Aynı karanlık oda.. aynı pis koku ve aynı ıslaklık. Küçük çocuğun sesi yeniden duyulmaya başladı, bu sefer daha şiddetliydi, acı çekiyordu.. sesin geldiği yere doğru yürüdüm. Bu sefer bir adam belirdi. aynı kadın adamın yanında ayakta dikiliyordu. Biraz daha yaklaştığımda adamın elinde kemer olduğunu gördüm sert ve hızlı bir şekilde sağa sola savuruyordu her defasında daha çok çocuğun canını yakacak şekilde. Fakat bu sefer daha farklı bir şey vardı.. bir his. Çocuğa her vurulan kemerin acısını ben kendi bedenimde hissediyordum. Gördüğüm insan silüetlerinin yüzü her geçen gün daha çok belirginleşiyordu. En son çocukla aynı anda yanma ve acı hislerine dayanamayarak bağırdım "baba acıyor!"
Gözlerimi yatakta açtım başucumda hilal duruyordu. Gözlerinden hissettiği korku ve endişeyi anlayabiliyordum "panikleme" dedim "bu ara sık olmaya başladı sadece" fakat aynı anda haykırışım kafamın içerisinde yankılanıyordu "baba acıyor..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TIMARHANE
Mystery / ThrillerPsikiyatri kliniğinde kalan bir grup genç gözlerini bir sabah revirde açar. Akşamında odalarında bir cinayet işlendiğini öğrenirler fakat bu cinayetten sorumlu tutulan kişi çok eskiden aralarından ayrılan arkadaşlarıdır.
