4. BÖLÜM

30 4 0
                                    

Elindeki telefonu bana uzattı hilal. "Bu ne?" Dedim
"Piyano, neye benziyor sence? Laranın telefonu bu."dedi "ne? Delirdin mi sen! Nasıl aldın bunu"
"O gece tuvaletten gelen fısıltılarla uyandım ağlama sesleri geliyordu ve Doğukan'la Lara yatakta yoktu, bende fırsattan istifade Lara'nın telefonunu karıştırmak için almıştım ama çok geçti Lara çoktan tuvaletten çıkmıştı bende hızla telefonu alıp çantama attım ve uyuyor taklidi yaptım. Bu sabahta gidip aldım bu kadar"dedi. "Ee peki ne bekliyorsun açsana telefonu." "Çoktan açtım zaten Doğukan'dan Laraya cevapsız onlarca telefon çağrısı vardı, başka kayda değer bir şey yoktu" kafamı öne eğdim Doğukan neden aldattığı halde onu defalarca arasın ki? Yoksa işin içinde başka bir bit yeniği mi vardı? Diye düşünürken karen ve doğukan'ın sesini duydum beni çağırıyorlardı. Tam gidecekken hilal kolumu tuttu "dikkat et" başımı onaylarcasına salladım ve yanlarıma gittim. Karen;"tek başına ne yapıyorsun bahçede, gelsene Alp'in tutuklanması hakkında tartışıyoruz sende fikrini söyle. "Tek başımda değildim ki hilalde burada" tam hilale dönmüşken hilalin gittiğini gördüm. "Her neyse" dedim "hadi gidelim." Onlarla gittim yemekhane bu saatlerde boş olduğu için yemekhanede toplandık. Karen; "bu hastane kocaman bir yer öncelikle aklımızdaki şüphelileri ortaya açmalı ve tartışmalıyız. İllaki birinin gördüğü duyduğu bir şeyler vardır" dedi. "Sizce" diye girişti serap "Alp katil olabilir mi?" Sinirlendim "tabiki hayır! Alpin böyle bir şey yapmayacağını hepiniz biliyorsunuz değil mi? Alp karıncayı bile incitemeyecek kadar temiz bir kalbe sahipti." "O zaman, senin bir fikrin var mı kimin yaptığına dair?" Dedi karen ve ellerini önünde birleştirdi. Solumda oturan Doğukana baktım düşünceli bir tavırla etrafı süzüyordu. "Hayır" kelimesi çıktı dudaklarımdan. Tabiki Doğukan'ın katil olduğundan şüphelendiğimi söyleyemezdim. Buraya ilk geldiğimdeki halim gözümün önüne geldi. Çok korkmuştum, insanlardan, doktorlardan, hastalardan etrafımda bulunan her şeyden küçük bir kız çocuğu gibi. En son hatırladığım doktorun bir kadınla konuştuğu ve beni yatılı hasta olarak almaları gerektiğini söylediğiydi. Fakat daha sonra omuzuma bir abi eli uzandı. Kafamı okşadı ve korkmamamı ihtiyacım olduğu her zaman burada olacağını söyledi. Peki şimdi neredeydi nerdesin Alp?

TIMARHANEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin