mı sıksaydım. Hayır hayır! Bu adam yüzünden katil olamazdım. Ama onu öldürmezsem ben ölecektim. Lanet olsun nası bir sınav bu!

"Bu kadar yakın olmanın sebebi ne gün ışığı?" Gözleri kapalı konuşunca yerimden sıçradım. Emekliye emekliye koltuğun arkasına saklandım. Gözlerini açmış emeklediğimi gördüğünde gözlerini devirdi.

"Bebek" şuan bebek gibide ağlayabilirim. Bu adam neden bu kadar uzun boylu!

"Boyun kaç senin be adam!"
Gerçekten sordun mu Dora?

"1.93" çüş bu adam benim boyumun 4 katı mı ne yani kendi boyumu bilmiyorum. Daha doğrusu öğrenmeme izin vermediler.

"Yoksa sen gizli dev misin?"

"Evet korkak kız ayağımı bir yere vursam bütün Dünya yok olucak" Neden olmasın adam 1.93! Sanane ki Dora bu boyla kaç kız tavlar ve bundan sanane.

"Bugün öleceğim bir şeyler yapalım mı"

"Korkak kız! İkide bir ölümden bahsetme "