BEDEL[Sezon Finali]

BÖLÜM ONDOKUZ♥︎ᴀʟᴇʀᴊɪ̇♡

Multimedya: ilyas yalçıntaş - içimdeki duman♥︎

Yeni bölümle sizlerleyim herkese iyi okumalar💙

Bölüm yirmi- 𝖠𝗅𝖾𝗋𝗃𝗂

*

Ömerin Ağzından:

Aklımı sikiyim!

Bunu nasıl becerebiliyordum?

Onunla konuşurken onu nasıl kırabiliyordum, Bunu Anlayamıyorum? Onu mutlu etmek isterken Ben onu nasıl ağlatabiliyordum işte bunu hiç Anlayamıyordum?

Elimi direksiyona geçirdiğimde "Aklımı sikiyim" diyerek fısıldadım. Ben onu bu denli seviyorken onu ağlatmak daha çok kendimi parçalamak istiyordum. Evet ben onu seviyorum hemde ona deli gibi âşık oldum. Evet başta ona çok kötü davrandım, hatta onu alıkoymam hiç doğru bir şey değildi ama ben bunları çok sonradan farkettim. Ona âşık olduğumu bile kendime zar zor kabullendirirken, onu sevdiğimi nasıl söyleyecektim, işte bunu hiç bilmiyorum.

Elimi sertçe direksiyona vurduğum için elim acımıştı. Acıyan elimi salladığımda Çıkardığım gürültüden dolayı ona doğru döndüm. Kafasını cama yaslamış derince uyuyordu. Gözüm onun Islak saçlarına kaydığında siyah saçlarından küçük damlalar düşüyordu yanaklarına, üstü benim gibi sırılsıklamdı. Üşümemesi için arabanın ısıtıcısını açtım, böyle durarak hasta olabilirdi. Arabadan çıkarak bagaja doğru gittim bagajı açarak -lazım olur- diye getirdiğim kareli kahverengi bataniyeyi çıkardım. İşim bittiğinde bagajı kapatıp zeynepin olduğu tarafına geçip kapıyı açtım. Bataniyeyi onun üzerine sıkıca örttüm. Arabayı soğutmamak için kapı kapatıp direksiyon başına geçtim arabayı çalıştırıp yola koyuldum.

~~~~~~

Yarım saatir geçen yolculuktan ancak eve varabilmiştim. Sabah çıktığımız yolculukta şimdi Neredeyse saat 14:15 geliyordu ve bu da bir hayli öğlen yemeğimizi kaçırmış olduğumuzu gösteriyordu. Geçen dakikalar ardından Evin önüne geldiğimde arabanın kontağını kapatıp zeynepe doğru döndüm. Heralde akşam uyuyamamıştı çünkü deliksiz bir uykuya dalmıştı. Onu uyandırmadan bir süre onu izledim, o kadar çok güzeldi ki sabaha kadar onu burada izleyebilirdim Hem de hiç sıkılmadan.

Gerçi bu manzaradan nasıl sıkılabilirdim ki?

Boynumun ağrısından dolayı kafamı yaslamak için direksiyona indirdiğimde yanlışlıkla kafam kornanın düğmesine denk geldi. Arabadan yüksek sesle korna öttüğünde zeynep uykudan sıçrayarak uyandı.

Allah senin belanı versin Ömer!

Gerçekten bu sefer bu kafanı kır!

🍀

Zeynep'in ağzından:

Büyük bir gürültüyle uykudan sıçradığımda bir güç tarafından geriye itildim daha doğrusu üzerimde kıpırdamama izin vermeyen bir şey vardı. Gözlerimi açtığımda anlık nerde olduğumu kavrayamadım. Gözlerimi etrafa gezdirdiğimde en son arabada uyuduğumu anlayabilmiştim. Ve beni geriye iten şey emniyet kemeriydi. Emniyet kemerini çözüp kafamı yana çevirdiğimde onun şaşkın bakışlarıyla göz göze geldim. Ardından bakışlarım kornaya basan eline ilişti.

O bilerek mi kornaya basmıştı?

Hala kulaklarımda çınlanan o korna sesini umursamadan "Sen bilerek mi yaptın" dedim ve bir an olsun çatık kaşlarımı ondan çekmeden "Benim burda uyuduğumu gördün bilerek yaptın"