Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arif...
_
Arif elinde ki eşyalarla bahçeye doğru adımladı. Kapının önünde durup derin bir nefes alıp masaya geçmek yerine çimenlikte oturdu.
Elinde ki makası, kalemi ve kağıdı yere koyup birşeyler yapmaya başladı.
Kağıdı iki parçaya kesti makasla. Ondan sonra kağıda birşeyler yazdı. Diğer kağıda da aynı şeyi uyguladığında her iki kağıda bir baktı, aynı görünce yere bıraktı.
Etrafına baktı bir temizlikçiyi görünce anında gülümsedi. "Abla." Diye söyledi.
Hiç bir zaman saygısını bozmamıştı. Kendinden küçük, büyük olan kişilere hiçbir zaman da saygıda kusur etmemişti.
Temizlikçi ona doğru adımladı "buyrun efendim." Dedi ondan yaşça büyük olan kadın.
"Abla geç şöyle otur bir şey buldum, cidden sende severek oynayacaksın." Diye çocuk sesiyle konuştu Arif.
Kadın buna alışmış bir şekilde gülümsedi. "Oğlum şuan işlerim var gördüğün gibi. Bitirip sonra oynayalım mı?" Kadın ona bakarak konuştu.
Arif her ne kadar üzülmüş olsa da birşey demeyip kafasıyla 'tamam' anlamında salladı.
Hizmetli ordan ayrılıp gidince etrafa dönüp baktı tekrar, kimse yoktu.
Oflayıp yerdeki kağıtları eline alıp ikisine baktı, "ne güzel oynayacaktık." Kendi kendine mırıldanıp dudağını hafifçe büzdü.
Kağıtları yere fırlatıp olduğu yerde uzandı ve bulutlara bakmaya başladı bu sefer. Normalde başka biri olsa telefonla ilgilenirdi ama bu çocuk hiçbir şekilde gereğinden fazla telefon kullanmıyordu.
Küçüklüğünden beri böyle öğrenmiş olmalıydı ki, babasından öğrenmiş olamazdı da. Bu çocuk acayip derecede sevimliydi.
Arifin sırtı yerde iken öylece bulutları izliyordu. Az ötede bir ses duyunca başını kaldırıp o tarafa baktı. Gelen kişi cenandı.
Arifin yüzünde büyük bir tebessüm oluşunca cenan'a seslendi. "Cenan abi." Diye seslendi.
Cenan affalamış yerinde öylece durdu. Etrafına baktı sesin nerde geldiğini kontrol ediyordu. Önünde ki arife gözleri diyince 'ha' diye bir nida döküldü dilinde. Ve oraya doğru adımladı.
Arifin tam dibinde durunca, Arifte oturur pozisyonuna geldi ve gülümseyerek ona bakıyordu.
"Cenan abi işin yoksa lütfen benimle oynar mısın?" Elinde ki kağıtları göstererek konuştu.
"Sadece Cenan diyebilirsiniz." Dedi Cenan. "İşim yok ama babanız görürse hapı yutarız." Diye söyledi bu seferde.
"Peki Cenan." Diyip kafasını salladı. "Hayır kızmaz hadi biraz oynayalım, sonra gidersin nolur." Diye yalvarır tonda konuştu.
