mama claes

Driehoek

POV Vince

Ik haal opgelucht adem als ik zie dat Emma uit het raam was geklommen en niet gevallen. Mijn hart klopt dan wel weer sneller als ik zie dat ze achter haar vader loopt, maar dan zie ik Eric en Brigitte die komen aangereden.

POV Brigitte

Eric en ik werden opgeroepen door Vince. Er zou binnengevallen zijn in het commissariaat. Wanneer Eric en ik aankomen zien we hoe Emma in paniek van het commissariaat wegloopt. Eric stopt de auto snel en ik stap snel uit de auto om Emma tegen te houden. "Hey hey rustig" ik hou haar vast bij haar schouders zodat ze me aankijkt. Ik schud haar eventjes door elkaar wanneer ik merk dat ze met haar blik ergens anders op gericht is. "Emma kijk is naar mij" zeg ik nu kordaat en ik krijg eindelijk haar aandacht. "Wat is er gebeurd?" ik kijk haar aan. "Mijn vader.. hij is het commissariaat binnengevallen.. hij heeft het dossier van de zaak van mijn moeder meegenomen.." ik hoor de trilling in haar stem en ben blij wanneer ik zie dat Vince naar buiten komt gelopen. Vince neemt Emma meteen in zijn armen. "Is iedereen oké?" vraag ik. "Jaja iedereen is oké" zegt Vince terwijl hij Emma sust. Het raakte me om Emma zo te zien, omdat we Emma niet vaak breekbaar zien. 

POV Emma

Mijn gezicht zit begraven in Vince zijn schouder. Alles werd me even te veel, maar op dit moment besefte ik dat de moordenaar van mijn moeder al de hele tijd recht voor mijn neus stond. Mijn eigen vader. Ik had zoveel vragen. Hoe kon hij zoiets doen? Waarom deed hij het? Hoe kon hij jaren liegen in mijn gezicht? Ik wist 1 ding en dat was dat ik dat dossier terug moest halen, want als hij dat dossier vernietigd, is er geen bewijs meer. Dan heeft de zaak van mijn moeder zogezegd nooit bestaan. Ik voel hoe Vince zijn hand over mijn rug wrijft en realiseer dat ik helemaal ben gebroken in Vince zijn armen. Ik schaamde me kapot. "Brigitte en ik zullen die richting uitrijden oké? Hij was toch te voet, de kans dat we hem nog inhalen is groot" zegt Eric. Ik schud meteen mijn hoofd en veeg de tranen van mijn wangen als ik mijn gezicht van Vince zijn schouder haal. "Ik ga erachter" zeg ik. "Is dat wel een goed idee?" vraagt Vince terwijl hij met zijn hand door mijn haar gaat. Ik knik "ik moet dit doen Vince". En hij wist dat ik dit nodig had om heel het hoofdstuk af te sluiten. "Oké, maar ik ga met je mee" zegt hij terwijl hij de autosleutels uit zijn zak haalt. Brigitte en Eric lopen vervolgens naar binnen en Vince en ik lopen naar de auto. 

POV Vince

Ik leg mijn hand op Emma haar been wanneer we al een tijdje aan het rijden zijn. "Het komt goed hè" ik wrijf over haar been. "Nee Vince het komt niet goed. Tenzij je mijn moeder terug tot leven kan wekken en het kan ongedaan maken dat mijn eigen vader, mijn moeder heeft vermoord" zegt ze. Ik slik, want ze had gelijk. Het enige wat ik nu kon doen, was er voor haar zijn. "Vince stop, ik zie hem" zegt ze op een gegeven moment en ik stop de auto onmiddellijk. Ze stapt uit en begint te lopen. Ik loop achter haar aan. "Emma blijf bij mij" roep ik buitenadem. Ze stopt uiteindelijk met lopen wanneer haar vader ook stopt met lopen en zich omdraait. Ik zie meteen dat er iets niet klopt wanneer hij ervoor zorgt dat één van zijn handen niet zichtbaar maakt. Al snel zie ik hoe hij een geweer tevoorschijn haalt. Hij richt deze op Emma. Ik laad meteen mijn geweer en richt deze naar hem. "Wapen neer!" roep ik en ik kijk kort naar Emma die stokstijf stil staat. Hij had geen schrik om neergeschoten te worden, want zijn wapen bleef gericht naar Emma. Ik slik, niet wetend wat te doen. Ik kijk naar Emma en voordat ik het weet, heeft Emma haar wapen gericht. Op mij. "Emma wat doe je?" ik kijk haar aan. We stonden nu in een driehoek. Ik naar haar vader. Haar vader naar haar. En zij naar mij.