karga

1

Babamın suratıma tokat atmasıyla kendimi yerde buldum. Artık bu son damlaydı, ağlayarak yerden kalktım ve hızlıca odama gittim. Arkamdan sayıp sövmeye devam ediyordu. Umursamadım. Kapıyı kilitleyip dolabımdan çantamı çıkarttım. Bir kaç parça eşya ve gerekli olabilecek şeyleri koydum. Babamdan gizli biriktirdiğim parayı da çantama attım. Çantayı sırtıma takıp camın önüne geçtim.

Birinci kat olduğu için atlayabilirdim, çoğu kez kaçmışlığım vardı zaten. Kapımın zorlanmasıyla hızlı olmam gerektiğini anladım. Camı açıp temkinli şekilde atladım.

Ayak bileğimin hafif sızısı dışında iyiydim. Koşarak evin bahçesinden çıkıp koşmaya başladım. Baya ilerlemiştim, çok koştuğum için nefesim kesilmeye başladı. Biraz soluklansam iyi olur diye düşünüp duraksadım.

Tam durduğum an yanımda beliren siyah Mercedes'e bakış attım. Herhalde yol soracak diye düşündüm ama korkmasım da değil.

Yavaşça arka kapısının açılmasıyla gerildim. İçinden çıkan adamdan hözlerimi alamadım. Siyah takım elbisesi ve gözünde siyah güneş gözlüğü vardı. Yüz hatları keskin ve hafif kirli sakalı vardı.

Bana doğru ilerlediğinde reflex olarak bir adım geriledim. Yüzüme baktı ve olduğu yerde kaldı.

"Arabaya bin Nil!" dediğinde ürperdim.

"Adımı nereden biliyorsun?" diye sordum. Bu adamdan gerçekten korkmaya başlamıştım.

"Sorgulama bin şu arabaya!" dedi. Net ve soğuk bir şekilde.

Aslında çokta diretmem mantıklı değildi. Benden oldukça güçlü olduğu bariz belliydi . Tek hareketiyle beni bindirebilirdi. O yüzden daha fazla diretmedim. Yavaşça yanına doğru yürüdüm. Tam yanına geldiğimdeyse kafamı kaldırıp yüzüne baktım, yakından daha iyiymiş diye geçirdim içimden.

Çantamı kucağına yavaşça atıp arabaya bindim. Arkamdan sırıttığını duyabiliyordum. Ben yerime yerleşirken o da bindi ve araba yavaşça hareket etti. Şehir içinden geçerek orman yoluna saptık. İnşallah beni burda öldürüp gömmezler.

Uzun bir süre orman yolunda ilerledikten sonra ağaçların arasından ışıklar gözükmeye başlamıştı. Işıklara yaklaştıkça evin bahçesinin duvarlarını görebiliyordum. Baya korunan bi ev herhalde diye düşündüm çünkğ kapısında bir sürü koruma vardı. Evin tam önüne gelince bahçe kapısı açıldı ve araba yavaşça bahçeye ilerledi.

İçerisini görmemle ağızım açık kalmıştı. Kocaman malikane tam karşımda duruyordu. Araba tam malikanenin önünde durdu. Önce yanımdaki adam sonra da ben indim. İnmemizle yanımıza kocaman siyah bir köpeğin koşarak gelmesi bir oldu. Biraz korkmuştum kocaman köpek sonuçta. Adamın arkasına doğru geçtiğimde "Korkma bir şey yapmaz." dedi. Omzunu silkerek arkasında kalmaya devam ettim ve etrafi inceledim.

Gerçekten kocaman bir bahçeydi. Bahçede süs havuzu bile vardı. Bizim ev süs havuzu kadardı. Adamın evin kapısına doğru ilerlemesiyle bende peşinden gittim. Kapının girişinde kocaman karga heykeli vardı. Hafif ürkütücüydü ne yalan söyleyeyim. Yavaşça evden içeri girdik. Kapıda bizi hizmetliler karşıladı. Salona geçtiğimizde onlarda yemek için masayı hazırlamaya gittiler.

"Seda sana odanı göstersin." dedi ve hizmetli ablaya kafasıyla işaret yaptı. O da yanıma gelip "Buyrun." dedi ve ilerledik. Merdivenlerden çıkıp 3. kata geldik ve sağdan ilk kapıyı açıp beni içeriye aldı. Beyazların ağırlıkta olduğu yatak odasıydı. Çift kişilik yatak, komidin ve makyaj masası vardı. Sağ tarafta banyo ilerisinde de giyinme odası vardı. Vay be burası çok iyi.

"eşyalarınızı bırakıp yemeğe geçebilirsiniz." dedi Seda abla ve odadan çıktı. Çantamı hafifçe yere bıraktım ve giyinme odasını biraz inceleyip aşağıya indim.

Yemek masasının baş köşesinde oturmuş bana doğru bakıyordu. İlerleyerek masanın yanına geldiğimde eliyle oturmamı işaret etti, tedirgin bir şekilde gösterdiği yere oturdum. Yemeğini yemeye başlamıştı, bense sadece ona bakıyordum. Baktığımı anlayınca ne var dercesine bir surat ifadesi yapınca cesaretimi topayıp konuştum.

"Sen kimsin ve beni neden buraya getirdin?" dedim. Adamın mafya olduğu her yerden belliydi ve bu beni korkutuyordu.

"Karan." dedi sadece. Sanırım adı buydu. Karan.

.
.
.
MERHABAAAAA😍