Koruma bxb

8.

Yazarınız geldiii. Bir hoşgeldin yokmu?

Hoşgeldin dediğinize göre başlayalım.

Bu arada teşekkür ediyorum beni kırmayıp yorum yaptığınız için. Bu bölüm de aynı performansı bekliyorum sizden.

_

Arif, dünden sonra direkt odasına gitmiş ve bir daha çıkmamıştı.

Normalde hiçbir şekilde saygısını bozmaz veya babası biriyle ortak olduğu zaman ilgilenmezdi. Ama konu cenan olunca sinirleri bozulmuş ve yavuza sinir kapmıştı.

Ne cüretle cenana öyle davranırdı?

Dün babası cenanı evden gönderdikten sonra dizinin ağrısına bakmadan babasına bağırmış ve odasına kapanmıştı.

Kimseyle hiçbir şekilde konuşmuyordu.

Şu an cenanı özlemişti ve bir hizmetliye onu çağırmasını rica etmişti.

Kapı bir kaç dakika sonra çalınca "gelebilirsin." komutu verdi.

Gelen tabiki de cenanıydı.

Arif onu görür görmez yüzünden gülücükler oluştu. Ayağa hızlıca kalkıp cenanın boynuna atladı.

Cenan ilk afalladı sonra oda sarılmasına karşılık verdi.

"Çok özledim ben seni." dedi arif ona sarılırken.

"Bende seni oğlum." dedi cenanda.

Arifin gözleri yavaş yavaş dolarken daha sıkı sardı sevdiğinin boynunu.

"Özür dilerim dün olanlar için." ağzında bir hıçkırık çıkarken konuştu arif.

"Bak bakalım sen bana." diyip arifin kollarından tutup uzaklaştırdı kendinden.

Arifi boydan boya iyice süzdü cenan. Ve gözlerinin içine bakarken arif ona bakamıyordu.

Eliyle arifin çenesini tutup yüzünü kaldırdı. Ve göz göze geldiler.

"Senin suçun yok ki güzelim." dedi arifin yanağını okşarken.

Arif 'güzelim' kelimesini duyunca kalbi bir an hızlı bir şekilde atmaya başladı.

"Bir daha senin olmayan suçlar için özür dilemeye kalkışma. Olur mu?" diye sordu cenan.

Arif hızlıca başını salladı. "Olur." dedi sadece.

Cenan arifin yaşlı gözlerini hızlıca sildi. Arif ona samimiyetçe gülerken cenan da onun gülüşüne güldü.

"Çok güzell." diye kendi kendine konuştu cenan.

Arif duymamıştı onun ne dediğini.

"Ne dedin?" diye sordu.

Cenan kendine gelince ağzından 'haa' diye bir nida döküldü. Sonra ise boğazını temizleyip, "kapıyı kapatayım ben." diye söylendi.