45.bölüm-KİRLİ

181 9 8
                                    

Acı içinde yerde yatıyordum kızlar sopaları yere attıp. Bana öylece bakıyorlardı. Şuan ne kadar zavallı göründüğümün farkındayım ama elimden hiç bir şey gelmiyor. Ne karşı çıkmak ne de kendimi savunmak. İrem saçımdan tutup yüzüme baktı.

İrem: orospu dersini aldıysan birdaha sevgilimin karşısına çıkma. O sikik yüzünü parçalara ayırırım.

Cevap veremeyecek kadar kötüydüm. Kendimi açıklayamıyorum bile. Kızlar beni terk edilmiş soğuk hastanede bırakıp gitmişlerdi. Ağzım ve burnumdan kanlar akıyordu. Soğuk ve karlı  havada olduğum yerde gözlerimi kapadım derin nefes alıp karın o sert kokusunu içime çektim ve ölmeyi umdum. Tanrıya yalvarıyorum sadece canımı al daha fazla insan olarak bu dünyada acı çekmek istemiyorum. Böyle zavallı bir şekilde yaşamak istemiyorum.
...

Gözlerim yarı açıktı. Vücudumda bir acı hissediyorum ve gülme sesleri yankılanıyor kulaklarımda. Kim olduğunu göremiyorum gözlerim iyice kapanıyordu. Gördüğüm son şey bir kaç erkek ve onların o iğrenç gülüşleri...

...

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Saat tahminim 4:40 tam sabah sayılmaz ama hava aydınlıktı. Karın yağması durmuştu. Çok üşüyordum. Üstün tamamen çıplaktı. Dün olanlar... TECAVÜZ her kızın her an yaşadığı veya yaşayabileceği şeyi yaşamıştım. Gözümden dökülen yaşlar canımı hiç bu kadar yakmamıştı.

Yzr: ağagagag niye bu bölümü yazarken bu kadar ağladım ya🤧

Kirli, yara bere içinde, morluklarla dolu olan yorgun bedenim yük olmuştu bana. Yerde duran elbiselerimi alıp üzerime geçirdim ayaklarımda olan ayakkabılarım yoktu. Çıplak ayak ile zar zor ayağa kalkıp hastanenin çatısına çıkmaya başladım. Merdivenlerden çıkıyordum. Annemi, annemin her zaman yaptığı şakalarını, babamın koruyucu davranışını sevgisini özledim. Geriye dönmek istiyorum ama ok yaydan çıktı. Kurtuluşumun tek yolu ölümdü, belki de herkesin sonunu getiren ölüm, benim başlangıcım olacaktı... Çatıya gelmiştim. En uç köşeye gidip aşağıya baktım. Herşey yalandı neden kimse yok yanımda? Her zaman yanımda olacağına söz veren arkadaşım, ailem, sevdiğim insanlar neredeydi? Bedenimi kirleten, sözünde durmayan, canımı yakan herkesten intikam almak istiyordum ama yapamıyordum. Tek isteğim vardı o da ölmek  Arkamdaki sesler dikkatimi dağıtığında arkamı dönüp baktım, belli etmesem de şaşırmıştım.

*Câân

Câân: Ahsen

Gözyaşı döktüğüm bir bölüm bırakıyorum burada iyi okumalar 🥲

 EL MÂRİD ÂZÂB-Î CÂÂN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin