GOAT tutulması - Ronessi

24

Tadic ve diğerleri mekanda oturmaya devam ediyorlardı. Şu an çok mutlulardı fakat birazdan morallerini ve rahatlarının bozulacağından haberleri yoktu.

İçeriye Amra, Edin ve 3 çocuk girdi. Tadic sesten dolayı kafasını kapıya çevirdi. Gördüğü kişilerle şok olmuştu. Yıllar sonra aynı mekandalardı. Ayrıca Amra'nın karnı şişikti. Dördüncü çocukları yoldaydı muhtemelen. Tadic gülümseyip önüne döndüğünde Amra o masayı farketmişti. Onların yanındaki masaya geçtiler.

Mekanda çocukların oynayabileceği bir oyun alanı vardı. Valeria orayi farketmişti.

"Baba! Baba!"

"Efendim bi'tanem?"

"Şuradaki oyun yerine götürür müsün beni?"

"Götürürüm tabii ki de güzel kızım. Neymar, biz şuradayız tamam mı? Bir şey olursa söyle."

"Tamam gidin siz biz oturuyoruz akşama kadar buradayız."

Tadic oyun alanına gitmişti.

"Edin çocukları oyun alanına götüreyim mi? Sen benim yerimede sipariş verirsin."

"Tamam hayatım götür."

Amra'da iki kızını ve oğlunu peşine takıp oyun alanına doğru ilerledi. Dusan içeride dizlerinin üstünde oturmuş, kızı ile oynuyordu. Amra içeri çocukları ile beraber girdiğinde Dusan onları görmemezlikten gelip kızı ile oynamaya başladı.

Amra, Valeria'nın yanına geldi.

"Merhaba Valeria."

Valeria tanımadığı insanlarla konuşmayı sevmezdi. Hemen babasının kucağına çıkıp babasına sarıldı.

"Baba bu kim?"

"Boş ver bebeğim önemsiz birisi."

"Aaa Dusan çok ayıp. Duymayayım bir daha öyle şeyler!"

"Amra Allah aşkına sus."

"Valeria'da ne kadar büyümüş maşallah. Büyüdükçe babasına benziyor."

"Tabii babama benziyeceğim!"

Diyip babasının yanağından öptü.

"Kızım, o abla benden bahsetmiyor."

"Nasıl yani baba? Anlamadım ki..."

"Senin iki tane baban var Valeria."

"Öbür babam kim ki?"

"Valeria. Güzel kızım tanımadığımız insanlarla konuşmak yok."

"Ama sen tanıyor gibisin..."

"Maalesef tanıyorum fıstığım. Ve sevmiyorum. Babanın sevmediği insanlarla konuşup üzmek istiyorsan babanı, konuşabilirsin."

"Ben babamı üzmek istemiyorum! Konuşmayacağım. Gider misin lütfen? Biz babamla oynuyoruz burada."

"Ben de çocuklarımı oynatmaya geldim buraya."

Tadic umursamayıp kızı ile oynamaya devam ediyordu. O sırada Edin'in kızı Dalia, Dusan'ın kızının olduğu salıncağa binmek istiyordu.

"İn ben bineceğim!"

"Hayır şu an ben oturuyorum inmem!"

Dalia sinirlendiği için Valeria'nın gözünü yırtmıştı. Tırnakları kesilmediği için kanatmıştı baya.

"BABAA!"

Valeria gözünü tutarak ağlıyordu. Dusan hemen kızını kucağına alıp kocaman sarıldı ve sarı saçlarından öptü.

"Tamam bi'tanem geçti."

Şu an çok sinirliydi ve kızı ile konuşurken sesini alçak tutmaya çalışıyordu.

Duaan hemen kızını ayakkabılarını giydirdi ve kendi ayakkabılarını giyip oyun alanından çıktı. Kucağında kızı ile Edin'in yanına gidip sinirden kızarmış suratı ile bağırarak sayılmasada yüksek sesle konuşmaya başladı. Kimse umursamıyordu zaten onları.

"Bak Edin Dzeko. O karına ve çocuklarına sahip çık! Yoksa ben ne yapacağımı iyi biliyorum."

"Sana da merhaba Dusan Tadic."

"DALGA GEÇME BENİMLE!"

Bir kaç kişi onlarla bir kaç saniye baktıktan sonra önlerine dönmüştü.

"Amra ne yapmış ki?"

"Sizin çocuk eğitme şeklinize bir sorun var herhalde! Kızın geldi benim güzelimin gözünü yırttı! Kim oluyorda bu hakka sahip ya? Benim prensesim sizin cahilliğiniz yüzünden göz yaşı döküyor."

Valeria hâlâ ağlıyordu. Messi geldi yanlarına.

"Dusan ne oluyor?"

"Sıkıntı yok Lionel."

Messi masaya geri dönmüştü. Dusan'da geri dönecekken Edin onun geri dönmesini sağladı.

"Gel yarabandı falan yapıştıralım."

"Ben de var saol."

"Özür manasında."

"Ben senin özürünüde! Seni de-"

"Hadi ya. Valeria benimde kızım."

"Valeria seninde kızınsa üç yıl boyunca neredeydin ha? Üç yıl boyunca neredeydin? İlk önce bana bunların hesabını ver Edin Dzeko. Valeria seninde kızınsa bunca zaman neden arayıp sormadın? Demedim mi ben sana? O karıdan boşanmazsan bir daha benim yüzümüde, kızının yüzünüde göremezsin!"

"Hiç mi vicdanın yok? Bana karşı bir sevgi kırıntısı bile mi yok? Göreyim kızımı ne olur?"

"Sana karşı içimde nefretten başka zerre bir duygu yok. Edin Dzeko, Valeria senin kızın değil! Benim kızım! BUNU O OLMAYAN KAFANA SOK! BENİM KIZIM VALERİA!"

Dusan masaya geçti. Kızının gözünü sildi ve yara bandı yapıştırdı.

"Acıyor mu bir tanem?"

"Baba o adam kim?"

Diyip eliyle Edin'i göstermişti. Dusan yavaşça kızının elini indirdi.

"Elinle gösterme ayıp. Ayrıca boşver. Yine benim sevmediğim biri."

"Konuştuklarınızdan hiç bir şey anlamadım..."

"Boş ver önemli değil. Neyse hadi kalkın gidiyoruz. Ben daha fazla duramayacağım burada."

...
Edin üç senede üç çocuk bombalamış diğeride yolda