Bölüm_5

82 8 9
                                    

     İyileşmeyen yaraları ancak sevgi sarar.
  Kalakaldım o mektubu okurken. İnanmak yük gibi geliyordu bana. Karşımdaki insanlar benim ailem miydi. Anneme " Onlar benim gerçek ailem mi? " dedim. Annem " Bilmiyoruz onlarda kızlarını yolda senin babana benzeyen bir adama vermişler. " dedi. Ardından  yarın hep birlikte hastaneye DNA testi yapmaya gidecektik.
  Belki de gerçek ailem di karşımdakiler. Kalbim hiç olmadığı kadar ritimsiz atıyordu. Annem elimi tutmuyor öylece bekliyordu yanımda. Yanımda olması bile beni avutuyordu.  İhtihacım olan birinin beni sakinleştirmesiydi. İşte o kişi Demirdi ve aradı beni
- Elif neden bugün işe gelmedin
- inanılmaz şeyler yaşıyorum şuan. Telefonda anlatamam yarın işe gelince konuşalım.
- peki tamam ne zaman ihtiyacın olursa ara beni dedi ve kapattı. O da beni yalnız  bıraktı. Doktor'un gelip açıklama yapmasını iki saattir bekledik. Sonunda doktor geldi. " Malesef DNA lar uyuşmuyor bu sizin kızınız değil " dedi doktor. Kadın ağlamaya başkadı o an. Ağlasam mı sevinsem mi bir türlü anlamadım. Öylece orada kaldım. Gerçek ailemin kim olduğunu bilmiyordum. Annem " Ben eve gidiyorum sen gelirsin " deyip gitti. Bende artık yalnızlığa dayanamadığımdan Demirin yanına pizzacıya gittim.
   Gittiğimde Demir koşarak yanıma geldi. " Ne oldu telefonda sesin çok kötüydü." Ağlamaya başladım. Artık gözümde yaş kalmamıştı. Demir bir sandalye çekip beni oraya oturttu. " Başka anlatmaya neler oldu? " dedi. "Onlar benim gerçek ailem değilmiş. Babam beni yolda bir kadından almış" " Peki kimmiş senin gerçek ailen" " Hastaneden geliyorum. Bir kadında çocuğunu bir adama verdiği için onunla DNA testi yaptık. Ama onlar da benim ailem değil. " dedim ve ağlamaya başladım. Bana öyle sarıldıki sanki herşey durdu ve bi tek o varmış gibiydi. " Gerçek aileni merak ediyor musun? " " Bilmiyorum çok kararsızım " " İyice düşün aileni bulmak lazım " " Hiç sanmıyorum ama denicem" Bu anı o kadar çok bekledim ki birini benim yanımda olmasını.
    Akşam oldu artık dükkanı kapatmalıydık. " Ben malzemeleri toparlayalım çıkalım" dedi Demir. O kadar çok uykumda geliyordu ki o gittikten sonra uykuya daldım. Uyandığımda kendi yatağımdaydım. Başımda ise annem vardı. " Akşam ki çocuk kimdi" dedi. Sabah sabah bir de azar işitecektim. " Arkadaşım" " Senin arkadaşların kucağında mı taşıyor? " dedi bana. " Bana hesap soracağına gitte ablamın nerelerde kaldığını sor." dedim. Bir şey diyemeyince " Görmicem bir daha yanında onu " deyip gitti. Çok şaşırmıştım, annem bana karışmıştı. Üstümü giyip çıktım evden

   Demir erkenden gelmişti yanına gittim ve sinirlendiğimde hep Karadeniz ağzıyla konuşurum " Sen napıyosun da evume gelmakta ne oliyu da

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

   Demir erkenden gelmişti yanına gittim ve sinirlendiğimde hep Karadeniz ağzıyla konuşurum " Sen napıyosun da evume gelmakta ne oliyu da. Evdakilerun ne dediklerini biley musun?" "Ya sakin ol ne oldu"
" Eve kucağunda bırakmişsun benu " "Ne olmuş uykunu bölmek istemedim ben de kucağımda götürdüm" " Benu sinirlendirisun " Beni alıp sandalyeye oturttu. " Sakin ol bir daha senden izinsiz bir şey yapmam tamam mı" " Tamam " dedim. " Ne güzel Karadeniz ağzıyla konuştun sen öyle ya " " Biz böyleyiz bizim damarımıza basmayın" dedim. Bana hiç açmak istemediğim konuyu açtı. " Aileni bulmak için karar verdim mi? " dedi. Duymamış gibi sandalyeden kalkacak kendi beni tekrar oturttu. " Elif bu çok önemli " " Ya beni kabul etmezlerse " " Sen bulda ona sonra karar veririz" dedi. Bir süre sonra Hüseyin abi geldi ve ikimizde işe koyulduk.
   Bir ara dışardaki anne kızlara baktım. Çok özeniyorum  onlara. Demir'e gidip " Kabul ediyorum aileni bulacağım "dedim. Demir " Doğru olan da bu" dedi. " Annenden bazı bilgileri al ve geri kalanı bana bırak" dedi o. Ee aşiret çocuğu olmak işte biliyordu herşeyi.
   Eve giderken yolda bir tane kedi yavrusu gördüm.

Çok tatlıydıydı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çok tatlıydıydı. Onu alıp eve götürmek istedim ama annem temiz değil diye deterjan ile yıkar diye korktuğum için onu bizim balkona götürmek istedim çünkü annem balkona hiç gitmezdi. Onu balkona götürdüm. Evde sadece annem var diye düşündüm fakat bu defa ablam da vardı. Hayret sonunda bir evi olduğunu hatırlamıştı. Hemen odama gittim önce iki saat kitap okuduktan sonra ders çalışmaya karar verdim ve 1 saatte ders çalıştım. Uyumaya gittim . Mesaj geldi.
Demir:Elif ailen hakkında bir şeyler öğrendin mi

Ben: hayır

Demir: bir an önce hallet o zaman

Ben : peki. Napıyon

Demir: senin  storyleri ne bakıyodum.

Ben: iyi bende uyucam

Demir : iyi geceler

Ben: sanada

Kitap nasıldı?

Yanlızlığım(Gerçek Aile) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin