ရုပ်လွန်ပညာသည်လေး ရုပ်ရှင်ဧကရီ
အခန်း-၃၉
အဖွားချမ်သည် ကျောက်စိမ်းလက်ကောက်ကို တွေ့သည်။ သူမသည် ကျေးလက်ဒေသမှလူဖြစ်သော်လည်း ဒီလိုကျောက်စိမ်းသည် တန်ဖိုးကြီးကြောင်း သူမ သိသည်။ ဒီအထည်သည် ကြည့်ကောင်းကြောင်း ရှင်းပြဖို့ပင် မလိုပေ။ သူမ လျင်မြန်စွာ ပြောသည်။
" ဒီလို ဈေးကြီးတဲ့ ပစ္စည်းမျိုး ရှောင်းမီကို မပေးသင့်ပါဘူး "
ရှောင်းမီသည် ထိုစကားကိုကြား၍ လက်ကောက်ကို ကုန်းချင်းယောင်ထံသို့ ပြန်ပေးသည်။
ကုန်းချင်းယောင် ပြောသည်။
" ဒါကို ရှောင်းမီ ကြိုက်ပါတယ်။ ဒီအရာကို သူမ လုံခြုံအောင်ထိန်းသိမ်းနိုင်ပါတယ်။"
ကုန်းချင်းယောင်သည် သာမာန်လူမဟုတ်ကြောင်း အဖွားချမ် သိသည်။ ဒါကြောင့် ကုန်းချင်းယောင် ဒီလိုပြောသည်ကို သူမ ကြားသည့်အခါ တစ်ချိန်ထဲ၌ သူမသည် ကျေးဇူးတင်ပြီး ရှက်ရွံ့မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။
" ကြင်နာမှုရှိတဲ့ အမျိုးသမီးပဲ။ ငါတို့ ဘယ်တော့မှ မမေ့ပါဘူး။ "
အဖွားချမ်သည် ရှောင်းမီကို ကြည့်သည်။
" ရှောင်းမီ မင်း အမချင်းယောင်ရဲ့ ကြင်နာမှုကို တစ်သက်လုံးမမေ့ရဘူးနော် "
ရှောင်းမီ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး လေးလေးနက်နက် ပြောသည်။
" ရှောင်းမီအပေါ် အမချင်းယောင်ရဲ့ကြင်နာမှုတွေပို ဘယ်တော့မှမေ့မှာမဟုတ်ဘူး "
အဖွားချမ်သည် ခေါင်းညိတ်လျက် နေ့လည်စာချက်ရန်အတွက် မီးဖိုခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်လာသည်။
ရှောင်းမီသည် ပြန်လှည့်လာပြီး ပြောသည်။
" ငါ အမချင်းယောင်ကိုလည်း ကြိုက်တယ် "
သူမ၏ လက်၌ လက်ကောက်နှင့်အတူ
" ဒါက နွေးပြီး သက်သောင့်သက်သာရှိတယ်လို့ ခံစားရတယ် "
ကုန်းချင်းယောင်သည် ရှောင်းမီ၏ ခေါင်းကိုတို့လိုက်ပြီး ပြောင်းလဲခြင်းစာအုပ်အကြောင်း ရှောင်းမီနှင့်အတူ ပြောသည်။
