Koruma bxb

14.

Arkadaşlar, bu bölüm de cenana taciz edilecek o yüzden simdiden uyarmak istiyorum. Okumak istemeyenler geçsin.

İlla okumak istiyorsanız o zaman beni linçlemeyin ya da kötü bir yorum yapmayın. Yaparsanız, ters yatırıp, düz sikerim.

Günde iki bölüm geldi yine iyisiniz. Değerimi bilin sırtımın acısını es geçip size bölüm yazdım.

_

Yazardan;

Cenan, gözlerini kırpıştırıp yatakta yanında duran bedene baktı.

Arif, sırt üstü uzanmış ve cenanın baş parmağını iki eliyle tutmuştu. Bu görüntü öyle hoştu ki...

Cenan ona sırıtıp, alnını öptü. "Oğlum benim." diye geçirdi sessizce.

Arif sanki hissediyormuş gibi dudağı kıvrıldı ve cenanın elini daha bir sıkı tuttu.

Ona aşkla bakıp yataktan ayaklanacağı sıra arif parmağı bırakmadı. Cenan diğer eliyle parmağını kurtarıp tam ayakta dikildi. Neden kendini bu kadar huzursuz hissediyordu?

Üstünü, başını sirkeleyip arife son bir bakış atıp, kimse görmeden odadan çıkıp aşağıya indi.

Dış kapıya doğru gidecekken bir ağlama sesini duydu. Arkasına döndü kimse yoktu. Ses giderken yine adımladı ama yine ses duyuldu. Bu sefer ses netti, yavuzun odasından geliyordu.

Cenan adımlarını misafir odasına doğrulttu. Tam kapıda aralık olan kapıyı iki defa tıklattırdı. Ses gelmedi, kendisi aralık olan kapıyı açıp içeri attı bakışlarını.

Karşısın da duran gence şaşkınlıkla baktı. Duvara yaslanmış, bacaklarını kendine doğru çekmiş bir pozisyondaydı.

Cenan, içeri doğru adımladı ve yere çöktü onun karşısında. "Neyin var,niye ağlıyorsun?" diye sordu cenan.

Yavuzun ağzından bir hıçkırık kaçtı, "cenan." diyip kollarıyla onun boynuna atladı.

Cenan, "tamam sakin ol. Ne oldu?" ellerini onun beline koyup, ovarak konuştu.

"Cenan, e-erkek a-arkadaşım beni yanına çağırıyor. Yine dövecek beni, izin verme cenan." diye ağlayarak konuştu yavuz.

Cenan sinirli bir soluk aldı, "şerefsiz." dedi dişlerinin arasından. "Gitmiyorsun bir yere, bugün evden çıkmaa."

Yavuz başını onun omzuna yaslayıp kokusunu içine çekti. Bu cenanı rahatsız etmiş olacak ki ondan ayrıldı hızla.

"Dediğim gibi bugün dışarı çıkma." diyip ayağa kalkacağı sıra yavuz hızla onun elini tuttu.

"Yanımda kal lütfen, korkuyorum." dedi yavuz.

"Korkmana gerek yok evdesin zaten sen keyfine bak." diyip ellerini çekecekken sert bir şekilde tuttu bu sefer yavuz.

"Olmaz cenan. Ne olur biraz kal lütfen." diye yalvardı yavuz.

Cenan rahatsızça yerinden kıpırdadı ve ellerini çekti hızla. "Tamam." dedi ve arkasında duran koltuğa oturdu.

Yavuz sinsice gülüp, "teşekkür ederim." dedi.