mama claes

De onverwachte wending

POV Vince

"Vond je het een beetje leuk?" ik wrijf door Emma haar haar nu dat we eindelijk weer in bed liggen. "Ja" zegt ze al half slapend. Ik merkte dat na het eerste spelletje, Emma al wat stiller begon te worden en besloot dus ook om met Emma naar huis te gaan. De rest ging nog een tweede spelletje spelen. "Slaap maar" ik fluister en geef een kusje in haar haar, maar voordat ze me zelfs kon horen was ze al in dromenland. Emma ging vanaf morgen weer werken. Ik moest normaal niet werken morgen, maar ik had gewisseld met Stan. Zodat ik dicht bij Emma was wanneer er iets was. Ik wist dat het niet gemakkelijk zou zijn om na alles met haar vader en de zaak van haar moeder die terug boven water werd gehaald terug te gaan werken. Ik merkte ook dat ze zich nog niet top voelde en ben dus liever dicht bij haar. Niet veel later viel ik ook in slaap. 

"Vinceee word wakkerrr" ik voel Emma haar neus tegen de mijne. "Ik ben wakker" probeer ik te zeggen, maar ik was duidelijk nog niet wakker genoeg om mijn stem te gebruiken. "Kom seffens zijn we te laat" zegt ze en ik open nu mijn ogen. Ze hangt met haar lippen net boven die van mij. Ik wil haar net een kus geven, maar ze staat snel op. "Ela" ik kijk haar gespeeld boos aan. "Je zal het moeten komen halen" zegt ze en loopt naar de badkamer. Ik schiet uit bed en loop achter haar aan. Ze giechelt en ik sla mijn armen snel rond haar middel. "Ik heb u" ik geef kusjes op haar wang. "Dus zo lok ik u uit bed mhm?" ze kijkt me uitdagend aan via de spiegel. "Oef je hebt mijn zwakke plek gevonden" ik glimlach en geef nu kusjes in haar nek. "Ale kom, nie nu, klaarmaken gij" ze wringt zich uit mijn armen en maakt zich klaar. Ik schud ongelovig mijn hoofd en maak me dan ook klaar. 

"Dus gaan we samen naar binnen of?" vraagt Emma wanneer ik de auto net geparkeerd heb. "Volgens mij heeft iedereen wel door dat we een ding zijn" ik kijk haar aan. "Zijn we dat dan? Een ding?" ze kijkt me aan. "Euhm ik weet niet.. Ik dacht dat.. Omdat.." ik begin te ratelen. "Ssshh tuurlijk zijn we een ding, ik wist gewoon niet dat jij er ook zo over dacht" ze glimlacht en geeft me een snelle kus voordat ze uitstapt. Ik kon mijn glimlach niet onderdrukken, want ik had nu eindelijk bevestiging dat ik Emma mijn vriendin kon noemen. We gaan samen naar binnen en beginnen aan ons papierwerk. Er was veeeeel papierwerk.

"Bon, ik ga een broodje halen. Wie moet nog een broodje?" zeg ik wanneer ik zie dat de klok 12u heeft geslagen. Floor en Emma staken hun hand op. Ze moesten niet zeggen wat ze wouden, want iedereen nam hier altijd hetzelfde. De rest had hun eigen eten mee. "Komt in orde, tot sebiet" ik wandel naar buiten en besluit gewoon te voet te gaan aangezien de broodjesbar maar een paar straten verwijderd was van het kantoor. Ik zucht ongeduldig wanneer ik de lange rij zie staan. Ik had zoveel honger. Wanneer het eindelijk mijn beurt is, bestel ik de broodjes en loop ik op een tempo terug naar kantoor aangezien we al in de helft van de lunchpauze zaten. Ik druk op de bel. Je kan natuurlijk niet zomaar een kantoor binnenwandelen. Becky is diegene die iedereen binnen laat en ik was te lui om mijn badge te nemen dus ik besloot aan te bellen en met de broodjes voor de webcam te zwaaien. Ik bel nog eens aan "hallo kan iemand eens opendoen? Ik heb mijn handen volll" ik wacht ongeduldig tot iemand opendoet, maar nee. "Ha Ha heel grappig, ik zal nog is broodjes gaan halen" ik leg de broodjes even op de tafel naast me en zoek mijn badge in 1 van mijn binnenzakken. Ik neem de broodjes terug op en scan mijn badge, maar het geeft steeds een foutmelding. "Ale" ik probeer mijn badge meerdere keren te scannen, maar het lukt me niet om binnen te geraken. Ik staar even naar de deur niet wetend wat te doen, totdat een man die me bekend voor kwam de deur opengooit en het kantoor uit loopt. Ik kijk hem even na en toen wist ik het. "Godverdomme" zeg ik wanneer ik me realiseer dat dat Emma haar vader was. Ik houd de deur tegen voordat die toevalt en loop naar binnen. Ik loop het kantoor in en het is muisstil. Wanneer ik de hoek om kijk zie ik Becky, Vic en Floor vastgebonden tegen de muur zitten. "Fuck wat is hier gebeurd?" ik hurk me snel neer om de duct tape van hun mond te halen en de strips rond hun polsen door te knippen. Ik roep dan ook meteen Eric en Brigitte op die aan het patrouilleren waren. "Waar is Emma?" vraag ik paniekerig terwijl ik Floor help opstaan. Ze wijst naar de verhoorkamer en ik loop bliksemsnel naar de verhoorkamer. Ik gooi de deur open en kijk rond in de kamer, maar ik zag Emma niet. Mijn blik valt op een openstaand raam. "Shit nee nee" ik ren naar het raam en steek mijn hoofd eruit.