Het telefoongesprek

309 15 5
                                    

POV Vince
Ik draai me om en zie de chef met het dossier zwaaien. Ik slik. "Euhm.. nee ik kwam dossiers terugbrengen.." ik kijk hem aan. "Kom is mee naar mijn kantoor.." hij zucht en doet teken om hem te volgen. Hij was waarschijnlijk boos, omdat hij al te goed wist dat ik dat dossier terug ging opzoeken. Ik volg hem en kijk even naar Emma wanneer ik langs haar stap. Ik wrijf kort met mijn hand van de ene schouder naar haar andere schouder en volg dan de chef in zijn kantoor. "Sorry chef.." ik ga zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. "Ik kan het gewoon echt niet loslaten" ik wrijf door mijn gezicht. "Da wist ik Vince.. heb je met Emma kunnen praten?" hij kijkt me aan. "Ja die wil niks lossen he chef.." ik kijk hem aan. "Ik kan toch nie gewoon toekijken hoe ze dit allemaal opkropt en hoe ze eraan kapot gaat.. sorry chef dat kan ik echt niet.. dan heb ik liever dat ze tegen me schreeuwt en boos op me is, dan dat ik haar alleen zie kapot gaan.." ik slik een brok in mijn keel weg. "En je hebt gelijk Vince.." hij kijkt me aan en ik schrik van zijn reactie. "Er is iets dat gij nie weet.. maar ik was daar.. toen haar moeder stierf.. ik was de agente die haar hielp.." hij begint en mijn mond valt open. "Daarom dat jullie zo een goede band hebben.." ik kijk hem aan. "Ja Vince.. ik heb Emma letterlijk zien kapot gaan als 5 jarige voor mijn ogen. Ik zie al zo een 20 jaar hoe ze dit opkropt, maar nu zie ik eindelijk iemand die haar kan helpen en als er iemand is die haar kan helpen, dan ben jij dat wel" hij praat verder. Ik knik meteen en voel me dan toch een beetje speciaal, alsof een vader zijn dochter aan mij toevertrouwde. "Ik beloof u chef, dat ik er alles aan ga doen, om haar te helpen.. maar dan moet ik meer weten dan.." ik begin met praten, maar word onderbroken doordat hij het dossier voor men neus legt. Ik kijk hem even aan of hij zeker is en open het dossier na hij mij een bevestigende knik gaf. Ik lees het hele dossier woord per woord door. Er stond zoveel in, maar tegelijkertijd helemaal niks. Het kwam erop neer dat ze helemaal geen idee hadden wat er gebeurd was. "Bewijsstuk: telefoongesprek?" ik lees dat zinnetje voor. "Ja.. we hebben dat telefoongesprek nog van toen Emma de politie belde.." zegt hij. "Emma heeft zelf de politie gebeld?" ik kijk op. Hij knikt. "Daardoor wist ik meteen dat zij bij de politie ging komen" hij kijkt me aan. "Mag.. mag ik dat beluisteren? Of hebben we da nie meer hier?" vraag ik. Ik zag de twijfel even op de chef zijn gezicht, maar hij doet teken om achter zijn bureau te komen staan. Ik wandel naar de andere kant van de bureau en kijk mee op zijn computer. Ik zie hoe hij een mapje met de naam "Emma" open klikt. Hij had zelf ook de zaak niet laten rusten, dat wist ik nu wel zeker. "Ben je zeker da je dit wilt horen Vince? Ik weet niet of Emma da leuk gaat vinden" hij kijkt me aan. Ik knik. "Gewoon afspelen die handel" zeg ik en spits mijn oren aandachtig. Hij klikt op het bestand 'telefoongesprek' en ik hoor meteen al een jong meisje spreken.

Telefoongesprek tussen 5 jarige Emma en de chef:

Emma: hallo? hallo?!

Chef: hallo, jij hebt de politie gebeld. is er iets gebeurd?

Emma: mijn mama wordt niet wakker

Chef: waar is mama?

Emma: op de grond en ik snap niet waarom ze niet in haar bed wilt slapen

Chef: oke, er zijn al hulpverleners onderweg.  wat is jouw naam?

Emma: Emma.. Emma Claes

Chef: oke Emma en hoe oud ben jij?

Emma: zoveel. maar kan iemand mij komen helpen?

Chef: Emmatje ik kan jou vingertjes niet zien. Kan je nog eens zeggen hoe oud je bent?

Emma: Ik ben 5, maar ik wil echt dat iemand mij komt helpen

Chef: ze zijn onderweg Emmatje, maar seg jij hebt helemaal zelf de politie gebeld. Dat vind ik wel heel stoer hoor.

Emma: Ja mama heeft mij da geleerd. Als iemand in nood is of als iemand hulp nodig heeft, de politie bellen.

Chef: amai seg en Emma heb jij gezien hoe mama op de grond is gaan liggen?

Emma: nee ik was tv aan het kijken en.. dan ging ik naar de keuken en ze lag daar.

Chef: oke Emma, als het goed is zie je nu de hulpverleners als je door het raam kijkt.

Chef: Emma ben je er nog?

Chef: Emma?

POV Vince
"Jesus" ik slik en veeg mijn tranen weg die onbewust over mijn wangen liepen.

mama claesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu