mama claes

Afleiding

POV Emma
"Nee nee Emma, kom, dees gaan we niet doen" zegt Vince terwijl hij achter me aan loopt. Hij neemt mijn arm vast wanneer we van de trap zijn. "We moeten communiceren Emma, ik wil nie dat we constant in discussies zitten en sorry ik had da nie zo mogen zeggen.." zegt hij tot dat ik hem onderbreek. "Je hebt gelijk" ik kijk hem aan. Hij kijkt me nu vragend aan. "Ik ben boos omdat je de waarheid spreekt en ik het niet kan accepteren" ik slik. Hij zucht "Emma.. kom hier.." hij opent zijn armen en neemt met zijn hand mijn hoofd vast. Vervolgens drukt hij mijn hoofd tegen zijn borstkas. Ik laat me gewoon versmelten in zijn knuffel. Ik geniet van hoe hij door mijn haar wrijft. "Ik zorg ervoor dat de chef naar hier komt, oké?" hij fluistert in mijn oor. Ik knik. Ik was te moe om nog tegen te spreken en gaf me dan maar over. "Ga je nog een beetje slapen? mhm?" hij fluistert terwijl ik nog steeds vast in zijn knuffel zit. "Mhm" mijn ogen zijn gesloten en voor mij mocht dat moment eeuwen duren. Vince neemt me op en brengt me weer naar boven. Het is gek hoe hij me onder controle had, op een goede manier. Hij legt me in bed en trekt het deken over me heen.

POV Vince
Ik staar naar Emma hoe ze weer half slaapt. Ik moest gaan werken, maar ik haatte dat ik haar moest verlaten, zeker in deze toestand. Ik wist dat ze zich slecht voelde. Dat haar gedachten niet stilstaan, maar ik wist dat de chef het niet zou toelaten dat ik thuis bleef. Zonder Emma op kantoor hadden we zowiezo al veel meer werk aangezien Emma normaal 75% van de dossiers opstelt. Ik weet niet hoe ze het doet als
ik eerlijk ben. Ik ga nog even boven haar hangen en fluister "Emma, ik ga werken, maar alsjeblieft bel mij als er iets is.. oké?" ik kijk haar aan. "Mhmm" dat is het enige wat ze zei. Dat was geen antwoord, maar ik merkte dat ze in slaap aan het vallen was dus ik geef haar snel een kus op haar wang en verlaat dan de slaapkamer. Ik doe snel mijn uniform aan en ontbijt nog even. Ik maak ook een ontbijtje voor Emma en zet deze klaar op het aanrecht. Ik steek er een briefje bij waarop staat: trots op je. you grow. en eten dus! x

Ik verlaat uiteindelijk het huis en vertrek naar kantoor.

Het was bijna lunchpauze en ik krijg een berichtje van Emma.

Emma:
Dankjewel voor het ontbijt! x

Vince:
Ondertussen al middag eten hé ;) slaapkoppie x

Emma:
Woops!

"Ben je met Emma aan het sturen?" Floor haalt me uit mijn concentratie. "Euhm ja hoezo?" vraag ik. "Ik zie het aan uw glimlach" zegt ze. Ik bloos wanneer ik aan Emma denk. "Vraag haar eens of ze dees weekend mee gaat bowlen voor mijne verjaardag" zegt Floor. "Floor.. Emma moet echt rusten.." zeg ik. "Vince, laat ze zelf kiezen. We doen rustig aan tis gewoon met het korps. Gij komt toch?" ze kijkt me aan. "Hangt van Emma af" zeg ik en neem mijn gsm weer.

Vince:
Floor vraagt of je dit weekend mee gaat bowlen voor haar verjaardag? x

Emma:
Zeker! Leuk!

Vince:
Zouden we niet afwachten op hoe je je voelt dan?

Emma:
Vince, ill be fine. En trouwens ik heb echt wel even afleiding nodig x

Vince:
Mhmm, had jij gisteren niet genoeg afleiding? 😏

Emma:
🙄 tot straks

Vince:
Tot strakjes 🤭

Ik leg mijn gsm weer weg. "En??" Floor kijkt me wanhopig aan. "Ze gaat mee" zeg ik. "Top! Dan schrijf ik jullie allebei op he". Ik knik en zie dat het ondertussen lunchpauze is. Ik besloot om nu naar de chef te gaan. Ik klop aan en ga naar binnen. "Vince, gaat het over Emma?" hij kijkt me aan terwijl ik ga zitten. Ik knik. "Emma wilt met u praten.. ze weet dat u naar haar vader bent geweest.." zeg ik. "Hoe weet ze dat?" hij kijkt me nu geschrokken aan alsof hij betrapt was. "Chef.. haar vader is diegene die haar in elkaar geslagen heeft.." zeg ik voorzichtig. "Godverdomme da meent ge nie" hij legt zijn hand op zijn gezicht. "Das mijn schuld da ze in elkaar geslagen is, man man man" hij wrijft door zijn gezicht. "Zou je anders straks ff kunnen langskomen bij ons? Ale bij Emma" verbeter ik mezelf snel. Hij knikt.