Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cenan...
_
Arif, sıkkın bir şekilde başını masaya koymuş rahatlamaya çalışıyordu beş dakikadır.
İçine derin bir nefes alıp başını kaldırdı. Gözleri kızarmış, saçları hafif dağınık, dudakları kurumuş bir şekilde cenana döndü.
"Teşekkür ederim cenan abi." dedi arif.
Cenan arifi bu şekilde görünce içi sızladı. Ve başını hızlı bir şekilde salladı cenan.
"Ne demek efendim, görevim sonuçta." diye arifin gözlerinin içine bakınca konuştu.
Arif eliyle gözlerini ovdu sonra da saçını karıştırdı iyice.
"Oturur musun cenan abi." diye rica etti.
Cenan onu onaylamış hemen karşısına geçip Oturdu. Koskoca odada sadece ikisi vardı.
"Ben ne zaman senin gibi güçlü biri olacam ki?" diye kendi kendine daha çok konuşuyordu arif.
"Efendim zaten siz güçlüsünüz." diye onu tesselli ediyordu.
"Hayır hiç değilim." diye dudağını büzüp konuşmuştu.
"Öylesiniz efendim."
"Hayır değilim. Korkağın tekiyim ben bir kere. Annesi tarafından şiddet görmüş sonra da satılmak üzere kurtarılan bir zavvallının tekiyim ben." ağlamaya başladı.
"Biliyor musun cenan abi, ben küçükken annem beni ve kardeşimi alıp bir yere götürecekti. Çok sevinmiştim çünkü annem ilk defa bizi bir yere götürecekti." konuşmaya başlamışve cenanın gözlerine bakıyordu.
"Heyecanlı bir şekilde ben ve kardeşim el eleydik ve gülüyorduk. Sonra kalabalık bir ortama geldik heryer de son ses müzik. Ben kardeşimi sıkı bir şekilde tuttum korudum. Çünkü o çok korkuyordu heryer de. Baktım annem biriyle konuşmaya başladı sonra da bize doğru adımladılar. Tam dibimize geldiler kardeşimi elimden tutup aldılar. Söyledim ben onlara almayın korkar diye ama aldılar." arif ellerine baktı sonra ise kaşımaya başladı.
"Anneme dedim 'nereye götürecek kardeşimi o abi' diye. Bana bir sey demedi. Sonra ben elim titrek bir şekilde öyle durdum. Kalabalıktı heryer çok korkunçtu. İnsanlar birbirine dokunuyordu. Anlamadığım seyler yapıyordu, ayıp şeyler." diye sesi titremişti arifin.
"Bir kaç dakika başım eğik bir şekilde durdum. Kimseyle göz göze gelmemek için ama sonra biri kolumdan tuttu ve bir yere götürdü beni. Kalabalığa bağırdım kurtarın beni diye ama hiçbiri beni kurtarmadı. Karanlık bir odaya geldik, sessizdi. Bir tane abi üzerime doğru geldi. Bana dokundu. Boynumu öptü, kıyafetlerimi çıkaracaktı ama izin vermedim. Bana sinirlendi ve vurdu. Ben yanlış bir şey yapmamıştım ki oysa." diye konuştu arif. Derin nefes aldı.
"Cenan abi ben bir şey yapmadım ama bana vurdu. Vurduktan sonra tekrar üzerime geldi ve beni bu sefer zorla soydu. Onun önünde çıplaktım ve bana dokunmaya çalışıyordu. Beni koltuğa attı ve üstüme tam gelecekken hızlı bir şekilde kapı açıldı. İceriye polisler gelmişti ve beni onlar kurtardı. Bana kıyafet verdiler, giydim. Sonra polislere kardeşimi söyledim başka odaya gittiler bende onlarla gittim. Kapı açıldı ve kardeşimi gördüm. Çok mutlu oldum." diye yüzünde kücuk bir tebbesüm oluştu arifin ama sonra hemen silindi.
"Kardeşimin yanına gidecektim ama polis abi beni tuttu sıkıca. Bırak dedim bırakmadı. Bir kaç dakika sonra hızlıca elinden kurtuldum ve odaya girdim. O an şok oldum, çunku kardeşim bensiz uyuyordu. Kanlar içindeydi yüzü ve üstü çıplaktı. Kardeşimin yanına geçip oturdum. Kalk dedim kalkmadı, çikolata çok severdi dedim bir sürü alacam yine kalkmadı. Baktım bir abi beni ondan uzaklaştırdı. Çaresiz bir şekilde ondan uzak kaldım. Kimseyi yanıma almadım, sonra izin vermedim bana dokunsunlar diye yemin ederim. Kulağımı kapattım ve kardeşimi bekledim. Ama oda gelmedi.) diye sesi titrek bir şekilde ağlamaya başladı arif.
Cenan gözleri dolu bir şekilde yerinden kalkıp direkt arifi kaldırıp ona sımsıkı sarıldı
"Geçti, artık bir şey yok." diye onun da gözünden yaş düştü.
"Cenan ben onu hiç bırakmadım, istemedim bile. Sonra üvey babam geldi beni sahiplendi. Öz babam da ölmüştü benim. Ben yalnız kaldım." nefes aldı yine. "Benim suçum yok dimi?" diye sordu cenana.
"Asla yok, kurban olurum." diyip ondan uzaklaşacakken arif daha sıkı sardı onu.
Cenan bir şey yapmadan öyle onun kendisine gelmesini bekledi. Sırtını okşuyordu sakinleşmesi için.
Arif yerinden kıpırdanınca cenan ondan ayrıldı. Ve koltuğa oturttu arifi.
Cenan arkası dönük gidecekken arifin onun çeketini tuttuğunu hissetti. Oda ona bakınca yanına geçip oturdu. Arif başını onun omzuna yatırıp, gözlerini kapattı. Cenan da bir şey demeden ona bakıyordu yandan.
Cenan, yıllar geçse bile bunun bedelini onlara ödettirecekti en yakın zamanda.
