mama claes

De bowling

POV Emma

De chef was gisteren langs gekomen en we hebben een goed gesprek gehad. Hij vertelde dat hij mijn vader al vanaf het begin verdacht vond, maar niet zomaar hem kon ondervragen. Ik vertelde hem dat ik gewoon liever had dat hij het eerst met mij besprak. We besloten dan ook om de zaak nu echt te laten rusten. Behalve als er een onverwachte wending aan het verhaal kwam. Vandaag gingen we met zijn allen bowlen voor Floor haar verjaardag. Ik denk dat dat voor iedereen wel even goed is. Het is heftig geweest de laatste weken op kantoor. "Hoe voel je je?" vraagt Vince die nu wakker werd. Ik grinnik. "Goed genoeg om te bowlen" ik kijk hem uitdagend aan. "Ben je zeker?" hij kijkt me aan. "Jaaaaa" ik geef hem snel een kus en sta dan op. "Maar Emma als het niet meer gaat dan vertel je het aan mij oké? Dan gaan we meteen naar huis" zegt hij. "Jaja" zeg ik terwijl ik mij omkleed. Ik voel zijn ogen op mijn lichaam branden. "Beloofd?" hij zit nu recht. "Beloofd" zeg ik zuchtend en gooi zijn kleren naar zijn gezicht. Ik trok een gewone jeans broek aan met een wit topje en een groene blazer over. Vince trok ook een jeans broek aan, maar dan met een hoodie erover. 

POV Floor

We gingen vandaag bowlen voor mijn verjaardag en Stan zou er elk moment zijn om me op te halen. En daar was hij nog geen minuut later. Voordat hij nog kan aanbellen doe ik de deur open. Daar staat hij met zijn bruin pak voor mijn deur. "Amai jij hebt je best gedaan" zeg ik en doe een stap opzij zodat hij binnen kan wandelen. "Tuurlijk voor u he" hij glimlacht en wandelt binnen. "Onnozelaar" ik lach verlegen. "Gelukkige verjaardag Floortje" hij neemt me nu vast. "Dankjewel Stan" ik glimlach en doe dan mijn jas aan. "Ben ik de eerste die je feliciteert?" vraagt hij hoopvol. "Nee sorry Stanneman, Emma heeft me exact om 12u gebeld" zeg ik terwijl ik mijn schoenen aandoe. "Emma toch altijd he" hij zucht lachend en niet veel later we vertrekken we naar de bowling.  We moesten dan ook als eerste er zijn.

POV Emma 

Vince en ik komen binnengewandeld en natuurlijk schieten de blikken meteen weer naar ons als we samen binnenkomen. "Oeh ja we zijn samen gereden omg" ik lach en wandel meteen naar Floor. De rest lacht en aangezien we de laatste waren gingen we meteen naar de baan. Vince ging de namen voor ons ingeven en ik had ook al een vermoeden dat hij iets van plan was aangezien hij erop stond om het te doen. Nog geen 5 minuten later draai ik me om en kijk ik naar het scherm. Vince staat er trots naast en giechelt zachtjes. Ik lees de namen 1 voor 1. 

Brigitte: Brie kaas

Eric: Rustig Eric

Floor: Plafond

Stan: Stanboom

Vic: Queen

Becky: Helderziende

Emma: Mevrouw Claes

Vince: Winner

De rest van het korps was op het kantoor. We konden het kantoor natuurlijk niet alleen laten. De criminele namen geen pauze, omdat wij gingen bowlen. Iedereen lacht, maar draait tegelijk ook zijn ogen. "Goed hè?" Vince lacht trots. "Heel goed" ik lach en Brigitte begint. Brigitte is verrassend goed en begint met een spare. Eric start met alles ernaast te gooien en Floor gooit meteen een strike natuurlijk. Stan wordt opgefokt wanneer hij niet beter dan Floor gooit. Vic, Becky en ik bakken er ook niet veel van en gooien er maar een paar om. Vince gooit er helemaal naast "het gleed uit mijn handen" zei hij dan. 

Al snel zit iedereen aan zijn laatste ronde. Floor stond op kop en Vince was aan het verliezen. Hij was er al helemaal slechtgezind van geworden. Ik wierp hem een blik van 'het is oké' en hij geeft me een zwakke glimlach.

Ik neem een bowling bal en wandel naar de baan om voor de laatste keer te gooien. Ik gooi en het leek allemaal goed te gaan, maar 1 kegeltje bleef toch staan. Ik gooi een tweede keer, maar hij rolt mooi naast het kegeltje.

Soms als je een doel hebt en het lukt je niet om je doel te behalen, moet je jezelf of iemand anders opofferen. Om dat ene kegeltje om te gooien is dat nu niet van belang, maar om de moordenaar van je moeder op te pakken wel.