SUS EVELYN

Bölüm 1

Mayıs 1657 İngiltere 

Grey of Werke Baronu William Grey'in Malikanesi,

Evelyn kapısının çalınması ile gözlerini aralayarak önce tepesinden sallanan cibinliğe baktı ardından gerinerek olduğu yerde oturdu bu esnada dadısı Keira elinde tuttuğu Jüponlar ve gysi yığını ile odaya girmiş onları derhal sandığa bırakıp Evelyn'in tam karşısında duran camdaki mavi perdeleri sonuna kadar açmıştı. Genç kız yazın artık geldiğini ayan beyan ortaya seren yeşiller ve güzel gün ışığına bir müddet bakması ardından dadısının yatağın yanına koyduğu lazımlığa baktı. 

"Günaydın leydim. Siz kişisel ihtiyacınızı giderene dek kapıdayım" 

"Günaydın dadı. Bugün odamdaki balkonda yemek istiyorum."

"Leydi Keira Baron William sofrada bulunmanızı iletti. Bugün ağabeylerinizde sofrada olacaklar."

"Haziran geliyor..." Evelyn kıkırdadı. Haziran demek evlilik sezonu demekti ve geçen ay Evelyn sosyeteye resmen tanıtılmıştı. Annesinin kaybı nedeniyle genç kız bir yıl yas süresi talep etmişti. Neyse ki ağabeyleri de bu konuda kendisiyle hemfikirdi. Bu yıl ise balolarda bir yetişkin olarak boy gösterecek ve eğer şanslıysa yaşı fazlaca geçmemiş bir lord ile evlenebilecekti. Evelyn artık kendi evine sahip olmak istiyordu. Büyük ağabeyi James evlendiğinden beri burada karısı Katherine ile yaşıyor olmak ve annesi olmadığından artık kuralları onun devralmış olması onu bir parça bunaltmıştı. Hoş babası elini hiçbirşeye sürmediğinden canının sıkıldığını söylüyordu lakin Evelyne artık yetişkin hissediyordu. Giysileri bile değişmiş bileklerinin yukarılarında biten etek boyu son bir yıldır yerlere inmişti. Artık yakası bir parça daha aşağıdaydı ve Keira korse desteğini biraz fazladan sıkarak degajesini seyre hazır bir manzaraya dönüştürmekten kaçınmıyordu. Evelyn yataktan inip işini halletmesi ardından cam önüne doğru ilerledi. Dadısı zamanlamayı asla şaşırmazdı derhal içeri girip yanına gelerek onu aynaya doğru çekti ardından Evelyn geceliğini sıyırırken o da temiz beyaz dizlerine inen bir iç gömleği başından aşağı attı. Evelyn sonrasında kalça desteği çoraplar jüponlar korsesi ve  lila dış eteğinin giydirilmesini sabır ile bekledikten sonra dadısının bol fırfırlı ön detayı korsesinin üzerine iğnelemesini bekledi ardından yarım kollu eteği ile aynı renk ceketi geçirip korsesine tutturuldu. "Babam neden bu kadar ısrarcı." Evelyn şifonyere oturarak takılarını takmaya koyulmuşken dadısıda geceden sarılan koyu renk uzun saçlarının ön kısımlarındaki bukleleri çözmeye koyuldu. 

"Bilmiyorum Leydim belki de sezon için Londraya gidileceğinden hazırlanmamızı isteyecek."

"Ah, evet... Onu unuttum..." Genç kız bukleleri geri iterek tam bir nefes çekmeye çalıştı "Dadı nefes almak neden bu kadar zor."

"Çünkü leydim nefes almanız için korsenizi genişletmemz gerekir."

"Hayır kalsın... Bugün arkadaşım Mary Jane'e beş çayına davetliyim. Onun göğüsleri nefes aldığında ağzına giriyor dadı... Benim de var olduklarını göstermem gerekiyor."

"Yeterince varlar leydim"

"Peki..." Evelyn gülümseyen kadının saçlarını ardından toplayışını izlerken o da yandan çıkarttığı buklelere şekil vermeye çabaladı. Ardından ayaklanıp eliyle eteklerini düzelterek eldivenlerini yanına aldı. Genç kız koridoru geçip merdivenleri inerek yemek odasına doğru ilerlerken gözü annesinin portresine takıldığında iç geçirdi "Günaydın anne..." diye mırıldanarak ailenin, en azından babası, kız kardeşi Beatrice ve ortanca ağabeyi Bernard'ın sofrada bulunmalarına gülümseyerek odaya girdi.  Beatrice herzamankii gibi beyaz fırfırlı elbisesi kendisi gibi koyu renk saçları arkasına tutturulmuş büyük kurdelesi ile yerinde gülümsemekteydi. Bernard ise babası gibi biraz daha kumral yuvarlak yüz hatlarına sahipti. Gözleri gibi mavi kolları balonlu tuniği ile ona gülümsedi. "Günaydın..."