Pora to wyjaśnić. Ta książka pisana jest na podstawie niewielu z moich przeżyć. Używki, śmierć przyjaciela, zespół czy samotność. A co najważniejsze Punk - styl życia i muzyka, która pomaga mi budzić się do życia. Punk to coś, w co wierzę. To odpycha mnie od tysiąca idiotycznych myśli. Odpycha mnie od zwykłych ludzi z którymi dzielę szafkę.
Według mnie nie trzeba nosić glanów, irokeza i miliona ćwieków, aby być Punkiem. Punka czujesz w sercu. Anarchia w twojej głowie to początek wyzwolenia! Nie jesteś szalony człowieku, interesuje Cię wolność. Albo nie. Szalony też jesteś, chociaż do Punka bardziej pasuje słowo „wariat" „świr" czy „pojeb".
Jim stracił Westona, a ja straciłam Dawida.
Dawid był cudownym, upierdliwym, wrażliwym i co najważniejsze prawdziwym wariatem.
Kochał muzykę, kochał wolność i po prostu kochał życie mimo przeciwności losu.
Na jego przykładzie wiem, że życie jest bardzo krótkie i kruche. Trzeba czerpać z życia 101%
Kochani po prostu żyjcie, kochajcie, nie rańcie się, miejcie odwagę być sobą, on miał.
Życie to błysk. Więc bawcie się dobrze.Liliana
2023
CZYTASZ
Z Pamiętnika Punka
Non-Fiction„Jeśli sam ze sobą nie będziesz żyć dobrze to nikt Ci nie pomoże". Nowy Jork - miasto wolności oraz marzeń, tylko jak tu żyć skoro można wszystko? Perypetie nastolatka, który zgubił bieg życia. Punk zawsze żywy! *rozdziały krótkie, bo to miało być...